Λόγια Ραδιοφώνου

Χειμωνιάτικη νύκτα βροχερή και ένα σωρό διάβασμα ακόμα για το μάθημα που ακολουθεί στην εξεταστική.  Μόνη παρέα η γλυκιά φωνή του εκφωνητή και η πολύ γνωστή μελωδία του τραγουδιού που είναι μεγάλη εμπορική επιτυχία ίσως και καλλιτεχνική. 

Δεν σας αρέσει το σκηνικό; Σκεφτείτε το δικό σας. Ένα καλοκαιρινό πρωινό κολλημένοι στην κίνηση της πόλης, σκοπιά σε κάποιο φυλάκιο,  μια άλλη φωνή, ένα άλλο κομμάτι, μια είδηση που περιμένουμε με αγωνία.  Κάντε όποιο συνδυασμό θέλετε.

Σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε από εικόνες  που μπλοκάρουντη φαντασία και  την έκφρασή μας,η  μαγεία μιας αλλιώτικης  παρέας, της παρέας του ραδιοφώνου πασπαλίζει  την καθημερινότητά μας  με χρυσόσκονη, αφήνει τη φαντασία  μας να λειτουργήσει δημιουργικά,  μας  παρασύρει, μας κάνει να ονειρευόμαστε.

Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους του ραδιοφώνου, στους επιστήμονες που το κατασκεύασαν, στους τεχνικούς που το συντηρούν, στους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, στους δημοσιογράφους – σχολιαστές, που μπορεί να μην συμφωνούμε πάντα μαζί τους,σε όλη αυτή την μεγάλη ραδιοφωνική παρέα που μας συντροφεύει χρόνια τώρα και που ομορφαίνει τη ζωή μας.

Λίγα λόγια για την ιστορία του:

Το 1895, ο πατέρας του ραδιοφώνου Guglielmo Marconi κατόρθωσε να μεταδώσει ηχητικά σήματα Μορς διαμέσου ερτζιανών κυμάτων, θέτοντας σε εφαρμογή τις θεωρητικές δυνατότητες της ραδιοφωνικής μετάδοσης και η πρώτη μετάδοση μουσικής και λόγου πραγματοποιήθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1906 από τον πρωτοπόρο της αμερικανικής ραδιοφωνίας, τον Reginald Aubrey Fessenden, ένα Αμερικάνο φυσικό και ηλεκτρολόγο μηχανικό που είχε γεννηθεί στον Καναδά.

Στην Ελλάδα ήδη από το 1923 άρχισε μια προσπάθεια εγκατάστασης ραδιοφωνικού πομπού. Οι πειραματισμοί κράτησαν αρκετά χρόνια. Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός εξέπεμψε στη Θεσσαλονίκη με ιδιωτική πρωτοβουλία από το ραδιοηλεκτρολόγο Χρίστο Τσιγγιρίδη την 25 Μαρτίου του 1928 και 20 ολόκληρα χρόνια λειτούργησε στην πόλη, μεταδίδοντας τακτικά εκπομπή-εκπομπές. Ο πρώτος εθνικός ραδιοφωνικός σταθμός ιδρύθηκε και λειτούργησε στην Αθήνα, αφού στις 25 Μαρτίου του 1938 εγκαινιάστηκε από τον τότε βασιλιά Γεώργιο Β΄, ενώ το 1945 ιδρύθηκε το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που ανέλαβε την ευθύνη λειτουργίας του σταθμού. Αμέσως μετά την απελευθέρωση άρχισαν να ιδρύονται κι άλλοι σταθμοί σε διάφορες πόλεις της χώρας που υπάγονταν στη δικαιοδοσία του Ε.Ι.Ρ., καθώς και πολλοί στρατιωτικοί σταθμοί, υπό τη δικαιοδοσία των ενόπλων δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ). Από τα τέλη της δεκαετίας του '70, αρχικά η μπάντα των μεσαίων και στη συνέχεια η ζώνη των FM κατακλύζεται από εκατοντάδες ερασιτέχνες (οι επονομαζόμενοι και "πειρατές"), που εκπέμψαν πολυποίκιλα προγράμματα, αμφισβητώντας ανοιχτά το ραδιοφωνικό μονοπώλιο της κρατικής ραδιοφωνίας. Ραδιοσταθμό κατασκεύασαν, επίσης, οι φοιτητές του ΕΜΠ κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά της Χούντας το 1973.

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου καθιερώθηκε από την UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου.

Η Unesco έχει επιλέξει τη συγκεκριμένη μέρα, καθώς ήταν 13 Φεβρουαρίου το 1946 όταν πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.

Αρχικά, η πρόταση των Ισπανών ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Ουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο Πόλεμος των Κόσμων.

Μπορεί να έχουν αλλάξει οι εποχές από τότε που έγινε  η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή.  Να έχουν μπει στη ζωή μας άλλα μέσα μετάδοσης της πληροφορίας. Η μαγεία όμως του ραδιοφώνου είναι πάντα εδώ.