Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940! Η Ιστορία δεν χαρίστηκε ποτέ σε κανέναν.

Μικρός λαός και πολεμά

δίχως σπαθιά και βόλια

για όλου του κόσμου το ψωμί

το φως και το τραγούδι

Κάτω απ’ τη γλώσσα του κρατεί

τους βόγγους και τα ζήτω

κι αν κάνει πως τα τραγουδεί

ραγίζουν τα λιθάρια...

*Γιάννης Ρίτσος, 18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας*

Οι λαοί γνωρίζουν ότι το ανθρώπινο πνεύμα έχει μια κορυφή και η κορυφή αυτή είναι το ιδανικό της ελευθερία και της εθνικής ανεξαρτησίας. Ο λαός μας πιστός πάντοτε στις εθνικές του παραδόσεις, δεν υπολόγισε βάσανα και θυσίες για την κατάκτηση και διατήρηση του ανεκτίμητου αυτού αγαθού, επειδή συναισθάνεται βαθύτατα ότι  "ο μόνος τρόπος για να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος είναι να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό", όπως επιγραμματικά διακηρύσσει ο μεγάλος δάσκαλος του λαού μας Δ. Γληνός.

Η Ιστορία δεν χαρίστηκε ποτέ σε κανέναν.

Ούτε σε διπλωμάτες που τόλμησαν να παραχαράξουν σύνορα, ιδέες, ιδανικά, μήτε σε πολιτικάντηδες που σφετεριζόμενοι την εξουσία τους, υπέκυψαν σε ανήθικα κελεύσματα, εκποιώντας τον κόπο των λαών που υπηρέτησαν.

Η Ιστορία γράφεται μόνο σε πεδία τιμής, με ακριβό αντάλλαγμα το αίμα του ανθού της νιότης κάθε ανθρώπινης γενεάς.

Γράφεται μόνο με πολεμικές μάχες και με θυσίες αγνών και άδολων παλληκαριών, υπεράνω φυσικών δυνατοτήτων, που αψήφησαν τη νιότη τους κοιτάζοντας κατάματα το θάνατο, όχι από συμφέρον εξαργύρωσης ή ιδιοτέλεια απώτερης ανταλλαγής, αλλά από άδολη κι ανόθευτη αγάπη για την πατρίδα και το γένος τους. 

Οι πράξεις τους καθαγιάζονται και το αποτέλεσμά τους χαράσσεται ανεξίτηλα στην ιστορική μνήμη όλων, χωρίς ανάγκη δοξολογίας και παρελάσεων, δίχως τυμπανοκρουσίες και πανηγύρεις,  παρά μόνο με την δωρική απλότητα του μεγαλείου της υπέρτατης θυσίας τους. 

Για αυτό και μόνο, θα παραμένει ως αιώνιο μνημόσυνο για τις ψυχές τους κι άσβεστος φάρος για τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα που τους ακολούθησαν.

Επιπλέον η αληθινή φιλοπατρία δεν εξαντλείται φυσικά μόνο με την αγάπη προς τα δάση και τα βουνά της πατρίδας, αλλά απαιτεί την απαλλαγή της πατρίδας από την εκμετάλλευση και την καταπίεση, άσχετα αν ο εκμεταλλευτής και ο εχθρός του λαού είναι ξένος ή ντόπιος. Φιλοπατρία είναι ο αγώνας για τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών, ώστε να εξασφαλιστεί η ευτυχία όλων των ανθρώπων που μοχθούν για την πατρίδα. Είναι η αγάπη προς τη γλώσσα και τις παραδόσεις και ο αγώνας για μια αληθινή ζωή απαλλαγμένοι από τις εξαλλοσύνες και τα βίτσια του καθενός που αποκτά πρόσκαιρη δημοσιότητα ή εξουσία.

Tο ιδανικό της ελευθερίας, της φιλοπατρίας και της εθνικής ανεξαρτησίας εμψυχώνει τον πολίτη στην περίοδο δοκιμασιών και για αυτό πρέπει να είναι ζωντανό και έμπρακτο και να μη μένει απλή επιθυμία, γιατί τότε δεν υπάρχει περίπτωση να ενθουσιάσει και να καθοδηγήσει τους πολίτες, Τότε θα γίνει και πλήρως κατανοητό το νόημα του ιστορικού ΟΧΙ.

Ζήτω 28η Οκτωβρίου 1940!