Benutzeranmeldung

CAPTCHA
Diese Sicherheitsfrage überprüft, ob Sie ein menschlicher Besucher sind und verhindert automatisches Spamming.
10 + 10 =
Lösen Sie diese einfache mathematische Aufgabe und geben das Ergebnis ein. z.B. Geben Sie für 1+3 eine 4 ein.

Επειδή είμαστε άνθρωποι και μπορεί να αρρωστήσουμε.

animated-doctor-image-0022

Αναζήτηση συμβεβλημένων παρόχων υγείας (ιατροί) από την επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΠΥΥ.

Συμβεβλημένοι Γιατροί ΕΟΠΥΥ – ΠΕΔΙ (Βρείτε τον συμβεβλημένο ιατρό που θέλετε και δείτε παρακάτω τα διαθέσιμα ραντεβού του)

Εφημερίες Νοσοκομείων Θεσσαλονίκης

Sie sind hier

Rossini: William Tell Overture: Final

Ο Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι (Gioachino Antonio Rossini, 29 Φεβρουαρίου 1792 – 13 Νοεμβρίου 1868) ήταν Ιταλός συνθέτης, παγκοσμίως φημισμένος για τις όπερές του, με πιο γνωστές τον Κουρέα της Σεβίλλης, τη Σταχτοπούτα και τον Γουλλιέλμο Τέλλο. Έγραψε ακόμη έργα θρησκευτικής μουσικής, τραγούδια, μουσική δωματίου και άλλα κομμάτια για πιάνο και μικρά σύνολα. Οι μελωδίες του αγαπήθηκαν από πολύ κόσμο, ενώ ενέπνευσε πλήθος συνθετών, χαρίζοντάς του το προσωνύμιο «Ο Ιταλός Μότσαρτ».

Γόνος μιας μουσικής οικογένειας, ο Ροσσίνι γεννήθηκε στην πόλη Πέζαρο· ο πατέρας του, Τζουζέππε, έπαιζε κόρνο και η μητέρα του, Άννα Γκουινταρίνι, ήταν τραγουδίστρια. Εν μέσω μιας ταραχώδους παιδικής ηλικίας, όπου λόγω των πολέμων η οικογένεια αναγκάστηκε να μετοικίσει στη Μπολόνια, ο Ροσσίνι αρχικά εκπαιδεύεται στο τσέμπαλο από τον Τζουζέππε Πρινέττι. Αργότερα γίνεται βοηθός σε ένα σιδεράδικο και τη μουσική του εκπαίδευση αναλαμβάνει ο Άντζελο Τεζέι. Μέχρι τα δέκα του χρόνια έχει μάθει να διαβάζει μουσική, να παίζει πιάνο και κόρνο, αλλά και να τραγουδά, ενώ αποτελεί μέλος της χορωδίας της τοπικής εκκλησίας. Ορισμένα έργα, όπως οι Έξι σονάτες για έγχορδα, γράφτηκαν όταν ήταν περίπου δώδεκα ετών και ήδη αντανακλούν την επιρροή του Χάυντν και του Μότσαρτ.

Στα 16 του κερδίζει το πρώτο βραβείο του Ωδείου της Μπολόνια, για την καντάτα του Il pianto d'Armonia sulla morte d’Orfeo, ενώ επιδίδεται στη σύνθεση όπερας. Μέχρι τα 21 του είχε εδραιωθεί στο φιλόμουσο κοινό της Ιταλίας και συνέχισε να γράφει όπερες, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Μιλάνο και τη Βενετία· η αποδοχή τους δεν ήταν τόσο επιτυχής όσο με τον Τανκρέδο κι έτσι το 1815 ο Ροσσίνι αποσύρεται στο πατρικό του στη Μπολόνια.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1816 ανεβαίνει στο Θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης η πιο γνωστή όπερά του, ο Κουρέας της Σεβίλλης. Ανάλογη επιτυχία με τον Κουρέα κάνει και η όπερα του 1817 Σταχτοπούτα. Μέχρι το 1823 ο Ροσσίνι έχει γράψει περί τις 20 όπερες που είχαν παρουσιαστεί σε Βενετία, Μιλάνο, Φερράρα, Νάπολη και άλλες πόλεις.

Την περίοδο του Παρισιού (1824-1829) ο Ροσσίνι γράφει την κωμική όπερα Ο Κόμης του Ορύ και τον Γουλιέλμο Τέλλο. Με την τελευταία, όντας 38 ετών και με 38 όπερες στο ενεργητικό του, λήγει την ιδιότητά ως συνθέτης όπερας.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Ροσσίνι χρημάτισε πρεσβευτής του Ιταλικού Ινστιτούτου και έλαβε αμέτρητες τιμές, με πιο σπουδαίο ίσως το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. 

29 Φεβρουαρίου 1900 έλεγε το παλιό ημερολόγιο και 13 Μαρτίου 1900 το καινούργιο όταν γεννιόταν ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, Και επειδή είναι κρίμα να το αναφέρουμε μία φορά στα τέσσερα χρόνια, δείτε την ανάρτηση μας που αναφέρεται στις 13 Μαρτίου.