Είστε εδώ
21 Μαρτίου 2021: Ημέρα αφιερωμένη στην ποίηση και στον Τόλη Νικηφόρου.
Τις δύσκολες μέρες που ζούμε εξαιτίας του εγκλεισμού, λίγα πράγματα είναι εκείνα που γεμίζουν την ψυχή μας και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε. Ένα από αυτά είναι η ποίηση. Κι επειδή στις 21 Μαρτίου, την πρώτη μέρα της άνοιξης συνηθίζουμε να γιορτάζουμε την ημέρα της ποίησης, προσκαλέσαμε τον αγαπημένο Θεσσαλονικιό ποιητή Τόλη Νικηφόρου να μιλήσει στα παιδιά και να μεταφέρει λίγη από την ποιητική του αύρα στις γκρίζες, απρόσωπες διαδικτυακές μας τάξεις.
Τα παιδιά του έκαναν χίλιες δυο ερωτήσεις κι αυτός με υπομονή και με χαμόγελο τους έδωσε απαντήσεις για όλα: Οι ποιητές εμπνέονται από τις εμπειρίες τους, τους έρωτες, τα ταξίδια, τις πληγές τους. Η γραφή δεν είναι εύκολη και οι ποιητές ποτέ δεν έβγαλαν χρήματα από τα βιβλία τους. Για να υπάρχει ποίηση, πρέπει να υπάρχει το ταλέντο αλλά και πολλή δουλειά. Ώρες σκυμμένοι στο χαρτί οι ποιητές γράφουν, διορθώνουν και ξαναγράφουν τα ποιήματά τους για να εκφράσουν καλύτερα αυτό που θέλουν, για να βρουν την κατάλληλη λέξη, για να πετύχουν τη μουσικότητα του στίχου, αλλά κυρίως για να επικοινωνήσουν, να μοιραστούν αυτά που νιώθουν με το κοινό τους, να λυτρωθούν. Η ποίηση, είναι βάλσαμο για την ψυχή είτε για εκείνον που την ασκεί είτε για κείνον που την απολαμβάνει ως αναγνώστης.
Μετά από την όμορφη συζήτηση, τα παιδιά διάβασαν τα ποιήματα που έγραψαν για την ημέρα της ποίησης και έτσι τελείωσε ένα υπέροχο μάθημα. Μάθημα ποίησης, μάθημα ζωής! Ευχαριστούμε πολύ Τόλη Νικηφόρου!!!
Χρόνια πολλά, λοιπόν, στην ποίηση και στους ποιητές μας!!!
Τελειώνοντας, αφιερώνουμε σε όλους τους αναγνώστες μας ένα πολύ όμορφο ποίημα του Τόλη του Νικηφόρου για την τέχνη της ποίησης
Ποιητής
εγώ δεν γράφω στίχους
δεν τραγουδάω
σαν προαιώνιος κατακλυσμός
κλονίζω τα ίδια φράγματα
σαν την πανούργα θάλασσα
κατατρώω τον ίδιο βράχο
σαν πεισματάρης γύφτος
δουλεύω το ίδιο φυσερό
ανάβω την ίδια φλόγα
κολλάω αφίσες με το σάλιο μου
σκίζω στολές
τσακίζω αλύπητα παράσημα
χορεύω στις ανύποπτες πλατείες σας
μπερδεύω τους λογαριασμούς σας
ανοίγω το κλουβί να φτερουγίσετε
αδειάζω ένα τσουβάλι ζωγραφιές στα πόδια σας
(από τη συλλογή Ο μεθυσμένος ακροβάτης, 1979, Επιλεγμένα ποιήματα Ίχνη του δέους, 2018)
Ποιήματα των μαθητών μας.
Ευχαριστώ
Σηκώνω το ποτήρι μου ψηλά.
Ψηλότερα.
Σηκώνομαι κι εγώ η ίδια .
Να πω ένα ευχαριστώ στους ποιητές
Που με τα λόγια τους
μου χαϊδεύουν τα μαλλιά.
Με τις λέξεις τους
μου κρατούν συντροφιά .
Με την ποίησή τους
γαληνεύουν τον νου.
Πόσα ευχαριστώ να πω;
Ένα αρκεί.
Ευχαριστώ!
Μαρία Αρμπάρα Β1
Αγάπη αιθέρια ..…
Η αγάπη είναι αιθέρια
ενώνει τους ανθρώπους
και διώχνει και τη μοναξιά
με χίλιους δέκα τρόπους
όσοι κόμποι κι αν κρατούν
τον άνθρωπο μακριά της
η ίδια θα τον θυμηθεί
παίρνοντάς τον κοντά της
χίλια συγγνώμη κι αν της πει
πάντα συγχωρεμένος
θα είναι ο κόσμος γύρω της
και πάντα ευλογημένος
η αγάπη σμίγει έρωτα, φιλία
αλλά και πόνο
διώχνει την απανθρωπιά
και ανοίγει νέο δρόμο
Ηλιάνα Τσουλχά – Β2
Κλαίει ο Θεός
‘Κλαίει ο Θεός μανούλα’
έλεγα κάθε φορά όταν άνοιγαν οι ουρανοί
και χοντρές στάλες βροχής έπεφταν παρασέρνοντας τα προβλήματα των ανθρώπων.
‘Κλαίει ο Θεός μανούλα’
βλέποντας παιδιά να παραμορφώνονται ,
ανθρώπους να μορφάζουν απ’ τους πόνους
στοιβαγμένοι σαν άψυχοι σωροί.
‘Κλαίει ο Θεός’
παρατηρώντας τους ανθρώπους Του να εξωραΐζουν σαν κάτι τετριμμένο την φρίκη , που σαν μέγγενη σφίγγει τις καρδιές μας.
‘Κλαίει ο Θεός’
Δεν ξημέρωσε.
Πίσσα ο ουρανός που σαν μαύρο πέπλο ήρθε να σκεπάσει λυτρωτικά τους φόβους των ανθρώπων.
Πράγματι, κλαίει ο Θεός ακούγοντας καθημερινά κραυγές που κρύβουν μαρτύρια και κόπους ζωής να χάνονται από καθησυχάσεις των ‘ρασιοναλιστών’.
Διαβάστε και παλιότερα άρθρα μας για την Παγκόσμια ημέρα ποίσης, κάνοντας κλικ εδώ για το 2012, 2013, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
- 1006 εμφανίσεις