Με πνίγει τούτη η σιωπή Γ. Σπανός - Μαρινέλλα

Η Μαρινέλλα (20 Μαΐου 1938) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια. Το πραγματικό της όνομα είναι Κυριακή Παπαδοπούλου, κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη.

Η σημαντικότερη ερμηνεύτρια του λαϊκού τραγουδιού, με εξαιρετική εκφραστική δυνατότητα. Τραγουδά επαγγελματικά από το 1956. Από τότε έχει κυκλοφορήσει πολλά προσωπικά άλμπουμ, τα περισσότερα από τα οποία γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είναι διάσημη κυρίως στην Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και με διεθνή καριέρα. Η Μαρινέλλα σήμερα (2019) συμπληρώνει 62 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην ελληνική μουσική. Από πολλούς θεωρείται ως η σημαντικότερη ερμηνεύτρια που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα.

Από τεσσάρων έως πέντε χρονών, συμμετείχε στην παιδική ραδιοφωνική εκπομπή "Παιδική ώρα" στην οποία έτυχε να τραγουδίσει ένα κομμάτι του Schubert. Στα δώδεκά της χρόνια διαφήμιζε τα καταστήματα "Melka" της Θεσσαλονίκης. Στα δεκαεφτά της, ακολούθησε ως ηθοποιός το θίασο της Μαίρης Λωράνς όπου έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Δίπλα της, οι ανερχόμενοι τότε ηθοποιοί Κώστας Βουτσάς και Μάρθα Καραγιάννη. Κάποιο βράδυ, στον Παλαμά Καρδίτσας, η τραγουδίστρια του θιάσου αρρώστησε και η Μαρινέλλα που ήξερε απ' έξω όλα τα τραγούδια, την αντικατέστησε. Τραγούδησε το «Ο άνθρωπος μου» της Σοφίας Βέμπο. Εκείνη η στιγμή που η Μαρινέλλα τραγούδησε, ήταν η στιγμή που το ελληνικό τραγούδι κέρδιζε μία από τις καλύτερες εκπροσώπους του. Η Μαρινέλλα έγινε η βασική τραγουδίστρια του θιάσου.

Το 1956 εργάστηκε ως τραγουδίστρια στο κέντρο "Πανόραμα" της Νέας Ελβετίας Θεσσαλονίκης, πίσω από το γήπεδο του Άρη, όπου ο τραγουδοποιός Τόλης Χάρμας την βάφτισε καλλιτεχνικά «Μαρινέλλα», εμπνευσμένος από το ομώνυμο τραγούδι του. Στο μαγαζί δούλευε ως μπουζουξής ο Στέλιος Ζαφειρίου, ο σολίστας ο οποίος στα επόμενα χρόνια, συνδέθηκε με τη Μαρινέλλα όσο κανένας άλλος. Τον Αύγουστο του 1957, συνδέθηκε με τον τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη τόσο στο πάλκο όσο και στη ζωή. Εκείνος της επισήμανε πως τραγουδά το λαϊκό με έναν δικό της τρόπο, λίγο ελαφρύ.

Οι διφωνίες που έκαναν μαζί, αποτελούν ακόμη και σήμερα αντικείμενο θαυμασμού, προσοχής και μελέτης. 

Το 1960, η Μαρινέλλα και ο Στέλιος Καζαντζίδης, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο (συνολικά συμμετείχαν μαζί σε 10 ελληνικές ταινίες),

Το 1961 ο Μάνος Χατζιδάκις, ακούγοντας στις πρόβες την Μαρινέλλα να κάνει αυθόρμητα την φούγκα στο "Κουρασμένο παλικάρι" την παρομοίασε με την Μαρίκα Νίνου στην βελτιωμένη εκδοχή της.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα παντρεύτηκαν στις 7 Μαΐου του 1964 . Στις αρχές του 1965 ο Καζαντζίδης πήρε την απόφαση να σταματήσει τις εμφανίσεις του. Χώρισαν τον Σεπτέμβρη του 1966, ενώ συναντήθηκαν δισκογραφικά για τελευταία φορά το 1968,

Το 1966 η Μαρινέλλα, μόνη της πλέον, προσπαθεί να στήσει μια προσωπική καριέρα. Ο Γιώργος Κατσαρός ήταν ο πρώτος που τη βοήθησε, επίσης ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Χρήστος Λεοντής, ο Άγγελος Σέμπος και ο Μίμης Πλέσσας. Κυκλοφορεί τα πρώτα της 45άρια («Τα παλικάρια», «Έκλαψα χθες», «Άσε με να σ' αγαπήσω», «Ο χαμός» κ.ά.), αλλά χωρίς να έχουν κάποια μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Ωστόσο η πρώτη μεγάλη επιτυχία της Μαρινέλλας ήταν το τραγούδι «Σταλιά - σταλιά» του Γιώργου Ζαμπέτα σε στίχους Διονύση Τζεφρώνη, το οποίο αρχικά προοριζόταν για την Αλίκης Βουγιουκλάκη να το τραγουδήσει στην ταινία Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΡΙΑ. Όμως αρνήθηκε, και η Μαρινέλλα ζήτησε από τον Ζαμπέτα να το πει εκείνη.

Το 1968 ο Γιάννης Δαλιανίδης προετοίμαζε το κινηματογραφικό του μιούζικαλ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ και σκέφτηκε να βάλει τη Μαρινέλλα να τραγουδήσει ζωντανά σε κάποια σκηνή. Έτσι λοιπόν γράφτηκε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο το «Άνοιξε πέτρα».

Από τότε η καριέρα της απλά απογειώθηκε.

Στα χρόνια αυτά η Μαρινέλλα -ως πρώτο όνομα πια- πρωτοστάτησε στο στήσιμο ενός άλλου είδους διασκέδασης από αυτό που προσέφεραν μέχρι τότε τα νυχτερινά κέντρα. Από το μελαχρινό κορίτσι που καθόταν ντροπαλά στο λαϊκό πάλκο, πέταξε τις καρέκλες και μεταμορφώθηκε σε μια αεράτη γυναίκα με κοντοκουρεμένο μαλλί, η οποία, ντυμένη με πολυτέλεια, τραγουδούσε, χόρευε, έπαιζε και αλώνιζε πάνω στη πίστα. Ο τρόπος που αντιμετώπιζε τη δουλειά της την έκανε να ξεχωρίσει. Χρησιμοποιούσε μεγάλες ορχήστρες με τους καλύτερους μουσικούς της εποχής. Πρόσεχε τον ήχο, έβαλε θεατρικούς προβολείς, αντικατέστησε το σπάσιμο των πιάτων με τις γαρδένιες, έφτιαξε τα καμαρίνια και επέβαλε όχι μόνο την Κυριακή να είναι ρεπό, αλλά και οι μουσικοί της να πληρώνονται εκείνο το ρεπό.

Στην τελευταία της εμφάνιση στον ελληνικό κινηματογράφο το 1970 , ερμήνευσε το  τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου και της Σέβης Τηλιακού «Κρίμα το μπόι σου».

Δεν φοβήθηκε ποτέ να πειραματίζεται και να προσφέρει καινούργιες δημιουργίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνεργασία της με τον τραγουδοποιό Κώστα Χατζή.

Ο τριπλός δίσκος που προέκυψε από την συνεργασία τους  κυκλοφόρησε το Πάσχα του '76 έφτασε τις 500.000 αντίτυπα και μέχρι και σήμερα ανήκει στους 10 εμπορικότερους ελληνικούς δίσκους όλων των εποχών. Το υλικό αυτό ήταν η βάση για μια πολύχρονη παρουσία της Μαρινέλλας στην Πλάκα. Με τον Κώστα Χατζή ξανασυνεργάστηκαν το 1980 στο δίσκο "Το ταμ-ταμ" και το 1987 στο δίσκο "Συνάντηση".

Δεν σταμάτησε να τραγουδά και να πειραματίζεται με την υπέροχη φωνή της. Την δεκαετία του 80 μας χαρίζει πολύ όμορφες ερμηνείες και πολύ εντυπωσιακές σκηνικές παρουσίες.

Η δημιουργικότητα της δεν σταμάτησε ούτε τις επόμενες δεκαετίες. Κυρίως με εκπληκτικές συναυλίες και εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης.

Το 2007, η Μαρινέλλα συμπλήρωσε 50 χρόνια στο Ελληνικό τραγούδι, και ο Σύνδεσμος Φίλων Ευρωπαϊκής Ιδέας (Σ.Φ.Ε.Ι.) υπό την αιγίδα των Υπουργείων Πολιτισμού και Μακεδονίας - Θράκης, τη Νομαρχία και του Δήμου Θεσσαλονίκης, της διοργάνωσε τιμητική βραδιά στο συνεδριακό κέντρο "Ιωάννης Βελλίδης" στη Θεσσαλονίκη, όπου την βράβευσε για την συνολική προσφορά της. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου, με την παρουσία πλήθους κόσμου.

 Αντίστοιχες βραβεύσεις υπήρξαν στις 27 Μαρτίου, όπου το μηνιαίο περιοδικό Life & Style βράβευσε για δεύτερη φορά τη Μαρινέλλα ως "Eρμηνεύτρια της Χρονιάς '07", αλλά και στις 29 Οκτωβρίου, όπου η Μαρινέλλα τιμήθηκε από τα Μουσικά Βραβεία Αρίων, στην έκτη τους απονομή.