Deprecated function: mysql_query(): The mysql extension is deprecated and will be removed in the future: use mysqli or PDO instead στην eval() (γραμμή 106 του /unitswww1/unitswww15/thess-v/2gym-evosm/2gymevos/public_html/drupal7/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: mysql_query(): No such file or directory στην eval() (γραμμή 106 του /unitswww1/unitswww15/thess-v/2gym-evosm/2gymevos/public_html/drupal7/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: mysql_query(): A link to the server could not be established στην eval() (γραμμή 106 του /unitswww1/unitswww15/thess-v/2gym-evosm/2gymevos/public_html/drupal7/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Warning: mysql_fetch_array() expects parameter 1 to be resource, boolean given στην eval() (γραμμή 108 του /unitswww1/unitswww15/thess-v/2gym-evosm/2gymevos/public_html/drupal7/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).
Ο Νίκος Ξυλούρης (Ανώγεια Ρεθύμνου, 7 Ιουλίου 1936 – Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1980), γνωστός και με το παρατσούκλι Ψαρονίκος ή τον τιμητικό χαρακτηρισμό Αρχάγγελος της Κρήτης, ήταν Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής.
Την ημέρα που γιορτάζεται, το 1854 γεννιέται ο Έγκελμπερτ Χούμπερντινκ (Engelbert Humperdinck, 1 Σεπτεμβρίου 1854 - 27 Σεπτεμβρίου 1921) ήταν Γερμανός συνθέτης. Δημοφιλές έργο του ήταν η παραμυθένια όπερα Χάνσελ και Γκρέτελ.
Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, γνωστοί και ως αδελφοί Κατσιμίχα ή Κατσιμιχαίοι (Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 1952) είναι Έλληνες τραγουδοποιοί, οι οποίοι, στο μεγαλύτερο μέρος της μουσικής τους σταδιοδρομίας, αποτέλεσαν μουσικό δίδυμο. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι δίδυμα αδέλφια.
Γεννήθηκαν στην Αθήνα και μεγάλωσαν στον Άγιο Δημήτριο, στη Λευκωσία και την Νέα Σμύρνη ενώ έζησαν τη νεότητα τους εργαζόμενοι στη Δυτική Γερμανία.
Η Ελένη Παπαδάκη (4 Νοεμβρίου 1908 - 21 Δεκεμβρίου 1944) υπήρξε μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός που διέπρεψε σε ποικίλους ρόλους. Το πέρασμά της από την ελληνική σκηνή άφησε ένα μυθικό αποτύπωμα οριακό και ανεπανάληπτο και ήδη σε ηλικία 36 ετών κατόρθωσε να οικοδομήσει ένα μέγιστο παράδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη.
H Ελένη Παπαδάκη είχε επίσης τιμηθεί με "βασιλικό έπαινο - ευαρέσκεια" στις 31 Οκτωβρίου του 1939, σε ιδιαίτερη τελετή από τον Βασιλέα, «δια τας εις το ελληνικόν θέατρον εξαιρέτους αυτής υπηρεσίας και ιδιαιτέρως δια τας εν τω εξωτερικώ παρασχεθείσας τοιαύτας».
Ο Κιθ Ρίτσαρτς (Keith Richards, 18 Δεκεμβρίου1943-) είναι Άγγλος κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones. Αν και αυτοδίδακτος στην κιθάρα, υπήρξε βιρτουόζος και ο άνθρωπος που εισήγαγε τον κυματισμό της ηλεκτρικής κιθάρας.
Ο Σάκης Ρουβάς (Μαντούκι Κέρκυρας, 5 Ιανουαρίου 1972) είναι Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης, επιχειρηματίας, ηθοποιός και πρώην αθλητής του άλματος επί κοντώ.
Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον στίβο, κατακτώντας αρκετά μετάλλια ως μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας τη δεκαετία του '80. Η μουσική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1991, σε ηλικία 19 ετών, ως ένας από τους πρώτους ποπ-ερμηνευτές της Ελλάδας ενώ συνδύαζε τραγούδι, χορογραφία και σύνθεση του κομματιού.
Ο σερ Τζων Κένεθ Τάβενερ, (John Kenneth Tavener, 28 Ιανουαρίου1944− 12 Νοεμβρίου2013) ήταν Βρετανόςσυνθέτης, γνωστός για τα μινιμαλιστικά του έργα θρησκευτικής μουσικής.
Αναδείχθηκε το 1968 με τη δραματική του καντάταThe Whale, βασισμένη στην ιστορία του Ιωνά και του κήτους από την Παλαιά Διαθήκη.
Ο Μπράιαν Τζόουνς (Lewis Brian Hopkin Jones, 28 Φεβρουαρίου 1942 - 3 Ιουλίου 1969) ήταν Άγγλος μουσικός και ιδρυτής του συγκροτήματος Rolling Stones. Υπήρξε βιρτουόζος στην κιθάρα και τη φυσαρμόνικα, και ήταν ικανός να παίζει ακόμα 29 μουσικά όργανα, στα οποία πέρα από το κλαρινέτο και το σαξόφωνο, ήταν αυτοδίδακτος. Η καινοτόμα χρήση ανατολίτικων μουσικών οργάνων όπως το σιτάρ και η μαρίμπα, που εισήγαγε ο Μπράιαν άλλαξε αποφασιστικά τον ήχο της ροκ σκηνής.
Κάθε χρόνο, στις 30 Ιανουαρίου, η Εκκλησία τιμά από κοινού τους τρεις Μεγάλους Πατέρες και Οικουμενικούς Δασκάλους, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Στην Ελλάδα τιμώνται ως προστάτες της εκπαίδευσης και των γραμμάτων.
Ο Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, Σμύρνη, 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1971) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ Λογοτεχνίας, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Σήμερα θα παρουσιάσουμε ένα χθεσινό γεγονός, ανατρεπτικά εντελώς στην συνήθεια μας να αναφερόμαστε σε καλλιτέχνες που έχουν γενέθλια την ίδια ημέρα.
Ο λόγος για τον Σερ Ντάνιελ Μάικλ Μπλέηκ Ντέι Λούις (Sir Daniel Michael Blake Day-Lewis, 29 Απριλίου 1957). Πολυβραβευμένος Βρετανός ηθοποιός με διπλή υπηκοότητα (βρετανική και ιρλανδική). Μετά τις σπουδές του στη θεατρική σχολή Bristol Old Vic, ο Ντέι Λιούις έπαιξε σε πολλά θεατρικά έργα και ταινίες, κερδίζοντας τρία Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, τέσσερα Βραβεία BAFTA, και δύο Χρυσές Σφαίρες. Είναι γνωστός ως ένας από τους πιο επιλεκτικούς ηθοποιούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας, καθώς έχει πρωταγωνιστήσει μόνο σε τέσσερις ταινίες την τελευταία δεκαετία Θεωρείται ένας από τους πιo ταλαντούχους ηθοποιούς όλων των εποχών και κατά πολλούς ως ο καλύτερος εν ζωή ηθοποιός.
Ο Ντεί Λιούις γεννήθηκε στο Λονδίνο. Ο πατέρας του μετά από προβλήματα υγείας, πέθανε όταν ο Ντάνιελ ήταν 15 ετών.
Το 1968, οι γονείς του Ντέι Λιούις λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς του, τον έστειλαν εσώκλειστο στο ιδιωτικό σχολείο του "Sevenoaks", στο Κεντ. Αν και δεν του άρεσε το σχολείο, εκεί ήρθε σε επαφή με τα δυο βασικά του ενδιαφέροντα την ξυλουργική και την ηθοποιία. Η πρώτη του εμφάνιση σε ταινία έγινε σε ηλικία 14 ετών στην ταινία "Καταραμένη Κυριακή" (Sunday Bloody Sunday, 1971) στην οποία έπαιζε έναν βάνδαλο, ως κομπάρσος. Περιέγραψε αυτή την εμπειρία ως «παράδεισο», καθώς πληρωνόταν (με 2 λίρες) για να σπάει ακριβά αυτοκίνητα. Μετά από δυο χρόνια στο Σεβενόουκς, ο Ντάνιελ μεταγράφηκε στο επίσης ιδιωτικό σχολείο "Bedales" στην κομητεία του Χαμσάιρ .
Μετά την αποφοίτησή του το 1975, έπρεπε να επιλέξει επαγγελματική κατεύθυνση. Αν και είχε διακριθεί στο "Εθνικό Θέατρο Νέων" (National Youth Theatre), αποφάσισε να γίνει μαραγκός, επιχειρώντας να γραφτεί σε μια σχολή. Ωστόσο, λόγω έλλειψης εμπειρίας, δεν έγινε δεκτός. Τότε έκανε αίτηση και έγινε δεκτός στη θεατρική σχολή "Bristol Old Vic", όπου φοίτησε για τρία χρόνια, και στη συνέχεια έπαιξε στην ίδια σχολή.
Το 1985 στην ταινία "Ωραίο μου πλυντήριο" (My Beautiful Laundrette, 1985) του Στίβεν Φρίαρς. Κέρδισε την προσοχή του κοινού όταν η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το "Δωμάτιο με Θέα" (Room with a View, 1986), καθώς έπαιζε δυο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.
Το 1987, ο Ντέι Λιούις ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φίλιπ Κάουφμαν "Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι" (The Unbearable Lightness of Being 1988) (βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα), με συμπρωταγωνίστριες τη Λένα Ολίν και τη Ζυλιέτ Μπινός. Στη διάρκεια των γυρισμάτων που κράτησαν οκτώ μήνες έμαθε τσέχικα και αρνήθηκε για πρώτη φορά να αποδυθεί το ρόλο του στα διαλείμματα των γυρισμάτων.
Ο Ντέι Λιούις εφάρμοσε πλήρως τη προσωπική του μέθοδο υποκριτικής το 1989 στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν "Το αριστερό μου πόδι" (My Left Foot) που κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις επέστρεψε στη σκηνή για να συνεργαστεί με τον Ρίτσαρντ Έιρ, παίζοντας τον Άμλετ στο Royal National Theatre του Λονδίνου, αλλά κατέρρευσε στη μέση μιας σκηνής όπου το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ πρωτοεμφανίζεται στο γιό του. Άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα και αρνήθηκε να επιστρέψει στη σκηνή, οπότε ο αντικαταστάτης του αναγκάστηκε να ολοκληρώσει το έργο. Διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ντέι Λιούις είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, αν και επίσημα το περιστατικό αποδόθηκε σε υπερκόπωση. Σε βρετανική τηλεοπτική εκπομπή στο ITV ο ίδιος επιβεβαίωσε τη φήμη. Δεν εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή έκτοτε.
Το 1992, τρία χρόνια μετά το Όσκαρ, πρωταγωνίστησε στην ταινία "Ο τελευταίος των Μοϊκανών" (The Last of the Mohicans). Συνεργάστηκε και πάλι με τον Τζιμ Σέρινταν στην ταινία "Εις το Όνομα του Πατρός" (In the Name of the Father. 1993). Έχασε πολλά κιλά για το ρόλο, διατήρησε τη Βορειοϊρλανδική του προφορά σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει.
Το 1996, πρωταγωνίστησε δίπλα Γουϊνόνα Ράιντερ στην ταινία "Οι μάγισσες του Σάλεμ" (The Crucible) βασισμένη ομώνυμο στο θεατρικό έργο Άρθουρ Μίλλερ. Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν και πάλι, "Ο μποξέρ" (The Boxer, 1997), μετά την οποία ο Ντέι Λιούις ημι-αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Μετακόμισε στη Φλωρεντία, στην Ιταλία, όπου γοητεύτηκε από την τέχνη των τσαγκάρηδων.
Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο Ντέι Λιούις επέστρεψε με τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης" (Gangs of New York, 2002), μια ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε (με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στην ταινία "Τα χρόνια της αθωότητας" (The Age of Innocence, 1993)). Μετά τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης", η σύζυγός του, σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Μίλλερ (κόρη του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ), του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία "Μπαλάντα για δύο: Τζακ και Ρόουζ" (The Ballad of Jack and Rose, 2005).
Το 2007, ο Ντέι Λιούις εμφανίστηκε στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον "Θα χυθεί αίμα" (There Will Be Blood). Κέρδισε το βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (2008) για το ρόλο του στην ταινία.
Το 2012, ο ηθοποιός υποδύθηκε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβραάμ Λίνκολν, στην ταινία "Λίνκολν" (Lincoln) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Τόμι Λι Τζόουνς και της Σάλι Φιλντ σε μια ερμηνεία που του χάρισε για άλλη μια φορά την εύνοια των κριτικών καθώς και το τρίτο του Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα, Βραβείο BAFTA και Βραβείο SAG. Με την τρίτη του νίκη στα Όσκαρ έγινε ο μοναδικός άνδρας ηθοποιός με τρία Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.
Το 2017 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.
Στο σημερινό αφιέρωμα διαλέξαμε το εξώφυλλο του soundtrack της ταινίας «Ο τελευταίος των Μοϊκανών», για τη μουσική και τη φωτογραφία της δραματικής, επικής αυτής ταινίας που είναι καθηλωτική. Η φωτογραφία στο εξώφυλλο του Ντάνιελ Ντε Λούις είναι πολύ εκφραστική και αντιπροσωπευτική του ρόλου του στην ταινία και των μαχών που εμπλεκόταν. Μας αρέσουν πολύ τα έντονα χρώματα τόσο του εξώφυλλου, όσο και του βινυλίου, που ταιριάζουν στην ένταση της ταινίας. Στο εξώφυλλο επίσης εμφανίζεται και το ερωτευμένο ζευγάρι των πρωταγωνιστών. Μέσα σε όλο το δράμα και την περιπέτεια που διαδραματίζεται στην ταινία, προκύπτει λοιπόν ένας έρωτας μεταξύ των πρωταγωνιστών, που προέρχονται από τελείως διαφορετικούς κόσμους. Είναι γνωστό όμως ότι ο έρωτας δεν προκύπτει την κατάλληλη στιγμή, με τις κατάλληλες συνθήκες, με τους κατάλληλους ανθρώπους, αλλά προκύπτει έτσι ξαφνικά!