A lalala long- Bob Marley

Ο Ρόμπερτ "Μπομπ" Νέστα Μάρλεϊ (Robert Nesta "Bob" Marley, 6 Φεβρουαρίου 1945 - 11 Μαΐου 1981) ήταν Τζαμαϊκανός τραγουδιστής, συνθέτης, κιθαρίστας και ακτιβιστής. Είναι ευρέως ο πιο γνωστός ρέγκε καλλιτέχνης.

Με τραγούδια όπως τα "I Shot the Sheriff", "No Woman, No Cry", "Three Little Birds", "Exodus", "Could You Be Loved", "Jamming", "Redemption Song" και "One Love", η μεταθανάτια συλλογή του Legend (1984) πούλησε τα περισσότερα αντίτυπα στην ιστορία της ρέγκε μουσικής —περισσότερα από 12 εκατομμύρια.

Ο Μάρλεϊ ήταν θύμα ρατσισμού στην παιδική του ηλικία λόγω της ανάμεικτης καταγωγής του και ήρθε αντιμέτωπος με ερωτήσεις για την φυλετική του ταυτότητα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κάποτε δήλωσε:

Δεν είμαι προκατειλημμένος απέναντι του. Ο πατέρας μου ήταν λευκός και η μητέρα μου μαύρη. Με φωνάζουν μιγά ή κάπως έτσι. Δεν είμαι σε καμία πλευρά. Ούτε στην μαύρη, ούτε στην λευκή. Είμαι στου Θεού την πλευρά, Αυτού που με έπλασε και με έκανε να προέρχομαι από την μαύρη και την λευκή.

Και το τραγούδι που πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας, ειδικά τις δύσκολες στιγμές

Ο Bob Marley, ήταν ο μεγαλύτερος εκπροσώπος της Reggae μουσικής αλλά και μία προσωπικότητας που σφράγισε τον 20ο αιώνα. Επιτυχίες, φήμη, δόξα είναι μερικές λέξεις που συνοδεύουν πολλούς σταρ της μουσικής -όπως και τον Marley-, αυτό όμως που διαφοροποίησε και μετέτρεψε έναν τραγουδιστή προερχόμενο από μία μικρή χώρα του Τρίτου Κόσμου σε διεθνή φωνή για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν ο έντονος κοινωνικός και πολιτικός του στίχος, που ενέπνευσε τους αδύναμους της εποχής.

Κεντρικά ζητήματα στους στίχους του ήταν-μεταξύ άλλων- η ειρήνη, η φτώχεια, η βία, η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα από τη δουλεία, η προάσπιση των αδυνάτων και η πολιτική ενότητα. Μέσα από τα τραγούδια του προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τα προβλήματα των πιο αδυνάμων και να προωθήσει την πάλη για κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία. Μάλιστα η αναφορά του σε όλα αυτά τα ζητήματα γίνεται σε μία περίοδο που η αποαποικιοποίηση των αναπτυσσόμενων χωρών (κυρίως χώρες της Αφρικής, χαρακτηριστικό είναι και το τραγούδι του AfricaUnite όπου έδωσε έμφαση στην επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στις χώρες της Αφρικής) ήταν αρκετά πρόσφατη - τέλη της δεκαετίας του 50’ και αρχές του 60’.

Πράγματι, αν κάποιος ανατρέξει στα τραγούδια που πραγματεύονται το ζήτημα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σίγουρα δεν μπορεί να παραλείψει το «Get Up StandUp for your Rights». Ένα τραγούδι σύμβολο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μία από τις τελευταίες συνεργασίες με τον PeterTosh.

Δύο χρόνια αργότερα ο BobMarley ,βασισμένος στα λόγια του Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας HaileSelassie λίγο πριν τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε το 1963, ηχογραφεί το «War». Ένα τραγούδι που κάθε στίχος αναφέρεται στην ανάγκη για ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και ενδυνάμωση των χωρών που έως τις αρχές του 60’ ήταν αποικίες ή είχαν απολυταρχικά καθεστώτα (Ανγκόλα, Νότια Αφρική, Μοζαμβίκη).

Αυτή η συνολική του προσφορά για την ανάδειξη κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων που αφορούσαν ιδιαίτερα τις χώρες του –τότε- Τρίτου Κόσμου οδήγησε στην απονομή του Μεταλλίου Ειρήνης του Τρίτου Κόσμου από τον Ο.Η.Ε στις 15 Ιουνίου 1978 στη Νέα Υόρκη. Μία τέτοια διάκριση – ίσως μεγαλύτερη από οποιαδήποτε πρωτιά στα Charts για κάποιο τραγούδι ή Album- αποδεικνύει τον αντίκτυπο του BobMarley σε διεθνές επίπεδο αλλά και ότι η μουσική αποτελεί μέσο αφύπνισης και διεκδίκησης ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου.