Benutzeranmeldung

CAPTCHA
Diese Sicherheitsfrage überprüft, ob Sie ein menschlicher Besucher sind und verhindert automatisches Spamming.
2 + 0 =
Lösen Sie diese einfache mathematische Aufgabe und geben das Ergebnis ein. z.B. Geben Sie für 1+3 eine 4 ein.

Επειδή είμαστε άνθρωποι και μπορεί να αρρωστήσουμε.

animated-doctor-image-0022

Αναζήτηση συμβεβλημένων παρόχων υγείας (ιατροί) από την επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΠΥΥ.

Συμβεβλημένοι Γιατροί ΕΟΠΥΥ – ΠΕΔΙ (Βρείτε τον συμβεβλημένο ιατρό που θέλετε και δείτε παρακάτω τα διαθέσιμα ραντεβού του)

Εφημερίες Νοσοκομείων Θεσσαλονίκης

Sie sind hier

Heigh Ho - Snow White and the Seven Dwarfs

Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι (Snow White and the Seven Dwarfs) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων παραγωγής 1937. Η παραγωγή ανήκει στην Walt Disney Productions. Βασίζεται στο ομότιτλο Γερμανικό παραμύθι των Αδελφών Γκριμ και αποτελεί την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney. Ο επικεφαλής σκηνοθέτης ήταν ο Ντέιβιντ Χαντ ενώ οι Ουίλιαμ Κοτρέλ, Ουίλφρεντ Τζάκσον, Λάρι Μόρεϊ, Περς Πιρς και Μπεν Σάρπστιν σκηνοθέτησαν τις μεμονωμένες σκηνές της ταινίας.

Η Χιονάτη έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Carthay Circle στις 21 Δεκεμβρίου 1937, ακολουθούμενη από ευρεία κυκλοφορία στις 4 Φεβρουαρίου 1938. Απετέλεσε κριτική και εμπορική επιτυχία με έσοδα $8 εκατομμυρίων κατά την αρχική της κυκλοφορία, κάτι που σύντομα την έκανε την ταινία με τα περισσότερα έσοδα για εκείνη την περίοδο. Η δημοτικότητα της ταινίας οδήγησε στο να επανακυκλοφορήσει στις αίθουσες αρκετές φορές μέχρι την κυκλοφορία της σε home video τη δεκαετία του 1990. Προσαρμοσμένη για τον πληθωρισμό, είναι μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες στο box office της Βόρειας Αμερικής.

Στην 11η Απονομή των Βραβείων Όσκαρ, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ βραβεύτηκε με Τιμητικό Βραβείο Όσκαρ και η ταινία ήταν υποψήφια στην κατηγορία Καλύτερης Μουσικής την προηγούμενη χρονιά.

Το 1989, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών θεώρησε την ταινία "πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική" και την επέλεξε για τη διατήρησή της στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου. Βρίσκεται επίσης στη λίστα με τις 100 καλύτερες Αμερικανικές ταινίες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, το οποίο επίσης ονόμασε την ταινία ως μία από τις 10 καλύτερες Αμερικανικές ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών το 2008. 

 

Σαν σήμερα όμως, στην Ευρώπη γεννήθηκε ένας από τους πιο σπουδαίους κιθαρίστες και ειδικά του φλαμένκο. Ο Πάκο ντε Λουθία.

Ο Πάκο ντε Λουθία (Paco de Lucía, 21 Δεκεμβρίου 1947 — 25 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Ισπανός αριστοτέχνης του φλαμένκο, κιθαρίστας και συνθέτης. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες παγκοσμίως και ως ο καλύτερος κιθαρίστας στο είδος του φλαμένκο. Είχε αξιοσημείωτη δεξιοτεχνία και δύναμη στο δεξί χέρι και μπορούσε να εκτελεί εξαιρετικά γρήγορα και "καθαρά" picados.

Ο Φρανθίσκο Σάντσεθ Γόμεθ (Francisco Sanchez Gomez), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στην πόλη Αλχεθίρας της Ανδαλουσίας, μία πόλη στη νοτιοανατολική πλευρά της Ισπανίας. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του κιθαριστή του φλαμένκο Αντόνιο Σάντσεθ και της πορτογαλίδας Λουσία Γκόμεζ. Προς τιμή της μητέρας του υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πάκο δε Λουθία (Ο Άκης της Λουκίας, σε ελεύθερη μετάφραση). Δύο ακόμη αδέλφια του ακολούθησαν μουσική καριέρα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Πέπε ντε Λουθία (1945-) και ο κιθαριστής και συνθέτης Ραμόν δε Αλχεθίρας (1938-2009).

Δάσκαλός του στην κιθάρα υπήρξε ο πατέρας του, ο οποίος άσκησε καθοριστική επιρροή στη μουσική του εξέλιξη. «Έμαθα κιθάρα, όπως ένα παιδί μαθαίνει να μιλάει» είπε σε μία συνέντευξή του. Σε ηλικία 11 ετών έδωσε την πρώτη του συναυλία και τρία χρόνια αργότερα δημιούργησε με τον αδελφό του Πέπε το συγκρότημα «Los Chiquitos de Algeciras» («Τα πιτσιρίκια του Αλχεθίρας») και πραγματοποίησε την πρώτη του ηχογράφηση.

Η φήμη του ως βιτουόζου κιθαρίστα γρήγορα ξεπέρασε τα ισπανικά σύνορα. Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 άρχισε η διεθνής του καριέρα. Με το επιθετικό παίξιμο, τη ροπή του στον αυτοσχεδιασμό και την επαφή του με την τζαζ και την κλασική μουσική, κατάφερε να εκμοντερνίσει το παραδοσιακό ισπανικό φλαμένκο και να το κάνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Στις κορυφαίες στιγμές του στη δισκογραφία συγκαταλέγονται το κομμάτι «Entre dos aguas» του 1973, που έμεινε επί 20 εβδομάδες στη λίστα με τα αγαπημένα τραγούδια της Ισπανίας και το άλμπουμ «Friday Night in San Francisco» (1981), που ηχογράφησε μαζί με τους Τζον ΜακΛάφλιν και Αλ Ντι Μέολο και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.