When a Blind Man Cries - Deep Purple

Ο Ίαν Γκίλαν (Ian Gillan) είναι Βρετανός τραγουδιστής της Ροκ μουσικής και ένας εκ των σπουδαιότερων του είδους του παγκοσμίως, διακρινόμενος ως ο βασικός τραγουδιστής των Deep Purple ενώ τραγούδησε για τους Ian Gillan Band, τους Gillan, τους Black Sabbath και τους WhoCares.

Γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου του 1945 στο Χάνσλοου του Μίντλσεξ της Μεγάλης Βρετανίας.

Στις αρχές του 1969 οι Deep Purple αποφάσισαν να αλλάξουν τραγουδιστή και μπασίστα. Έτσι ο Γκίλαν γίνεται ο βασικός τραγουδιστής του ήδη αναγνωρισμένου συγκροτήματος.

Ένα από τα πρώτα τραγούδια τα οποία συνέθεσαν οι Deep Purple με τον Ίαν Γκίλαν ήταν το Child in Time, με τα χαρακτηριστικά πολύ ψηλά φωνητικά ως σήμα κατατεθέν.

Η μεγάλη επιτυχία που γνώρισε το συγκρότημα έφερε αναγνώριση στο πρόσωπο του Γκίλαν, ο οποίος μερικούς μήνες νωρίτερα είχε εμφανιστεί στο αρχικό σάουντρακ του μιούζικαλ "Jesus Christ Superstar". Αργότερα, το 1973, του προτάθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην ταινία αλλά οι απαιτήσεις του για πληρωμή κρίθηκαν υπερβολικές από τους παραγωγούς.

Μέχρι την αποχώρηση του από το συγκρότημα έχει τραγουδήσει αθάνατα τραγούδια της ροκ μουσικής, όπως το smoke on the water και το Highway Star

Μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple, σταθμός στην καριέρα του ήταν το 1983 η συνεργασία του με τους Black Sabbath.

Τον Απρίλιο του 1984 οι Deep Purple επανενώθηκαν με την κλασική σύνθεση τους, έχοντας τον Ρίτσι Μπλάκμορ στην κιθάρα, τον Ίαν Γκίλαν στα φωνητικά, τον Ρότζερ Γκλόβερ στο μπάσο, τον Τζον Λορντ στα πλήκτρα και τον Ίαν Πέις. Αποτέλεσμα της επανένωσης τους ήταν το πλατινένιο "Perfect Strangers" (# 5 στη Μεγάλη Βρετανία). Η παγκόσμια περιοδεία που ακολούθησε παρουσίασε τεράστια εμπορική επιτυχία, με τους Deep Purple να είναι το δεύτερο πιο επιτυχημένο συγκρότημα στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Μπρους Σπρίνγκστιν.

Ωστόσο οι σχέσεις του Γκίλαν με τον Μπλάκμορ έφτασαν για άλλη μια φορά σε πολύ άσχημη κατάσταση και οι διαμάχες ήταν συνεχείς. Η όλη κατάσταση οδήγησε σε αποχώρηση τον Ίαν Γκίλαν για δεύτερη φορά από το συγκρότημα.

Το 1992 και μετά από προτροπή των Γκλόβερ, Λορντ και Πέις, ο Ίαν Γκίλαν επέστρεψε στους Deep Purple για να ηχογραφήσουν το "The Battle Rages On" (# 21 στη Μεγάλη Βρετανία) και την επετειακή περιοδεία για τα 25 χρόνια του συγκροτήματος. Παρ' όλη την επιτυχία του συγκεκριμένου εγχειρήματος, ο Ρίτσι Μπλάκμορ δεν μπόρεσε να κρύψει τη δυσαρέσκεια του για την επιστροφή του Γκίλαν και αποχώρησε για δεύτερη φορά για να δημιουργήσει ξανά τους Rainbow και αργότερα τους Blackmore's Night μαζί με τη σύζυγο του, Κάντις Νάιτ.

Τον Απρίλιο του 2013, κυκλοφόρησε το 19ο στούντιο άλμπουμ των Deep Purple, "Now What?!", το οποίο χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του συγκροτήματος μετά την επανένωση τους το 1984. Ο δίσκος ανέβηκε στην κορυφή αρκετών ευρωπαϊκών τσαρτ και έφθασε στο Top-20 των αντίστοιχων βρετανικών για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια. Η απόδοση του Γκίλαν θεωρήθηκε σταθερή και πολύ δυνατή, παρ' όλο του ότι δεν είχε την ένταση η οποία τον χαρακτήριζε όταν βρισκόταν σε νεαρότερη ηλικία.

Μένουμε στην Μεγάλη Βρετανία και επιμένουμε Ροκ.

Ο Τζον Ντίκον (John Deacon, 19 Αυγούστου 1951) είναι Άγγλος μπασίστας διάσημος ως μέλος του ροκ συγκροτήματος Queen, για το διάστημα 1971-1997.

Το 1980 γράφει ένα από τα διασημότερα τραγούδια των Queen, το disco κομμάτι με τίτλο Another One Bites the Dust. 

Το 1984, στο άλμπουμ The Works συνθέτει το I Want To Break Free, το οποίο σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Αγγλία, αν και στην Αμερική το βίντεο κλιπ του κομματιού απαγορεύτηκε στο MTV.

Το 1986, συνέθεσε το Friends Will Be Friends μαζί με τον Φρέντι Μέρκιουρι, για το άλμπουμ A Kind of Magic, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου.

Συμμετείχε στην ηχογράφηση του τελευταίου επίσημου άλμπουμ των Queen, Made in Heaven, από το οποίο είχε γράψει μαζί με τον Φρέντι Μέρκιουρι τα τραγούδια It's a Beautiful Day και My Life Has Been Saved.

Τον Ιανουάριο του 1997 εμφανίζεται για τελευταία φορά με τους Queen. Αποσύρθηκε την ίδια χρονιά, μετά την ηχογράφηση του No One But You (Only The Good Die young), λέγοντας "δεν μπορώ να φανταστώ τους Queen χωρίς τον Φρέντι Μέρκιουρι". Μερικοί ισχυρίζονται ότι χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την οικογένειά του, λέγοντας πως πρέπει να αφιερώσει πιο πολύ χρόνο σ' αυτήν, για να εγκαταλείψει το συγκρότημα. Ο Μπράιαν Μέι είπε σε συνέντευξή του (τέλη του 2008): "Κανείς δεν ξέρει πού είναι ο Τζον και τι κάνει. Μια φορά μας πήρε τηλέφωνο για να μας πει συγχαρητήρια που είχε μεγάλη επιτυχία το μιούζικαλ We Will Rock You, αλλά, όταν του τηλεφωνούμε, πολύ σπάνια μας απαντά." Από το 1997 μέχρι σήμερα συμμετέχει στους Queen μόνο σε επίπεδο συμβούλου για σημαντικά οικονομικά ζητήματα, όπως έκανε από την ίδρυση του συγκροτήματος και έχει να κάνει δημόσια εμφάνιση από το 1997.

Και τώρα, πάμε Ελλάδα, πάμε στον γιό του ανέμου. Δεν το συνηθίζουμε να ασχολούμαστε με αθλητές, αλλά θα κάνουμε την υπέρβαση μας και πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο.

Ο Νίκος Κακλαμανάκης (19 Αυγούστου 1968) είναι Έλληνας αθλητής της ιστιοπλοΐας και δύο φορές Ολυμπιονίκης.

Γεννήθηκε στη Βάρκιζα στις 19 Αυγούστου 1968 και ξεκίνησε από πολύ μικρός την ιστιοπλοΐα και στην κατηγορία Μistral. Το 1986 συμμετέχει για πρώτη φορά σε διεθνή αγώνα και παίρνει την τρίτη θέση, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μistral νέων. Το 1989 παίρνει τη δεύτερη θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Φινλανδίας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης παίρνει την ένατη θέση και στην Ατλάντα το 1996 κατακτά το χρυσό μετάλλιο, όπου παίρνει και την προσωνυμία γιος του ανέμου και ήταν και ο σημαιοφόρος της αποστολής. Στην επόμενη ολυμπιάδα το 2000 στο Σίδνεϊ πήρε την έκτη θέση και ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής. Το 2004 στην Αθήνα κατέκτησε το δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο, ασημένιο αυτή τη φορά. Μάλιστα, στην Ολυμπιάδα της Αθήνας ήταν αυτός που άναψε την ολυμπιακή φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Το 1997 πάνω σε μια ιστιοσανίδα έκανε τον διάπλου του Αιγαίου από το Σούνιο στην Κρήτη σε δύο μέρες. Είναι αθλητής του Ν.Ο.Ε..

ΥΓ. το τρασγούδι που είχε αρχικά επιλεχθεί ήταν το

Με αρέσει να μην λέω πολλά - Υπόγεια Ρεύματα.