Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου1935 - 24 Ιανουαρίου2012) ήταν Έλληναςσκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία Μία αιωνιότητα και μία μέρα.
Ο Μπινγκ Κρόσμπι (Harry Lillis "Bing" Crosby, Jr, 2 Μαΐου 1903 - 14 Οκτωβρίου 1977) ήταν Αμερικανός ηθοποιόςκαι τραγουδιστής βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τη συμμετοχή της στην ταινία του 1944 Ο Δρόμος της Αγάπης (Going My Way).
Την 1η Μάη του 1886 μια εργατική απεργία στο Σικάγο των ΗΠΑ με αίτημα την καθιέρωση οκτάωρης εργασίας πνίγηκε στο αίμα.Έτσι, από το 1890 τα σοσιαλιστικά κόμματα και τα συνδικάτα άρχισαν να γιορτάζουν την Πρωτομαγιά ως παγκόσμια ημέρα των εργατών, πράγμα που συμβαίνει και σήμερα σε όλον τον κόσμο.
Την ίδια μέρα μερικά χρόνια αργότερα, γεννιέται στη Μονεμβασιά ένας ποιητής που συνέδεσε το όνομά του με τους αγώνες των εργατών και γτους αγώνες της Ρωμιοσύνης, ο Γιάννης Ρίτσος.
Η Ειρήνη (Ρένα) Κουμιώτη (3 Μαΐου 1948) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια του νέου κύματος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στη Νέα Ιωνία. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες. Ο πατέρας της Σμυρνιός, η μάνα της Κωνσταντινοπολίτισσα. To 1968 δουλεύει στην «Απανεμιά» όπου ήρθε και ο Μανώλης Μητσιάς, που μόλις είχε κατέβει απ' τη Θεσσαλονίκη. Δεν είχε περάσει μήνας από τότε που άρχισε να δουλεύει στο μαγαζί και κάποιο βράδυ την ακούει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και της προτείνει να τραγουδήσει με τον Γιάννη Πουλόπουλο στο δίσκο «ο Δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί με τον Μίμη Πλέσσα.
Η Όντρεϊ Χέπμπορν (Audrey Hepburn, 4 Μαΐου 1929 – 20 Ιανουαρίου1993) ήταν Βρετανίδα ηθοποιός, μία από τις πλέον φημισμένες παγκοσμίως τον 20ό αιώνα. Βραβευμένη με Όσκαρ, Τόνυ, Έμμυ και Γκράμι εμφανίστηκε σε πολυάριθμες παραγωγές του θεάτρου, του κινηματογράφου και σε παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ, ενώ παραμένει ένα από τα λιγοστά άτομα που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα βραβεία. Το 1989 κατετάγη στην τρίτη θέση της λίστας των μεγαλύτερων γυναικών σταρ όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Η Βίκυ Μοσχολιού (17 Μαΐου 1943 – 16 Αυγούστου 2005) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στο Μεταξουργείο (Αθήνα). Ξεκίνησε την καριέρα της το 1962 . Καθιερώθηκε το 1964 τραγουδώντας το «Χάθηκε το φεγγάρι» του Σταύρου Ξαρχάκου στην κινηματογραφική παραγωγή «Λόλα».
Τον επόμενο χρόνο το τραγούδι της "Ένα αστέρι πέφτει - πέφτει" έγινε μεγάλη επιτυχία συνεχίζοντας σε συνεργασίες, μεταξύ άλλων, με το Γιώργο Ζαμπέτα, το Γιώργο Κατσαρό, τον Άκη Πάνου, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, το Δήμο Μούτση, τον Βασίλη Τσιτσάνη, το Μίμη Πλέσσα, το Γιάννη Σπανό, τον Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Τάκη Μουσαφίρη,τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Σπύρο Παπαβασιλείου, το Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Απόστολο Καλδάρα, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Ζώρζ Μουστακί, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Σταμάτη Κραουνάκη αλλά και με στιχουργούς όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Νίκος Γκάτσος, ο Δημήτρης Χριστοδούλου, ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης.
Στα τραγούδια της που έγιναν επιτυχίες συγκαταλέγονται τα: «Πάει, πάει», «Αλήτη», «Έτσι είν'η ζωή», « Τα Ξημερώματα», « Δεν ξέρω πόσο σ'αγαπώ» , «Θα κλείσω τα μάτια», « Δεν κλαίω για τώρα», «Ναύτης βγήκε στη στεριά», «Τα δειλινά», «Οι μετανάστες», «Άνθρωποι μονάχοι». Δύο επιτυχίες της ονοματοδότησαν νυκτερινά κέντρα της Αθήνας, τα «Δειλινά» και τα «Ξημερώματα».
Η φωνή της Μοσχολιού αποτελούσε και αποτελεί μία από τις χαρακτηριστικότερες γυναικείες ελληνικές φωνές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Χαρακτηρίστηκε ως μια φωνή "δωρική", δηλαδή μια φωνή βαθιά ελληνική, "ντόμπρα", με μεγάλες φυσικές ικανότητες. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος για τον οποίο πολλοί την χαρακτήρισαν ως "ο θηλυκός Μπιθικώτσης". Όμως, όπως κάθε μεγάλος καλλιτέχνης, η Μοσχολιού επιβλήθηκε καλλιτεχνικά λόγω της ατέρμονης μοναδικότητας των ερμηνειών της, μια μοναδικότητα που έκανε συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης να χαρακτηρίσουν την φωνή της "ογκόλιθο". Υπηρέτησε πιστά τον λαϊκό και έντεχνο χώρο, τραγουδώντας ταυτόχρονα κομμάτια διαφορετικής αισθητικής, αποδεικνύοντας πως ήταν καλλιτέχνιδα ολικού περιεχομένου.
Πιο συγκεκριμένα η Μοσχολιού ως τύπος τραγουδίστριας ήταν alto-mezzo, δηλαδή η βαρύτερη γυναικεία φωνή, σαφέστατα στην λαϊκή εκδοχή της. Κατείχε μεγάλη έκταση φωνής, βαριά ηχητικότητα και φυσικά μια μελαγχολική βραχνή χροιά η οποία αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν της, καθώς είναι αδύνατο για τους ακροατές να μην καταλάβουν ποια τραγουδάει από την πρώτη κιόλας λέξη. Στις ικανότητες της φωνής της συγκαταλέγονται επίσης το ισχυρό "συρτό" vibrato της, που δραματοποιούσε τις ερμηνείες της κι οδηγούσε σε μια μοναδική επιβολή της φωνητικής δύναμης, τα εκπληκτικά της γυρίσματα, τα οποία της έδιναν την ικανότητα να ερμηνεύει με ευκολία δημοτικά τραγούδια ή τραγούδια με jazz-blues επιρροές. Βασικότερο στοιχείο όλων αναμφισβήτητα στο φυσικό μουσικό της όργανο ήταν η ασυνήθιστη δύναμη και ο ενστικτώδης συναισθηματισμός. Η δύναμη της φωνής της Μοσχολιού ήταν αξεπέραστη και σε συνδυασμό με την μπάσα φωνή της, η ερμηνεύτρια μπορούσε ξεκάθαρα να ακούγεται ισχυρότερα από ότι μια soprano σε έναν χώρο.
Χαρακτηριστικό αυτού του φωνητικού χαρακτηριστικού της, είναι η ερμηνεία της στο τραγούδι "Αλήτης", στον οποίο η Μοσχολιού, όποτε το τραγουδούσε ζωντανά, κατέβαζε το μικρόφωνο, χαμήλωνε την ορχήστρα και γέμιζε τον χώρο με την επιβλητική φωνή της. Ο συναισθηματισμός ήταν η δεύτερη μεγάλη κινητήρια δύναμη του οργάνου της. Με την ξεκάθαρη άρθρωση των λέξεων, συμφώνων και φωνηέντων μαζί, η ερμηνεύτρια κατάφερνε να δραματοποιεί και να αγγίζει ψυχικά, γνωρίζοντας και μη το τι εξιστορεί-ερμηνεύει. Αυτό ήταν και είναι βασικό γνώρισμα του ερμηνευτικού-υποκριτικού ταλέντου της.
Η πληρότητα της σπουδαιότητας της φωνής της σημαδεύονταν από την πρωτοφανή ερμηνεία της. Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης την χαρακτήρισε ως "Κοτοπούλη του ελληνικού τραγουδιού", διακρίνοντας έτσι την βαθιά θεατρικότητα και υποκριτική ευελιξία την οποία κατείχε η τραγουδίστρια. Ήταν μια πραγματική ερμηνεύτρια, γεμάτη κύρος επί σκηνής, πολύ παραπάνω από τραγουδίστρια, μια φωνή που επανέφερε την αίσθηση του αρχαιοελληνικού δράματος μέσω της έκφρασης του καημού και της χαράς των Ελλήνων του σήμερα.
;
Την ίδια μέρα, 18 χρόνια αργότερα στην Ιρλανδία γεννιέται η Ένια ή Enya (Eithne Pádraigín Ní Bhraonáin, 17 Μαΐου 1961) τραγουδίστρια, συνθέτης και στιχουργός.
Γεννήθηκε στο Gaoth Dobhair της κομητείας Ντόνεγκαλ. Ξεκίνησε τη μουσική σταδιοδρομία της το 1980, με το συγκρότημα κέλτικης φολκ μουσικής Clannad, πριν αποχωρήσει για να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Διεθνή επιτυχία γνώρισε με το άλμπουμ Watermark που κυκλοφόρησε το 1988 και από το οποίο ξεχώρισε το τραγούδι Orinoco Flow. Έκτοτε η μουσική της καριέρα απογειώθηκε, κατορθώνοντας συνολικές πωλήσεις 80 εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως.
Τα κομμάτια May it be και Aniron αποτέλεσαν soundtrack της πολυβραβευμένης κινηματογραφικής υπερπαραγωγής Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών και το πρώτο της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης μουσικής σε ταινία αλλά και μια υποφιότητα στις Χρυσές Σφαίρες.
Το 2001 κέρδισε το βραβείο της πιο εμπορικής τραγουδίστριας στα World Music Awards λόγω της παγκόσμιας επιτυχίας του δίσκου της A Day Without Rain, που περιείχε τη διεθνή επιτυχία Only time. Συνολικά, έχει βραβευτεί με 7 World Music Awards, 4 Βραβεία Γκράμι, 4 Βραβεία BRIT και 1 βραβείο Ivon Novello.
Έγινε γνωστή για τον ξεχωριστό ήχο της, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τη στρωματοποίηση των φωνών, τις φολκ μελωδίες και τις αιθέριες αντηχήσεις. Εξαιτίας της ανάμειξης στοιχείων new age, εκκλησιαστικής, φολκ, κέλτικης και κλασσικής μουσικής με τον ήχο του συνθεσάιζερ, η μουσική της θεωρήθηκε πρωτοποριακή. Έχει τραγουδήσει σε 10 γλώσσες και θεωρείται η πιο επιτυχημένη solo καλλιτέχνης της Ιρλανδίας και δεύτερη στο γενικό κατάλογο, πίσω από το συγκρότημα των U2.
Το σημερινό εξώφυλλο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εξώφυλλου που είναι έργο τέχνης. Η Enya ξεχωρίζει τόσο για τον ξεχωριστό ήχο της, όσο και για την υψηλή αισθητική των βίντεοκλιπ και των εξώφυλλων των δίσκων της. Από τα πολλά ωραία εξώφυλλά της διαλέξαμε το “The Very Best Of Enya”. Η Enya φαίνεται σαν ένα ανθισμένο λουλούδι, μέσα στο κόκκινο φόρεμά της. Πολύ ευρηματικό να πλαισιώσει τα καλύτερα τραγούδια της «ανθισμένη» ή αλλιώς στην καλύτερη εκδοχή της!
Ο Μπομπ Ντίλαν (Bob Dylan, 24 Μαΐου 1941), γεννημένος Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν (Robert Allen Zimmerman), είναι Αμερικανός μουσικός. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους τραγουδοποιούς. Στις 13 Οκτωβρίου 2016, η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ο Τομ Χανκς (Thomas Jeffrey "Tom" Hanks, 9 Ιουλίου 1956) είναι Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Ο Χανκς δούλεψε στην τηλεόραση και σε οικογενειακές κωμωδίες, ενώ έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία Μπιγκ (Big) το 1988, πριν επιτύχει και σαν δραματικός ηθοποιός σε επιτυχημένες ταινίες όπως Φιλαδέλφεια (Philadelphia, 1993) και Φόρεστ Γκαμπ (Forrest Gump, 1994) για τις οποίες κέρδισε συνεχόμενα το βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου τις χρονιές 1993 και 1994.
Η Μαίρη Χρονοπούλου (Αθήνα 16 Ιουλίου 1933-) είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Η Μαίρη Χρονοπούλου είναι μία από τις πιο δημοφιλείς Ελληνίδες ηθοποιούς. Εντυπωσιακή γυναίκα και ταλαντούχα ηθοποιός, έγινε σταρ στην καλή εποχή του κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60. Η θηλυκότητά της, η φινέτσα της, τα πλούσια υποκριτικά της προσόντα και το ταμπεραμέντο της σφραγίζουν κάθε ρόλο που υποδύθηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ο Ρόμπιν Μακ Λόριν Ουίλιαμς (Robin McLaurin Williams, 21 Ιουλίου 1951 - 11 Αυγούστου 2014) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και σταντ απ κωμικός. Γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόις και πέθανε στην περιοχή Τιμπουρόν της Καλιφόρνια.
Ο Τζον Χιούστον (John Marcellus Huston, 5 Αυγούστου 1906 - 28 Αυγούστου 1987) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας και διασκευασμένου σεναρίου για την ταινία του 1948 Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε (The Treasure of the Sierra Madre).
Ο Ίαν Γκίλαν (Ian Gillan) είναι Βρετανός τραγουδιστής της Ροκ μουσικής και ένας εκ των σπουδαιότερων του είδους του παγκοσμίως, διακρινόμενος ως ο βασικός τραγουδιστής των Deep Purple ενώ τραγούδησε για τους Ian Gillan Band, τους Gillan, τους Black Sabbath και τους WhoCares.
Γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου του 1945 στο Χάνσλοου του Μίντλσεξ της Μεγάλης Βρετανίας.
Στις αρχές του 1969 οι Deep Purple αποφάσισαν να αλλάξουν τραγουδιστή και μπασίστα. Έτσι ο Γκίλαν γίνεται ο βασικός τραγουδιστής του ήδη αναγνωρισμένου συγκροτήματος.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Σεπτεμβρίου του1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλιών για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.
Η Anastacia (Anastacia Lyn Newkirk, Σικάγο, 17 Σεπτεμβρίου 1968) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια και στιχουργός. Η Anastacia είναι γνωστή στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική, Ασία, Νότια Αφρική και Αυστραλία, όμως δεν έχει ακόμα γνωρίσει σημαντική επιτυχία στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά η Anastacia έχει πουλήσει έως το 2015 πάνω από 30.000.000 δίσκους.
Η Anastacia είναι γνωστή κυρίως για τη σόουλ σοπράνο φωνή της και την δυνατότητα της φωνής της να "χτυπήσει" δυνατές νότες με εύρος που φτάνει τόνους σοπράνο. Το μικρό της ανάστημα (1,60 m) της έχει δώσει το παρατσούκλι "The Little Lady with The Big Voice" (Η μικρή κυρία με τη μεγάλη φωνή). Είναι επίσης γνωστή για τα χαρακτηριστικά γυαλιά της (τα οποία συχνά ήταν σε σκούρα χρώματα), τα οποία όμως σταμάτησε να χρησιμοποιεί από τον Αύγουστο του 2005 οπότε και διόρθωσε την όρασή της με χειρουργική επέμβαση.
Είναι η πέμπτη τραγουδίστρια με τα περισσότερα No.1 στο Ευρωπαικό billboard chart, με 6 no.1 singles και album.
Την ίδια μέρα, αρκετά χρόνια νωρίτερα, γεννιέται ο Σωτήρης Μουστάκας.
Ο Σωτήρης Μουστάκας (Κάτω Πλάτρες, Λεμεσός, 17 Σεπτεμβρίου 1940 - Αθήνα, 4 Ιουνίου 2007) ήταν Ελληνοκύπριος ηθοποιός, ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς ηθοποιούς της Ελλάδας, βραβευμένος για την προσφορά του στην ελληνική επιθεώρηση.
Δεν ήταν διάσημος για την φωνή του ως τραγουδιστής, γιαυτό και δεν τον βάλαμε σαν κύριο εκφραστή της ημέρας, χωρίς αυτό να μειώνει καθόλου την καλλιτεχνική του αξία.
Ο Μουστάκας γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Πλάτρες της επαρχίας Λεμεσού και ήταν ο νεότερος από τα επτά αδέρφια του. Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955 έως 1959, όπου μοίραζε φυλλάδια και έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Το 1954, πήγε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στη Λεμεσό, ανακάλυψε την αγάπη του για το θέατρο. Μετά το τέλος της παράστασης, ο Μουστάκας πλησίασε τον Σταυρίδη και του είπε πως θέλει να γίνει κι αυτός ηθοποιός. Ο Σταυρίδης του είπε να έρθει στην Αθήνα να τον βρει. Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ' ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος, ενώ παράλληλα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου πέρασε με την δεύτερη προσπάθεια. Τότε γνώρισε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία νυμφεύθηκε το 1973 και με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Αλεξία. Την ίδια περίοδο πέρασε και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες τηλεταινίες, κινηματογραφικές ταινίες και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης Τα Παναθήναια, για την ερμηνεία του στο Άμλετ. Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του την επιθεώρηση Οι Δύο Δουλειές. Τέλος, το 2003 απέσπασε το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου Καρόλος Κουν, για την συνολική του συνεισφορά στην επιθεώρηση.
Τελευταία συμμετοχή του σε ταινία ήταν στο El Greco
ΥΓ. Το τραγούδι που είχε αρχικά επιλεγεί ήταν το:
Που να βρω μια να σου μοιάζει - Κ. Μαραβέγιας
Το σημερινό εξώφυλλο είναι από το όγδοο άλμπουμ της Anastacia “Best Days”, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023. Tο διαλέξαμε με το σκεπτικό ότι ο τίτλος του άλμπουμ , οι στίχοι του ομώνυμου τραγουδιού, καθώς και τα φωτεινά χρώματα που επιλέχθηκαν για το εξώφυλλο, ταιριάζουν πολύ στη θετική στάση ζωής της Anastacia. Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, επιστρέφει πάντα δυνατή, λαμπερή και αισιόδοξη. Παρά τις προσωπικές τις δυσκολίες παραμένει ένας άνθρωπος που συγκινείται με τον πόνο του συνανθρώπου της και το δείχνει με το έντονο φιλανθρωπικό της έργο.
Το τραγούδι της “Best Days” συνδυάζει τα χαρακτηριστικά φωνητικά της Anastacia με μια αισιόδοξη μελωδία, με τους στίχους να περιγράφουν την αίσθηση να έχεις πάντα την ελπίδα μέσα σου να παραμείνεις δυνατός στις δύσκολες στιγμές. Καθώς το κομμάτι περνάει μέσα από τα ρεφρέν, φέρνει μαζί του έντονα στοχεία κιθάρας και έναν ολοένα και πιο «βραχώδη» ήχο, καθώς τραγουδάει για το ότι δεν υπάρχει τέλος στις καλύτερες μέρες της ζωής μας. «Είναι ένα τραγούδι για πάρτι και το νιώθω όταν το τραγουδάω», είπε η Anastacia στο Γερμανικό Πρακτορείο Τύπου. Τραγουδάμε λοιπόν με έντονο ρυθμό:
Ο Ντμίτρι Ντμίτριεβιτς Σοστακόβιτς (Dmitri Dmitrievich Shostakovich) (25 Σεπτεμβρίου 1906 [παλ.ημερ. 12 Σεπτεμβρίου], Αγία Πετρούπολη - 9 Αυγούστου 1975, Μόσχα) ήταν Ρώσος συνθέτης της Σοβιετικής περιόδου. Η ζωή του σημαδεύτηκε από μια σύνθετη και αντιφατική σχέση με το σοβιετικό καθεστώς, το οποίο δυο φορές αποκήρυξε τη μουσική του, το 1936 και το 1948, και κατά καιρούς απαγόρευε έργα του. Ταυτόχρονα, υπήρξε ο δημοφιλέστερος Σοβιετικός συνθέτης της γενιάς του και παρέλαβε πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και κρατικά βραβεία, ενώ επίσης θήτευσε στο «Ανώτατο Σοβιέτ».
Ο Χρήστος Βλαχάκης (Καισαριανή, 26 Σεπτεμβρίου 1966), γνωστός με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Χρήστος Δάντης, Έλληνας είναι τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και παραγωγός.
Η πολύ πετυχημένη καλλιτεχνική του πορεία ξεκίνησε το 1997 κι συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ο Λίο ΜακΚάρεϊ (Thomas Leo McCarey, 3 Οκτωβρίου 1898 - 5 Ιουλίου 1969) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες Διαζύγιο με Προθεσμία (The Awful Truth, 1937) και Ο Δρόμος της Αγάπης (Going My Way, 1944).
Η Τόνι Μισέλ Μπράξτον (Toni Michelle Braxton, 7 Οκτωβρίου 1967) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, μουσικός, δισκογραφική παραγωγός και πιανίστρια. Έχει κερδίσει 6 βραβεία Γκράμι, 7 βραβεία AMA και 9 βραβεία Billboard. Είναι μία από τις πιο επιτυχημένες αμερικανίδες τραγουδίστριες σε όλο τον κόσμο καθώς έχει καταφέρει να πουλήσει στο καταναλωτικό κοινό περισσότερα από 50 εκατομμύρια αντίτυπα των δίσκων της.
Σαν χθες γεννήθηκε ένα από τα ομορφότερα χαμόγελα.
Η Τζούλια Ρόμπερτς (Julia Fiona Roberts, 28 Οκτωβρίου 1967) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός. Έγινε αστέρι του Χόλυγουντ όταν πρωταγωνίστησε το 1990 στη ρομαντική κομεντί Pretty Woman, μια ταινία με συνολικές εισπράξεις 464 εκατομμύρια δολάρια. Αφού βραβεύτηκε με Χρυσές Σφαίρες και έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Ο Ρικ Άλεν (Richard John Cyril "Rick" Allen, γενν. 1 Νοεμβρίου1963) είναι ο ντράμμερ του αγγλικούροκ συγκροτήματος Def Leppard. Είναι γνωστός για το γεγονός ότι ξεπέρασε τον πλήρη ακρωτηριασμό του αριστερού του χεριού και συνέχισε να παίζει με το συγκρότημα, που ακολούθως κατάφερε να φτάσει στο αποκορύφωμα της δημοτικότητας του παγκοσμίως.
Ο Στράτος Διονυσίου (Νιγρίτα, 8 Νοεμβρίου 1935 – Αθήνα, 11 Μαΐου 1990) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής.
Ο Διονυσίου ήταν γιος του Άγγελου και της Στάσας Διονυσίου, προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Το 1947, μετακόμισε στον Επτάλοφο των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Έναν χρόνο αργότερα, ο πατέρας του απεβίωσε. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Άγγελο, την Τασούλα, τον Στέλιο και τον Διαμαντή.