5 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

 Αχ να μπορούσες δάσκαλε

Να τ΄αγκαλιάσεις το παιδί

Να του δείξεις

Το δάσος, τα πουλιά

Τα σύννεφα τα φθινοπωρινά

Το μπλε της θάλασσας και τ΄ουρανού

Τις νύχτες με τ΄άστρα και τα γιασεμιά

Και τ΄ασημένιο ολόγιομο φεγγάρι

Να του φέγγει

Να ερωτεύεται

Να ερωτεύεται

Κι αύριο

Κι αύριο

Ένα χαμόγελο για κάθε πρωϊνό.                                                        Ανδρέας Γεωργίου  « άρωμα πλάνης»

  Παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών σήμερα και είναι η ευκαιρία να αποτίσουμε φόρο τιμής στους Εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, τους ήρωες που μπορεί να μην φορούν μπέρτα, αλλά έχουν στο χέρι τους ένα βιβλίο, ένα τετράδιο ή ένα μολύβι και με το μαγικό τους ραβδάκι  κρατούν την ελπίδα ζωντανή για το μέλλον της νεολαίας και της ανθρωπότητας.

Οι  Εκπαιδευτικοί έχουν την πλήρη ευθύνη της μόρφωσης, των ικανοτήτων, των δεξιοτήτων των παιδιών από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το τέλος των πανεπιστημιακών τους σπουδών. Αυτοί οι άνθρωποι φροντίζουν να μάθουν στα παιδιά ν΄ αγαπούν τον Άνθρωπο, τη ζωή και τις προκλήσεις της, να απολαμβάνουν την ομορφιά και μεταλαμπαδεύουν από γενεά σε γενεά τις διαχρονικές πανανθρώπινες ηθικές αξίες,  διδάσκουν τις γνώσεις,  μεταδίδουν τις δεξιότητες. Είναι ακόμη μπροστάρηδες σε εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αποτελούν πρότυπα  αρχών και αξιών κι αυτό αποτελεί τεράστια ευθύνη, γιατί δεν είναι απλοί επαγγελματίες, αλλά λειτουργοί  που δέχονται πρώτοι τα μηνύματα των νέων καιρών και πρέπει με αξιοπρέπεια και ήθος  να τα μεταλλάξουν και να επηρεάσουν τη σκέψη και τη ζωή των νέων ανθρώπων. Ας θυμηθούμε πόσο γρήγορα προσαρμόσθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας και προσέφεραν το αγαθό της γνώσης διαδικτυακά για να μην μείνουν τα παιδιά μακριά από το αγαθό της γνώσης, αλλά και να έχουν την αίσθηση ότι η ζωή συνεχίζεται κανονικά εμπνέοντάς τα αισιοδοξία. Και δεν ενδιαφέρονται  μόνο για τα «δικά μας παιδιά», αλλά για τα παιδιά όλου του κόσμου και τα προσφυγόπουλα, γιατί  η προσφορά των εκπαιδευτικών δε γνωρίζει σύνορα. Η ομάδα των Ανάδοχων Εκπαιδευτικών, για παράδειγμα, ξεκίνησε τη δράση της το καλοκαίρι του 2018 προσφέροντας εθελοντικά μαθήματα σε ξενώνα για ασυνόδευτα παιδιά στη Θεσσαλονίκη έχοντας ως πεποίθηση ότι η ένταξη όλων των παιδιών στο σχολείο είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους. Εξάλλου, στόχο   τους αποτελεί όχι μόνο η υποστήριξη των παιδιών στα μαθήματα, αλλά κυρίως η ενδυνάμωσή τους και η στήριξή τους προκειμένου να εγγραφούν και να παραμείνουν στο σχολείο.

Αρκεί άραγε αυτό που προτείνει το Υπουργείο για να τιμήσει την Ημέρα των Εκπαιδευτικών παροτρύνοντας τους μαθητές να εκφράσουν με ζωγραφιές και ποιήματα την ευγνωμοσύνη τους προς τους εκπαιδευτικούς;

https://www.esos.gr/arthra/79893/pagkosmia-imera-ekpaideytikoy-yp-paideias-parotrynei-toys-mathites-na-ekfrasoyn-me

Είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση, αλλά δεν αμφισβήτησε κανένας τον ισχυρό δεσμό Μαθητή – Εκπαιδευτικού ο οποίος εκφράζεται ποικιλοτρόπως μέσα κι έξω από τη σχολική αίθουσα. Εκείνο που χρειάζεται ο Δάσκαλος από την Πολιτεία είναι να  τον βοηθάει να βελτιωθεί με βάση τα νέα επιστημονικά και ψυχοπαιδαγωγικά δεδομένα, να δείξει σεβασμό στο έργο του, να μην απαξιώνει το λειτούργημά του φορτώνοντάς του υποχρεώσεις που δεν έχουν άμεση σχέση με το μορφωτικό και παιδαγωγικό του έργο και την αξία του Εκπαιδευτικού να την επικοινωνεί στην ευρύτερη  κοινωνία, καθώς  η κοινωνία έχει ανάγκη να σέβεται τον λειτουργό της εκπαίδευσης. Είναι κοινά αποδεκτό ότι,  όταν χάνεις την εμπιστοσύνη στον δάσκαλο, χάνεις την ελπίδα για το μέλλον!