Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Η Τουρκία αμέσως μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908 με επικεφαλής την πνευματική ηγεσία της Τουρκικής νεολαίας, προσπάθησε να διαμορφώσει το νέο πρόσωπο και την εθνική φυσιογνωμία της. Οι Νεότουρκοι, αν και αρχικά υπόσχονταν ελευθερίες στους λαούς που βρίσκονταν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όταν είδαν ότι η αυτοκρατορία οδηγούνταν σε κατάρρευση, άλλαξαν στάση και πίστεψαν ότι η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει εθνική ομοιογένεια. Όσοι λαοί ζούσαν μέσα στο Τουρκικό κράτος όφειλαν ή να εξισλαμιστούν, ή αν αυτό ήταν αδύνατο, να εξοντωθούν.

Μετά την ήττα του Τουρκικού στρατού τον Ιανουάριο του 1915 στο Σαρίκαμις του Καυκάσου από την Ρωσική προέλαση, επειδή η ήττα αποδόθηκε στους χριστιανούς στρατιώτες του αυτοκρατορικού στρατού, άρχισαν οι διώξεις κατά του Αρμενικού στοιχείου και εν συνεχεία του Ελληνικού.

Ενάμιση εκατομμύριο (1.500.000) Αρμενικού λαού οδηγείται στο θάνατο. Το ίδιο έπραξαν και κατά των Ελλήνων.

Από το 1916 που αρχίζει η εξόντωση των Ελλήνων του Πόντου ως το 1923, στην περιοχή του Πόντου και στις περιοχές όπου εκτοπίζονται οι Έλληνες, 353.000 Πόντιοι θανατώνονται με ποικίλους τρόπους και μεθόδους από τη μισαλοδοξία των Τουρκικών αρχών. Σ’ όλον τον Ελληνόφωνο Πόντο διαπράττονται ανήκουστα εγκλήματα. Οι εκτοπίσεις προς τα ενδότερα δήθεν  για λόγους ασφαλείας συνοδεύονταν με τρομοκρατία, ξυλοδαρμούς, σφαγές, απαγχονισμούς και κάθε είδους δολοφονίες.

Οι Πόντιοι παρά τις εκκλήσεις και διαμαρτυρίες των οργανωμένων φορέων τους, μένουν μόνοι και αβοήθητοι στον αγώνα αυτόν της επιβίωσης. Μόνοι τους οργανώνουν αντάρτικα σώματα – ομάδες αυτοάμυνας των χωριών τους, για να πολεμήσουν εναντίον του πολυπληθέστερου και οργανωμένου Τουρκικού στρατού.  Δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον Τουρκικό στρατό, αλλά και τις ληστρικές ομάδες των Τσετών, οι οποίοι όπου πατούν το πόδι τους, σκορπούν την καταστροφή και το θάνατο.

Η 19^η  Μαΐου καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, επειδή την ημέρα αυτή το 1919 ο Κεμάλ Πασάς αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα και άρχισε το εξοντωτικό έργο του κατά των Ελλήνων του Πόντου.

            ΥΓ :Το παραπάνω ιστορικό, είναι από ένα κείμενο του αείμνηστου φιλόλογου και Λυκειάρχη Δημήτριου Αθανασιάδη.

Θεσσαλονίκη, 18-5-2019

Επιμέλεια : Αλέξανδρος Σαρηγιαννίδης