Αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

21 Μαρτίου 2025 και οι "Εναλλακτικοί" συμμετέχουν στο Αφιέρωμα για την Ποίηση που γίνεται από το Δήμο Κορδελιού Ευόσμου στο μέγαρο "Μικης Θεοδωράκης στις 8μμ, αλλά κατάφεραν να πάρουν και συέντευξη από την Ποιήτρια και Συγγραφέα  Ρία Φελεκίδου. Τη συνέντευξη πραγματοποίησαν οι μαθήτριες Δ.Σιδέρη και Σ.Κουτκούδη 

1. Πώς ξεκινήσατε να γράφετε ποίηση;

Έγραψα ποίημα πρώτη φορά στη Δευτέρα Δημοτικού, όταν μια εμπνευσμένη δασκάλα, μας ζήτησε να αποχαιρετήσουμε τη σχολική χρονιά και να υποδεχτούμε το καλοκαίρι με μια στροφούλα. Δε μου έφτασε. Η μια στροφούλα εννοώ! Γέμιζα τις σελίδες από το μικρό μου τετραδιάκι, τη μια στροφή την ακολουθούσε μια άλλη και αρνιόμουν να σταματήσω να γράφω. Ήταν σαν κάποιος να είχε δώσει στην τύχη το σύνθημα για να συμμετέχω σε μια δράση και εγώ είχα ανακαλύψει τον εαυτό μου στη δράση αυτή. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω. Νομίζω πως η ποίηση κατοικεί μέσα μου σαν… μια παραπάνω καρδιά!

2. Γιατί γράφετε ποίηση;

Μπορεί να γράφω και πεζά, ιστορίες για παιδιά, άρθρα, θεατρικά, πρόσφατα ακόμη και σενάριο. Η ποίηση όμως είναι βαθιά μέσα μου, ζωτική ανάγκη μου, συχνά πιστεύω ο κυρίαρχος τρόπος, με τον οποίο έρχομαι σε επαφή με όσα συμβαίνουν σε εμένα προσωπικά αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι ο τρόπος μου να τα αντιλαμβάνομαι και να εκφράζω τα συναισθήματα που μου γεννούν. Ξέρω πως δεν μπορώ να ανακουφιστώ από αυτά που με πληγώνουν, δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, ούτε καν εμένα με την ποίηση, μπορώ όμως –ίσως- να αφήσω ένα ερωτηματικό, τρεις τελίτσες ή ένα θαυμαστικό στη σκέψη των αναγνωστών μου.

3. Ποιοι ποιητές επηρέασαν το έργο σας;

Ο πρώτος ποιητής που με μάγεψε –ήμουν στην τελευταία τάξη του Δημοτικού- ήταν ο Κώστας Καρυωτάκης. Από τότε διάβασα αρκετά, άλλοτε πιο οργανωμένα και άλλοτε αποσπασματικά Έλληνες και ξένους ποιητές. Ο Ελύτης, ο Σινόπουλος, ο Λειβαδίτης, ο Εγγονόπουλος, ο Καρούζος, ο Έλιοτ, ο Ελυάρ, ο Ρεμπώ, ο Λόρκα, ήταν κάποια από τα πρώτα μου αναγνώσματα. Σήμερα διαβάζω αρκετά και σύγχρονη ποίηση, κυρίως Ελλήνων ποιητών αλλά και μεταφρασμένη ξένων, σύγχρονων ποιητών.

4.Ποιες είναι οι βασικές πηγές έμπνευσης σας;

Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι τόσο εύκολη! Συνάμα όμως πιστεύω δε θα σας ικανοποιήσει, επειδή είναι απλώς …μια λέξη! Πηγή έμπνευσης εν δυνάμει, είναι…όλα!

Ένα παράξενο χαμόγελο, μια ξαφνική λιακάδα που θα τα βάλει με μια συννεφιασμένη μέρα, ένα αδέσποτο που με ακολουθεί, ένα λυπημένο παιδί, ένα ξεχασμένο χριστουγεννιάτικο στολίδι μέσα στο καλοκαίρι, μια πεταμένη παντόφλα στον δρόμο, ένα παράφωνο τραγούδι, ένας γρίφος που δε λύνεται, ένα όνειρο που μισοθυμάμαι, μια αδικία, ένα ψέμα, η ανάγκη της αλήθειας, μια συνέντευξη σε μια μαθητική εφημερίδα. Θα βάλω κ.τ.λ. επειδή αλλιώς θα γεμίσω την εφημερίδα σας με όλες τις εκδοχές της έμπνευσής μου. Ελπίζω τώρα να με πιστέψατε. Όλα!!!

5..Η έμπνευση ή η δουλειά παίζει το σημαντικότερο ρόλο για την επιτυχία;

Πιστεύω και τα δυο. Η έμπνευση σου δίνει μια πρώτη, μαλακή αλλά και πολύτιμη σπρωξιά. Συντηρεί και την ανάγκη σου να γράφεις. Η έμπνευση είναι η μαγεία και η αφορμή. Δε φτάνει όμως μόνη της. Όχι για να ολοκληρώσεις ένα ποίημα με τρόπο που να εκφράζει όσα επιθυμούσες εξ αρχής να εκφράσει. Για να έχει περισσότερες πιθανότητες να αποτελέσει πηγή έκφρασης και αναγνωστικής απόλαυσης και για τους δυνητικούς αναγνώστες σου.  Να προσθέσω όμως εδώ πως η ποίηση είναι και μια προσωπική διαδρομή που δε συμβαδίζει με αυτό που εννοούν οι πολλοί επιτυχία, Μην περιμένετε δάφνες και δόξα στον δρόμο της, που είναι ένας δρόμος για λίγους. Μπορείτε όμως να περιμένετε μικρές –αλλά παμμέγιστες- προσωπικές χαρές. Και σ’ αυτή την αντίθεση, κρύβεται το βαθύτερο νόημά της.

6. Είναι εύκολο να γίνει κάποιος ποιητής στις μέρες μας;

Αν αγαπάει την ποίηση, αν διαβάζει ποίηση, αν παρατηρεί τα μικρά και αν τον αγγίζουν μικρά και μεγάλα, αν κάνει ασκήσεις στο χαρτί, αν δοκιμάζει τρόπους να τη συναντήσει, τότε είναι ήδη σε καλό δρόμο! Η ποίηση είναι εκεί και περιμένει να την ανακαλύψουμε είτε ως αναγνώστες είτε ως δημιουργοί και αναγνώστες, επειδή να γίνουμε ποιητές χωρίς να διαβάζουμε, το θεωρώ αδύνατο. Αρκεί να είμαστε ανοιχτοί στις προκλήσεις και τα μάγια της.

Ρία Φελεκίδου

Σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ  και Δημοσιογραφία στο Εργαστήριο Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας στην Αθήνα.Πτυχιούχος του Μεταπτυχιακού Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, του ετήσιου προγράμματος παιδαγωγικής επιμόρφωσης της ΑΣΠΑΙΤΕ και απόφοιτος της Σχολής Σεναρίου του Αντέννα.Εργάστηκε ως δικηγόρος και δημοσιογράφος στη Λάρισα και στη Θεσσαλονίκη.Σήμερα, εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με εμπειρία στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση.Εξέδωσε δεκατρία παιδικά βιβλία, πέντεποιητικές συλλογές και μία νουβέλα.