Still Got The Blues - Gary Moore

Ο Γκάρι Μουρ (Robert William Gary Moore, 4 Απριλίου 1952 - 6 Φεβρουαρίου 2011)  ήταν μουσικός, περισσότερο αναγνωρισμένος ως κιθαρίστας της μπλουζ ροκ μουσικής, καθώς επίσης και τραγουδιστής, με καταγωγή από το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας.

Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από την ηλικία των 8 ετών. Παρότι ήταν αριστερόχειρας, έπαιζε κιθάρα με το δεξί χέρι. 

Η καριέρα του ξεκίνησε την δεκαετία του 1960. Ο ίδιος συνεργάστηκε με καλλιτέχνες ανάμεσα στους οποίους οι Φιλ Λάινοτ και Μπράιαν Ντάουνεϊ, από τα χρόνια του στο Γυμνάσιο, με αποτέλεσμα να γίνει μέλος δύο φορές στο ιρλανδικό συγκρότημα της ροκ Thin Lizzy. Εκτός από τις συνεργασίες του με συγκροτήματα, ο Μουρ είχε και μία πολύ επιτυχημένη σόλο καριέρα.

Πέθανε στον ύπνο του, το Φεβρουάριο του 2011, ενώ βρισκόταν στην Ισπανία.

Τελικά όμως η μέρα έχει περισσότερο blues από ότι νομίζετε

Ο Μάντι Γουότερς ( Muddy Waters - πραγματικό όνομα McKinley Morganfield, 4 Απριλίου 1913 - 30 Απριλίου 1983) ήταν Αμερικάνος μουσικός της μπλουζ, γνωστός σαν ο "πατέρας της μπλουζ σκηνής του Σικάγο". Το περιοδικό "Rolling Stone" τον έχει κατατάξει στη 17η θέση της λίστας με τους εκατό σπουδαιότερους μουσικούς όλων των εποχών

Το προσωνύμιο "Muddy" του το έδωσε η γιαγιά του, Ντέλα Γκραντ, γιατί του άρεσε να παίζει με το νερό της λάσπης κατά την παιδική του ηλικία.  Αργότερα, ο ίδιος προσέθεσε τη λέξη "Waters" ολοκληρώνοντας το όνομα με το οποίο έγινε διάσημος. Κατά τα εφηβικά του χρόνια, έμαθε αρχικά να παίζει φυσαρμόνικα και στη συνέχεια ακουστική κιθάρα με κύριες επιρροές τον Ρόμπερτ Τζόνσον και τον Σον Χάουζ.

To 1950 ο Waters κυκλοφόρησε την μεγάλη επιτυχία "Rollin' Stone", του οποίου τα έσοδα του επέτρεψαν να παραιτηθεί από την καθημερινή του δουλειά. Το συγκεκριμένο κομμάτι συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα "500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών" του περιοδικού "Rolling Stone", το οποίο πήρε το όνομα του από αυτό το τραγούδι.

Το 1971, κέρδισε το βραβείο "Grammy" στην κατηγορία "Best Ethnic or Traditional Folk Recording" για τη συλλογή ανέκδοτων ηχογραφήσεων "They Call Me Muddy Waters" που είχε κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο του 1970.

Τέσσερα τραγούδια του Muddy Waters έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα "500 Songs That Shaped Rock and Roll" του Rock and Roll Hall of Fame

Στα τέλη του 1981, ο Muddy Waters διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα, για την αντιμετώπιση του οποίου αφαιρέθηκε κομμάτι του πνεύμονα του. Μετά από ακτινοθεραπεία στην οποία υποβλήθηκε, ο Waters αρνήθηκε την χημειοθεραπεία. Η ασθένεια κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το καλοκαίρι του 1982 προγραμματίσθηκε μία νέα περιοδεία.

Σε μία εμφάνιση του Έρικ Κλάπτον στο Μαϊάμι στις 30 Ιουνίου 1982, ο Waters ανέβηκε στη σκηνή χωρίς να το γνωρίζει ο Κλάπτον από πριν, για να τραγουδήσει το "Blow Wind Blow". Κατά την επιστροφή του από τη συναυλία, παρουσίασε αιμόπτυση και μετά από εξέταση ενημερώθηκε ότι το καρκίνωμα είχε επανεμφανιστεί. Το σώμα του είχε εξασθενίσει σε βαθμό που δεν ήταν ικανό να αντέξει μία ακόμη επέμβαση και ο Waters επέλεξε να επιστρέψει στο σπίτι του. Πέθανε στις 30 Απριλίου 1983 στον ύπνο του, από καρδιακή ανεπάρκεια. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο του Ρέστβεϊλ στο Άσλιπ του Ιλινόι, με την παρουσία πολλών καλλιτεχνών τους οποίους επηρέασε, αλλά και μεγάλου πλήθους οπαδών της μουσικής του.

Το 1987, εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame και πέντε χρόνια αργότερα έλαβε το βραβείο "Grammy" στην κατηγορία "Βραβεία Γκράμι για Συνολική Προσφορά.

Τέλος δείτε τι σημαίνει συγκέντρωση και σεβασμός αστέρων.