29 Απριλίου 2022, Παγκόσμια Ημέρα Χορού.

Η παγκόσμια ημέρα χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του θεωρητικού του χορού χορευτή και χορογράφου, Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (1727-1810), επίσημου εκφραστή του σύγχρονου χορού. Ο χορός είναι η κοινή «γλώσσα» που ενώνει τους ανθρώπους

Η Διεθνής Ημέρα Χορού, είναι αφιερωμένη στο χορό με στόχο να γιορτάσει την καθολικότητα αυτής της τέχνης, να υπερβεί κάθε πολιτικό, πολιτισμικό και εθνικό εμπόδιο και να φέρει κοντά τους ανθρώπους μέσα από την κοινή τους γλώσσα – το χορό.

Ο χορός εμπνέει, ελευθερώνει, μαγνητίζει, ενώνει, λυτρώνει, θεραπεύει δίχως σύνορα και δίχως χρώματα..

Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Χορού (IDC) και το World Dance Alliance, προσκαλεί κάθε χρόνο μία προσωπικότητα του χορού να γράψει το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη), αλλά και από ομάδες χορού σε όλο τον κόσμο.

Μήνυμα για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2022- Κανγκ Σου-τζιν, Νότια Κορέα

Ο όλεθρος της νόσου Covid-19 σταμάτησε την τόσο ελεύθερη ζωή που ξέραμε και εν μέσω αυτής της τραγωδίας μας κάνει να ξανασκεφτούμε τις έννοιες του «χορού» και των «χορευτών». Στο μακρινό παρελθόν, ο χορός ήταν μια αρχέγονη μορφή έκφρασης και επικοινωνίας μέσω χειρονομιών· έγινε παραστατική τέχνη που συγκινεί ψυχές και εμπνέει ακροατήρια. Είναι μια πρόσκαιρη μορφή τέχνης που είναι δύσκολο να την επαναφέρεις στην αρχική της μορφή, αφού ολοκληρωθεί, γιατί δημιουργείται με ολόκληρο το σώμα και την ψυχή. Ο χορός αποτελείται από εφήμερες στιγμές που προορίζουν τους χορευτές να βρίσκονται εν κινήσει για πάντα. Κι όμως, η πανδημία της Covid-19 περιόρισε ή ακόμα και μπλόκαρε την τέχνη του χορού, στην αρχική της μορφή.

Παρόλο που η κατάσταση βελτιώνεται, οι παραστάσεις χορού υπόκεινται ακόμα σε πολλούς περιορισμούς. Αυτό μας κάνει να εκτιμάμε τις πολύτιμες αναμνήσεις εποχών όπου ο χορός και οι χορευτές άστραφταν σαν πολύτιμα πετράδια, μεταφέροντας τον ανθρώπινο πόνο και αγωνία, την ανθρώπινη θέληση και ελπίδα για ζωή και φωτίζοντας τον κόσμο.

Με τον ίδιο τρόπο, είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι στον απόηχο της επιδημίας της Μαύρης Πανώλης στη Μεσαιωνική Ευρώπη, το μπαλέτο Ζιζέλ που αφηγείται μια ιστορία αγάπης πέρα από τον θάνατο, ανέβηκε στην Όπερα του Παρισιού στις 28 Ιουνίου 1841, με μια εκρηκτικά θετική ανταπόκριση. Από τότε, η Ζιζέλ έχει ανέβει σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, για να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει τις ψυχές της ανθρωπότητας που καταρρακώθηκαν από την πανδημία. Και η δική μου αντίληψη αυτού του έργου είναι η ίδια με αυτήν που διαφάνηκε σε εκείνη την πρώτη παράσταση της Ζιζέλ, το υπέροχο πνεύμα μιας μπαλαρίνας που αγωνίζεται να δραπετεύσει από τα βάσανα αυτού του κόσμου.

Το αποκαμωμένο και γεμάτο μοναξιά κοινό διψάει για συμπόνια και παρηγοριά από τους χορευτές. Ως χορευτές πιστεύουμε πως το χτύπημα των φτερών μας δίνει ελπίδα στις καρδιές εκείνων που αγαπούν την τέχνη του χορού και κουράγιο να ξεπεράσουν αυτή την πανδημία.

Η καρδιά μου έχει ήδη αρχίσει να χτυπά δυνατά.

Ποια είναι η Κανγκ Σου- τζιν 

Η χορεύτρια Κανγκ Σου- τζιν, καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Μπαλέτου της Κορέας, γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1967 στη Σεούλ. Επίτιμη Διδάκτωρ της Σχολής Χορού του Γυναικείου Πανεπιστημίου Sookmyung της Σεούλ στη Δημοκρατία της Κορέας. Σολίστ και βασική χορεύτρια του Μπαλέτου της Στουτγάρδης για πάνω από 15 χρόνια. Της απονεμήθηκε ο τίτλος «Kammertanzerin» (Βασιλική Χορεύτρια) στη Γερμανία το 2007. Επίτιμη Πρεσβευτής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων της Πιονγκγιάνγκ του 2018. Η Κανγκ Σου- τζιν χρησιμοποιεί τη φήμη και τις καλλιτεχνικές της δεξιότητες για να μυήσει παιδιά με αναπηρίες στην τέχνη του χορού.

Βραβεία/Έπαινοι

• 1985│Prix de Lausanne, Υποτροφία 1990 Προεδρικό Βραβείο, Δημοκρατία της Κορέας
• 1999│Prix Benois de la Danse, Καλύτερη Χορεύτρια
• 1999│Τάγμα Πολιτιστικής Τιμής, Bogwan, Δημοκρατία της Κορέας
• 2001│9^α Παγκόσμια Βραβεία KBS Κορέα, Κατηγορία Τέχνες και Πολιτισμός 2002│ Ίδρυμα Ho-Am, Βραβείο Ho-Am, Τέχνες
• 2007│Ίδρυμα John Cranko, Βραβείο John Cranko, Γερμανία 2007 Τάγμα Πολιτικής Τιμής, Μετάλλιο Seokryu, Δημοκρατία της Κορέας 2014, Τάγμα Τιμής του Baden- Württemberg, Γερμανία
• 2014│ Ίδρυμα Kowoon, Πολιτιστικό Βραβείο Kowoon
• 2015│ Υπουργείο Πολιτισμού, Αθλητισμού και Τουρισμού της Κορέας, Πολιτιστικό Βραβείο Sejong, Τέχνες και Πολιτισμός
• 2015│ Ένωση Δημοσιογράφων Κορέας, Βραβείο Περήφανου Κορεάτη, Τέχνες και Πολιτισμός
• 2016│Ίδρυμα Paradise Culture, Βραβείο Paradise, Ειδικός Έπαινος 2016 Σύλλογος Γερμανίας-Κορέας, 9^α Βραβεία Mirok-Li
• 2017│7^α Βραβεία Korea Wave, Βραβείο Αριστείας στις Τέχνες

Και τώρα χορός....από μπαλέτα με κλασικούς χορευτές  όπως ο Νουρέγιεφ και η Μαργκό Φοντέιν αλλά και κινηματογραφικές ταινίες όπου οι χορευτές αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας μας μάγευαν και μας έκαναν να απογειωνόμαστε μαζί τους… Ας θυμηθούμε τον Φρεντ Ασταιρ και τη Τζίντζερ Ρότζερς (Top hat) τον Τζιν Κέλι (Singin' in the Rain), τον Τζόν Τραβόλτα ( Saturday Night Fever), τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ (White Nights), τους Πάτρικ Σουέηζ και Τζένιφερ Γκρέι ( Dirty Dancing) και τόσες άλλες…

Δεν είναι τυχαίο επομένως που σε εποχές κρίσης  όπως και η σημερινή, οι άνθρωποι όχι μόνο αρέσκονται στο να παρακολουθούν τους χορευτές να δημιουργούν αλλά και χορεύουν οι ίδιοι. Θυμούνται τους παλιούς χορούς π.χ swing, tango, waltz, rock and roll, disco, latin….. αλλά  χορεύουν και σύγχρονους χορούς όπως  hip-hop,  break dance, funky  jazz, zumba….  χωρίς να παραμελούν και τους παραδοσιακούς  και λαϊκούς μας χορούς. (ίσως ο πιο γνωστός παγκοσμίως ελληνικός χορός.)