Benutzeranmeldung

CAPTCHA
Diese Sicherheitsfrage überprüft, ob Sie ein menschlicher Besucher sind und verhindert automatisches Spamming.
1 + 4 =
Lösen Sie diese einfache mathematische Aufgabe und geben das Ergebnis ein. z.B. Geben Sie für 1+3 eine 4 ein.

Επειδή είμαστε άνθρωποι και μπορεί να αρρωστήσουμε.

animated-doctor-image-0022

Αναζήτηση συμβεβλημένων παρόχων υγείας (ιατροί) από την επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΠΥΥ.

Συμβεβλημένοι Γιατροί ΕΟΠΥΥ – ΠΕΔΙ (Βρείτε τον συμβεβλημένο ιατρό που θέλετε και δείτε παρακάτω τα διαθέσιμα ραντεβού του)

Εφημερίες Νοσοκομείων Θεσσαλονίκης

Sie sind hier

ΤΙ ΣΟΥ 'ΚΑΝΑ ΚΑΙ ΠΙΝΕΙΣ -ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ

Η Πόλυ Πάνου (28 Οκτωβρίου 1940 - 27 Σεπτεμβρίου 2013) ήταν Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια (ρεμπέτισσα).

Γεννήθηκε στην Αθήνα, όμως μεγάλωσε στην Πάτρα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Πολυτίμη Μπίθα (κατά άλλους Πολυτίμη Κολιοπάνου).

Μπήκε στη δισκογραφία με το Πήρα τη στράτα την κακιά (1952) του Μπιθικώτση. Συνέχισε με το "Να πας να πεις της μάνας μου" των Ζαμπέτα- Τσάντα (1956) και "Τα αδέλφια δε χωρίζουνε", "Τα λιμάνια", "Το δαχτυλίδι"," Άλλα μου λεν τα μάτια σου", "Ένα σφάλμα έκανα", "Εσένα δε σου άξιζε αγάπη", "Ο κόσμος όλος με κατακρίνει" και άλλα.

Ίδρυσε, αρχικά μαζί με τον Πάνο Γαβαλά, τη δισκογραφική εταιρεία «Βεντέτα». Σημειώνεται ότι η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα "Παιδιά του Πειραιά", που έγινε αργότερα διεθνής επιτυχία.

Απεβίωσε στις 27 Σεπτεμβρίου 2013 στην Αθήνα ύστερα από μάχη με τον καρκίνο.

Στίχοι:  Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας

 

Τι σου ’κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά 

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Να ’ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες

Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί