Moonlight Sonata (Sonata al chiaro di luna) - Beethoven

Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven, προφορά στα γερμανικά: Λούντβικ φαν Μπεϊτχόφεν, Βόννη, βαπτίστηκε 17 Δεκεμβρίου1770 — Βιέννη, 26 Μαρτίου 1827) ήταν Γερμανός συνθέτης και πιανίστας.

Αποτέλεσε μία από τις κεντρικότερες μορφές της κλασικής μουσικής και συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στους ευρύτερα αποδεκτούς συνθέτες όλων των μουσικών περιόδων και τους πλέον γνωστούς όλων των εποχών. Ο Μπετόβεν αν και ανήκει περισσότερο στην κλασική περίοδο, συνδέθηκε με το κίνημα του ρομαντισμού που ακολούθησε και τα τελευταία του έργα διακρίνονται από έντονα ρομαντικά στοιχεία.

Οι συμφωνίες και τα κοντσέρτα για πιάνο που συνέθεσε αποτελούν τα πιο δημοφιλή έργα του. Αναγνωρίζεται ως μια από τις μουσικές ιδιοφυΐες και από πολλούς αναγνωρίζεται ως η μεγαλύτερη, παράδειγμα και μέτρο σύγκρισης για όλους τους μεταγενέστερους συνθέτες.

Σε ηλικία 12 ετών δημοσιεύτηκε η πρώτη του σύνθεση και ο Νέεφε δήλωσε πως επρόκειτο για τον νέο Μότσαρτ. Ο Μπετόβεν συνέχισε να συνθέτει έργα ενώ συγχρόνως άρχισε να εργάζεται ως οργανίστας στην Αυλή. Το 1787 μια ξαφνική αρρώστια της μητέρας του, στερεί τη δυνατότητα από τον νεαρό Μπετόβεν να μεταβεί στη Βιέννη προκειμένου να κάνει μαθήματα με τον Μότσαρτ. Λίγο αργότερα όμως, το 1792, ο Γιόζεφ Χάυντν, κανόνισε να πάει τελικά στη Βιέννη για να αναλάβει τη διδασκαλία του.

Ένα από τα σημαντικότερα και το πιο τραγικό γεγονός της ζωής του Μπετόβεν αποτέλεσε η κώφωσή του. Άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από την ηλικία των 26 ετών, το 1796 (κατά άλλους αρχίζει λίγα χρόνια αργότερα) και, περίπου το 1820, θεωρείται πως ήταν ολοκληρωτικά κωφός.  Παρά την απώλεια της ακοής του, έγραψε μουσική μέχρι το τέλος της ζωής του. Η υγεία του Μπετόβεν ήταν γενικά κακή και το 1826 επιδεινώθηκε δραστικά, γεγονός που οδήγησε και στο θάνατο του τον επόμενο χρόνο.

Στην κηδεία του Μπετόβεν που έγινε στις 29 Μαρτίου ο Φραντς Σούμπερτ ήταν ένας από τους 36 λαμπαδηφόρους.

Ακολουθεί η ωδή στην χαρά (Ode an die Freude/Ode to Joy), ένα από τα αριστουργήματα του συνθέτη κομμάτι της ένατης συμφωνίας.

Ποίημα του Φρίντριχ Σίλερ. Ένας ύμνος που εξαίρει την ενότητα, την ειρήνη και την κοινωνική αδελφοποίηση.

Η μελοποίηση του ποιήματος, "Ωδή στη Χαρά" αποτελεί το τελευταίο μέρος της Συμφωνίας αρ. 9 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.

Η πρεμιέρα της συναυλίας πραγματοποιήθηκε στην Βιέννη στις 7 Μαΐου 1824. Ο Μπετόβεν, που είχε πια χάσει την ακοή του, δεν είχε αντιληφθεί τις επευφημίες του κοινού, πάρα μόνο όταν ένας σολίστας τον γύρισε προς το ακροατήριο.

Το 1972, το Συμβούλιο της Ευρώπης υιοθέτησε ως ύμνο το θέμα «Ωδή στη Χαρά» του Μπετόβεν. Το 1985, υιοθετήθηκε από τους ηγέτες της ΕΕ ως ο επίσημος ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν υπάρχουν λόγια για τον ύμνο. αποτελείται μόνο από μουσική. Στην παγκόσμια γλώσσα της μουσικής, αυτός ο ύμνος εκφράζει τα ευρωπαϊκά ιδανικά της ελευθερίας, της ειρήνης και της αλληλεγγύης.

Ο ευρωπαϊκός ύμνος δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει τους εθνικούς ύμνους των χωρών της ΕΕ, αλλά μάλλον να γιορτάσει τις αξίες που μοιράζονται. Ο ύμνος παίζεται σε επίσημες τελετές που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και γενικά σε κάθε είδους εκδηλώσεις με ευρωπαϊκό χαρακτήρα.

και το πρώτο κομμάτι της 5ης συμφωνίας. (Ερώτηση, υπάρχει περίπτωση να μην το έχετε ξανακούσει έστω και λίγο;)