Ξύπνα αγάπη μου - Νάνα Μούσχουρη

Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια, η οποία λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης ήλθε στην Ελλάδα. Ο ίδιος συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στη Γερμανία σε πιάνο και σύνθεση, στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου και στο Ωδείο Στερν (1923-1931). Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε στο ελληνικό μουσικό θέατρο ως μαέστρος και συνθέτης την περίοδο 1932-1950, όπου και παρουσιάστηκε με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης, που δημιούργησε αναστρέφοντας το ονοματεπώνυμό του.

Ο Κώστας Γιαννίδης παρουσίασε πολλά έργα, οπερέτες (περίπου 50), μουσικές κωμωδίες και πολλές επιθεωρήσεις. Διατέλεσε διευθυντής του τμήματος ελαφράς μουσικής του ΕΙΡ την περίοδο 1946-1952, καθώς και μουσικός διευθυντής στην ΥΕΝΕΔ την περίοδο 1952-1960.

Έχει γράψει συμφωνικά έργα, κομμάτια για πιάνο, μουσική δωματίου και πολλά τραγούδια. Είχε πάρει μέρος σε κριτικές επιτροπές διάφορων φεστιβάλ ελαφρού τραγουδιού, όπως της Θεσσαλονίκης μεταξύ 1962-1967, του Σπλιτ το 1968, της Βουλγαρίας μεταξύ 1971-1975, της Λιουμπλιάνα το 1974, κ.ά.
Τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο του Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού της Βαρκελώνης με το εξαίρετο τραγούδι του «Ξύπνα αγάπη μου» (1960) που ερμήνευσε η Νάνα Μούσχουρη, με το Γ’ Βραβείο του επόμενου έτους με το τραγούδι «Τα δυο σου γκρίζα ματάκια» που ερμήνευσε η Άντζελα Ζήλεια, καθώς και με το Α’ Βραβείο στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Αλυσίδες» (1962) που ερμήνευσε η Καίτη Μπελίντα. Στον ελληνικό κινηματογράφο είχε αναλάβει τη μουσική επένδυση σε επτά ταινίες.

Ο Κώστας Γιαννίδης υπήρξε μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Μουσουργών Ελλάδος. Μιλούσε γαλλικά και γερμανικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Πέθανε στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου του 1984, μία μέρα πριν τον Βασίλη Τσιτσάνη, με συνέπεια σε δύο μέρες η χώρα να χάσει δύο σημαντικές προσωπικότητες της μουσικής.

Σημαντικότερα από τα 100 περίπου τραγούδια του, που είχαν σχεδόν όλα μεγάλη επιτυχία, είναι τα: «Συγγνώμη σου ζητώ, συγχώρεσέ με», «Κάποιο μυστικό», «Καλό σου ταξίδι», «Θά 'ρθω μια νύχτα με φεγγάρι», «Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου», «Λες και ήταν χτες», «Σπιτάκι μου παλιό», «Σαν κι απόψε», «Ερι-Ερήνη», «Το τραγούδι της Μαρίνας», «Λες και δεν είν' αλήθεια», «Όταν γυρίζουν τα χελιδόνια» (που υπήρξε και σπουδαία θεατρική παράσταση στο θέατρο Βέμπο), «Τα δικά σου τα μάτια», «Πάμε σαν άλλοτε», «Για σένα μονάχα», «Εκείνοι που δεν κλάψανε», «Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα», «Βαρκαρόλα», «Κοιμήσου», «Όλο μου λες πως πια δε μ' αγαπάς», «Μη φύγεις», «Πέρσι τέτοιον καιρό», «Ας σταματήσουμε ως εδώ», «Θα σε πάρω, θα με πάρεις», «Ζητώ να σε ξεχάσω», «Σ' αγαπώ», «Ο Γιάννος κι η Παγώνα», «Του Γιάννου η φλογέρα», «Μια γυναίκα», «Έτσι είν' η ζωή μωρό μου», «Ο κουμπάρος κι η κουμπάρα», κλπ.

Έγραψε επίσης μουσική για εφτά ταινίες, μεταξύ των οποίων οι: «Προσφυγοπούλα» (1938), «Τελευταία αποστολή», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Ο μεθύστακας». Τέλος, έγραψε κι ένα τουλάχιστον ρεμπέτικο τραγούδι, το περίφημο «Το τάβλι» ή «Τα νέα της Αλεξάνδρας», σε δικούς του στίχους.

ΥΓ. Το τραγούδι που είχε αρχικά επιλεγεί ήταν το 

Stairway To Heaven - Led Zeppelin

To Stairway to Heaven είναι τραγούδι του αγγλικού συγκροτήματος Led Zeppelin, το οποίο κυκλοφόρησε το 1971.

Το Stairway to Heaven ψηφίστηκε ως το τρίτο καλύτερο ροκ κομμάτι όλων των εποχών μέσω του τηλεοπτικού σταθμού VH1, και τοποθετήθηκε 31ο στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone, Κατάλογος με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών. Επίσης, τη δεκαετία του 1970, στις ΗΠΑ, ήταν το τραγούδι που ζήτησαν περισσότερες φορές να ακουστεί στο ραδιόφωνο, αν και ποτέ δεν κυκλοφόρησε εκεί ως single.

There's a lady who's sure
All that glitters is gold
And she's buying a stairway to heaven
When she gets there she knows
If the stores are all closed
With a word she can get what she came for
Oh oh oh oh and she's buying a stairway to heaven

There's a sign on the wall
But she wants to be sure
'Cause you know sometimes words have two meanings
In a tree by the brook
There's a songbird who sings
Sometimes all of our thoughts are misgiving

Ooh, it makes me wonder
Ooh, it makes me wonder

There's a feeling I get
When I look to the west
And my spirit is crying for leaving
In my thoughts I have seen
Rings of smoke through the trees
And the voices of those who standing looking

Ooh, it makes me wonder
Ooh, it really makes me wonder

And it's whispered that soon, If we all call the tune
Then the piper will lead us to reason
And a new day will dawn
For those who stand long
And the forests will echo with laughter

If there's a bustle in your hedgerow
Don't be alarmed now
It's just a spring clean for the May queen
Yes, there are two paths you can go by
But in the long run
There's still time to change the road you're on
And it makes me wonder

Your head is humming and it won't go
In case you don't know
The piper's calling you to join him
Dear lady, can you hear the wind blow
And did you know
Your stairway lies on the whispering wind

And as we wind on down the road
Our shadows taller than our soul
There walks a lady we all know
Who shines white light and wants to show
How everything still turns to gold
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
And she's buying the stairway to heaven

Τραγουδοποιοί: Jimmy Page / Robert Plant

Μια κυρία θαρρεί

χρυσός ειν’ ό,τι λάμπει

κι αγοράζει σκάλα για τ’ ουράνια.

Σα θα φτάσει εκεί

ξέρει και μ’ αγορά κλειστή

με μια λέξη θα πάρει ό,τι θέλει.

Οου, Οου, κι αγοράζει σκάλα για τ’ ουράνια.

Έχει πινακίδα στη γωνιά

μ' αυτή θέλει σιγουριά

ξέρεις που και που οι λέξεις διπλή έχουν έννοια.

Στο ρυάκι σε δεντρί

τραγουδά ένα πουλί

που και που όλες οι σκέψεις είν’ αίολες

Οου, με κάνει κι απορώ.

Οου, με κάνει κι απορώ.

Ένα αίσθημα είναι 'κεί

σαν κοιτώ στη δύση.

και το πνεύμα με καλεί σε φυγή.

Με το μυαλό έχω δει

καπνό ν’ ανεβαίνει

στα δέντρα και φωνές όσων κοιτάν

Οου, με κάνει κι απορώ.

Οου, ναι με κάνει κι απορώ.

Και ακούγεται πώς

απ’όλους σα βγει ο σκοπός

ο αυλητής θα μας πάει στο λόγο

Μια νια μέρα θα ‘ρθεί

γι’ αυτούς με υπομονή

και τα δάση θ’αντηχήσουν με γέλια

Φασαρία αν έχει ο φράχτης

μην σκιαχτείς

συγύρισμα είναι για τον Μάι

Δυο δρόμους να πάρεις μπορείς

μα και μετά

χρόνο έχεις δρόμο ν’ αλλάξεις

Με κάνει κι απορώ

Το μυαλό βουίζει διαρκώς

αν θες να στο πω

ο αυλητής σε καλεί εκεί,

κυρά, ακούς τον αέρα να φυσά

και ξέρεις πια

η σκάλα σου ειν’ προς το θρόισμα

Καθώς ανηφορίζουμε

οι σκιές ξεπερνούν τις ψυχές

η κυρά που ξέρουμε πάει εκεί

λάμπει και θέλει να δείξει

πως χρυσό κάνει καθετί

και αν ακούς προσεκτικά

ο σκοπός θα σου ‘ρθει τελικά

σαν ένα είν’ όλοι κι όλοι ένα

είναι πέτρα που δεν κυλά

Κι αγοράζει σκάλα για τ’ ουράνια.