Η Μαίρη Χρονοπούλου (Αθήνα 16 Ιουλίου 1933 - 6 Οκτωβρίου 2023) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Η Μαίρη Χρονοπούλου ήταν μία από τις πιο δημοφιλείς Ελληνίδες ηθοποιούς. Εντυπωσιακή γυναίκα και ταλαντούχα ηθοποιός, έγινε σταρ στην καλή εποχή του κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60. Η θηλυκότητά της, η φινέτσα της, τα πλούσια υποκριτικά της προσόντα και το ταμπεραμέντο της σφραγίζουν κάθε ρόλο που υποδύθηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Η Στέφανι Τζοάν Αντζελίνα Τζερμανότα (Stefani Joanne Angelina Germanotta, 28 Μαρτίου 1986), γνωστή κυρίως με το καλλιτεχνικό της όνομα Lady Gaga, είναι Βραβευμένη με Όσκαρ , Διάσημη Αμερικανίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, μουσικός & ηθοποιός και μοντέλο. Το καλλιτεχνικό όνομα Lady Gaga προέκυψε από το τραγούδι των Queen Radio Ga Ga. Η μουσική και το στυλ της είναι επηρεασμένα από τον Ντέιβιντ Μπάουι, τον Μάικλ Τζάκσον, την Μαντόνα και τους Queen.
Ο Γκάρι Μουρ (Robert William Gary Moore, 4 Απριλίου 1952 - 6 Φεβρουαρίου 2011) ήταν μουσικός, περισσότερο αναγνωρισμένος ως κιθαρίστας της μπλουζ ροκ μουσικής, καθώς επίσης και τραγουδιστής, με καταγωγή από το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας.
Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από την ηλικία των 8 ετών. Παρότι ήταν αριστερόχειρας, έπαιζε κιθάρα με το δεξί χέρι.
Η Νατάσσα Μποφίλιου (Αθήνα, 18 Απριλίου1983) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια.Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της και σπούδασε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Έχει πτυχίο πιάνου και θεωρίας από το Ελληνικό Ωδείο ενώ είναι απόφοιτη και του Ωδείου Φίλιππος
Σαν σήμερα το 2018, ξεκινήσαμε να βάζουμε τραγούδια στο site μας και συγκεκριμένα στο κομμάτι του με τίτλο το τραγούδι της ημέρας. Όταν ξεκινήσαμε το μόνο κριτήριο που βάλαμε για το τραγούδι της ημέρας ήταν το πολύ πολύ απλό, να είναι το αγαπημένο μας.
Στην πορεία όμως σκεφτήκαμε ότι ναι μεν θα μας αρέσει το οποιοδήποτε τραγούδι, αλλά καλό θα ήταν να τιμά ή να θυμίζει την προσφορά του δημιουργού του ή και να προσπαθεί να θυμίζει ένα μεγάλο γεγονός που συναίβει την ίδια μέρα στα παλαιότερα χρόνια.
Αλλάζουμε λοιπόν σήμερα το τραγούδι (το πρώτο τραγούδι που βγάλαμε στο site) προς χάρην ενός μεγάλου επαναστάτη, που όλοι μας είτε συμφωνούμε στην ιδεολογία του είτε όχι, αναγνωρίζουμε τον αγώνα του και την αφοσίωση του σε αυτόν.
Ο Ερνέστο Γκεβάρα (Ernesto Guevara , Ροσάριο, Αργεντινή, 14 Ιουνίου 1928 – Λα Ιγκέρα, Βολιβία, 9 Οκτωβρίου 1967), γνωστός ως Τσε Γκεβάρα ή απλά Τσε, ήταν Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής Μαρξιστής-Λενινιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα και πολιτικός. Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίουπου πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις του και αργότερα ως διοικητής των ανταρτών, ενώ υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το 1965, πιστός στη νίκη της επανάστασης στην Κούβα, έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων επαναστατικών κινημάτων στο Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία, όπου τραυματίστηκε, συνελήφθη και δολοφονήθηκε.
Το 1948 γράφτηκε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1953, χωρίς όμως να ακολουθήσει την κλινική πρακτική που απαιτούταν προκειμένου να είναι σε θέση να εξασκήσει το επάγγελμα του γιατρού. Στα φοιτητικά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα, ήρθε σε επαφή με παράνομες αριστερές οργανώσεις, διάβαζε με πάθος Καρλ Μαρξ, Φρίντριχ Ένγκελς, Βλαντίμιρ Λένιν, Λέων Τρότσκι και Μάο Τσετούνγκ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, στα τέλη του 1950, εξασφάλισε άδεια ώστε να εργαστεί ως νοσοκόμος σε εμπορικά πλοία του αργεντινού στόλου. Τους επόμενους μήνες πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στη νότια και κεντρική Αμερική, στη διάρκεια των οποίων έζησε από κοντά τις κοινωνικές συνθήκες στις λατινοαμερικανικές χώρες. Επηρεασμένος από τις εμπειρίες αυτές, άρχισε να ασχολείται όλο και περισσότερο με τα πολιτικά ζητήματα και τον μαρξισμό ενώ στα αρχικά του σχέδια για τη ζωή κυριαρχούσε η ανθρωπιστική, σχεδόν ιεραποστολική, διάθεση να βοηθήσει τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, που μαστίζονταν από τη φτώχεια και τις αρρώστιες της υπανάπτυξης. Ήταν αυτή η αλτρουιστική διάθεση που οδήγησε τα βήματά του στο Περού, όπου πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του σε τοπικό λεπροκομείο, για να ακολουθήσουν ανάλογα ταξίδια στην Κολομβία και τη Βενεζουέλα. Τα δύο βασικά του γνωρίσματα, που έβρισκαν ήρεμη διέξοδο στην ιατρική, δηλαδή η μέχρι αυτοθυσίας τάση για κοινωνική προσφορά και η αχόρταγη διάθεσή του να γνωρίσει άλλες χώρες και άλλους λαούς, άρχισαν να τον σπρώχνουν σε πιο μαχητικούς δρόμους.
Ταξίδεψε σ' όλη τη Λατινική Αμερική, όπου η πολιτική ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη, καθώς οι επαναστάσεις, τα πραξικοπήματα, οι γενικές απεργίες και ο ανταρτοπόλεμος βρίσκονταν διαρκώς στην ημερήσια διάταξη. Συνδέθηκε με αριστερές οργανώσεις στο Περού, τη Βολιβία, τον Ισημερινό, τον Παναμά, την Κόστα Ρίκα, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1954, ο Γκεβάρα ταξίδεψε στο Μεξικό, που αποτελούσε κοινό προορισμό εξόριστων Λατινοαμερικανών. Στις αρχές Ιουλίου του 1955, o Γκεβάρα συνάντησε για πρώτη φορά τον Φιντέλ Κάστρο, o οποίος ήταν αρχηγός των "Moνκαντίστας" και ηγέτης της αποτυχημένης ένοπλης επίθεσης στο στρατόπεδο της Μονκάδα το 1953, και είχε καταφύγει στο Μεξικό μετά την αποφυλάκισή του, αποτέλεσμα της χάρης που του δόθηκε από τον Φουλχένσιο Μπατίστα. Την πρώτη συνάντησή τους ακολούθησαν πολυάριθμες συναντήσεις και συζητήσεις γύρω από την πολιτική κατάσταση στη Λατινική Αμερική και το ενδεχόμενο της οργάνωσης ενός αντάρτικου αγώνα με στόχο την ανατροπή του διεφθαρμένου, φασιστικού καθεστώτος του Μπατίστα.
Μαζί, αν και στην αρχή τουλάχιστον ο Τσε ακολουθούσε τον Κάστρο περισσότερο με την ιατρική του ιδιότητα και στην συνέχεια ως διοικητής αντάρτικων μονάδων, κατάφεραν στις αρχές του 1959 να ανατρέψουν τον δικτάτορα της Κούβας, Μπατίστα και να επιβάλουν νέο πολίτευμα στην Κούβα.
Ο Τσε θα αναλάβει ηγετική θέση στην κυβέρνηση του Κάστρο αν και σε ότι αφορά την οικονομική πολιτική, ο Τσε Γκεβάρα ήταν αντίθετος στην αντιγραφή του σοβιετικού οικονομικού μοντέλου της «οικονομικής αυτοδιαχείρισης», καθώς θεωρούσε πως οι ιδιαίτερες συνθήκες της Κούβας απαιτούσαν διαφορετικές πρακτικές και υπερασπιζόταν το συγκεντρωτισμό στον τομέα της βιομηχανίας.
Όμως το 1965, ο Τσε τελικά εγκαταλείπει την Κούβα και την επανάσταση της. Το γιατί είναι ένα ερώτημα που έχει βαθιές πολιτικές προεκτάσεις και συγκεκριμένες απαντήσεις δεν έχουν δοθεί. Οι πιο ρομαντικοί οπαδοί του βολεύονται να πιστεύουν ότι οι λόγοι της φυγής του εντοπίζονται, σε δύο βασικές παραμέτρους: την επιθυμία του Γκεβάρα να μεταφέρει της επανάσταση σε όλον τον κόσμο - κάτι που αισθανόταν ως προσωπική αποστολή ζωής - αλλά και το γεγονός πως κάτι τέτοιο απαιτούσε ελευθερία κινήσεων, την οποία του εξασφάλιζε η αποδέσμευσή του από αξιώματα και κυβερνητικές θέσεις.
Το 1965 βρέθηκε στο Κογκό να οργανώνει τον επαναστατικό αγώνα, ο οποίος όμως είχε άτυχο αποτέλεσμα. Στην συνέχεια εμφανίζεται στην Βολιβία με τον ίδιο πάντα σκοπό. Τελικά μετά από αρκετές επιτυχίες συλλαμβάνεται στις 7 Οκτωβρίου του 1967 και δύο μέρες μετά δολοφονήθηκε.
Το πτώμα του Γκεβάρα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Σαν Χοσέ ντε Μάλτα όπου έγινε και νεκροψία, στο πρακτικό της οποίας καταγράφτηκαν συνολικά εννέα πληγές που είχαν προκληθεί από σφαίρες. Σύμφωνα με τη νεκροψία, ο θάνατός του προκλήθηκε από τα τραύματα που έφερε στο θώρακα και την αιμορραγία. Το πτώμα του έπρεπε για τους στρατιωτικούς να χαθεί δίχως κανένα ίχνος και θάφτηκε κρυφά κοντά στο αεροδρόμιο, 30 χλμ. από την Λα Ιγκέρα. Νωρίτερα, στο νοσοκομείο, είχαν κοπεί τα χέρια του, τα οποία διατηρήθηκαν σε φορμόλη προκειμένου να γίνει αργότερα η οριστική αναγνώρισή του. Το πτώμα του έμεινε στον μυστικό του τάφο μέχρι που ανακαλύφθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στο Βαγιεγκράντε της Βολιβίας. Αφού μεταφέρθηκε στην Κούβα, κηδεύτηκε στη Σάντα Κλάρα, την πόλη που ο ίδιος είχε κατακτήσει το 1958 ανοίγοντας το δρόμο για την τελική νίκη του Κάστρο.
Υ.Γ. Το πρώτο τραγούδι που είχαμε επιλέξει ήταν το παρακάτω
Το σημερινό εξώφυλλο έχει ιδιαίτερη ιστορία με τον Τσε Γκεβάρα. Κατά την αποχώρησή του από την Κούβα, έγραψε μια σειρά αποχαιρετιστήρια γράμματα, ένα από αυτά για τον σύντροφό του Φιντέλ, καθώς και στα παιδιά του. Μια ανταπάντηση του κουβανικού λαού σε αυτά τα γράμματα, μια ανταπόδοση του αποχαιρετισμού προς τον μεγάλο σύντροφο, αποτελούν οι στίχοι του τραγουδιού “Hasta siempre, Comandante”, του Κουβανού συνθέτη Carlos Puebla. O τίτλος του τραγουδιού σημαίνει σε πιστή μετάφραση "Μέχρι την αιωνιότητα, Διοικητή!", που ήταν ο βαθμός του Τσε στον κουβανικό επαναστατικό στρατό.
Στους στίχους του περιγράφεται η αγάπη του κουβανικού λαού απέναντι στον μεγάλο ηγέτη, τον οποίο αποκαλεί “θρύλο” και “μύθο”, ο δημιουργός του κομματιού εμπνέεται από στιγμές της ηρωικής επαναστατικής πάλης του κουβανικού λαού που είναι πράγματι ως σήμερα "πυξίδα μέσα στον χρόνο"...Το τραγούδι έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και υπάρχουν πάνω από 200 ερμηνείες που κυκλοφορούν. Την ελληνική εκδοχή του τραγουδιού ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, το οποίο περιέχεται στο δίσκο του σημερινού εξώφυλλου. Οι στίχοι του μας αφυπνίζουν διαχρονικά.
Είναι γεγονός ότι η επιδημία του κορονοϊού μας έχει φέρει αντιμέτωπους με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Από τη στιγμή που έκλεισαν τα σχολεία και άρχισε ο περιορισμός στο σπίτι, γίνεται μεγάλη συζήτηση για το πώς θα μπορούσε να συνεχιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία μέσω τηλεκπαίδευσης.
Στα πλαίσια του θεσμού του ΣΕΠ τα τμήματα Γ2 και Γ5 του σχολείου μας επισκέφτηκαν την Αμερικανική Γεωργική Σχολή με συνοδούς καθηγητές την Ιωαννίδου Αθηνά, Γροζτίδου Έλενα και Μπατάλα Θεόδωρο την Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015.
O Τζον Γουίνστον Όνο Λένον, (9 Οκτωβρίου 1940 - 8 Δεκεμβρίου 1980), 'Τζον Λένον' εν συντομία, ήταν Άγγλος μουσικός και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος των Beatles.
Μαζί με τον Μακάρτνεϋ, ο Λένον υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία των Beatles, που στη διάρκεια της δεκαετίας 1960-1970 κατάφεραν να αναρριχηθούν στην κορυφή της δόξας και να χαρακτηριστούν από πολλούς ως το σημαντικότερο μουσικό συγκρότημα όλων των εποχών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού συνδέσμου δισκογραφικών εταιρειών (RIAA), οι Beatles αποτελούν το μουσικό συγκρότημα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, με 178 εκατομμύρια επιβεβαιωμένες πωλήσεις, ενώ παγκοσμίως εκτιμώνται σε πάνω από 600 εκατομμύρια αντίτυπα.
Υπήρξε ένας από τους κύριους συνθέτες του συγκροτήματος, τραγουδιστής και κιθαρίστας, συμμετέχοντας συχνά και στο πιάνο. Οι πρώτες συνθέσεις του, διακρίνονταν για την απλοϊκή τους μορφή, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, με συχνές αναφορές σε ρομαντικές ιστορίες αγάπης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Λένον άρχισε να ωριμάζει ως συνθέτης, ενώ παράλληλα προσπάθησε αρκετές φορές να απεμπλακεί από την έντονα εμπορευματοποιημένη εικόνα του συγκροτήματος, βιώνοντας περιόδους ενθουσιασμού για συγκεκριμένες ιδέες ή ρεύματα, όπως τον διαλογισμό.
Εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε επίσης ως ακτιβιστής του 20ου αιώνα, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του ανήκει το τραγούδι Imagine καθώς και το Give Peace a chance. Δολοφονήθηκε από κάποιον που θεωρήθηκε οπαδός του στις 8 Δεκεμβρίου 1980.
Το σημερινό εξώφυλλο “ Abbey Road” των Beatles το διαλέξαμε γιατί μας άρεσε η φωτογραφία των Beatles, με τα φωτεινά χρώματα και το ιδιαίτερο βινύλιο, και γιατί οι πωλήσεις του συγκεκριμένου δίσκου αποδεικνύουν ότι το ενδιαφέρον του κοινού, για εξαιρετικές μουσικές δημιουργίες σε βινύλιο, είναι σε εκθετική πορεία.
Το Abbey Road πούλησε περισσότερα αντίτυπα βινυλίου (558.000) από οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ της τελευταίας δεκαετίας, και δεν ήταν καν κοντά το επόμενο. Το Abbey Road κέρδισε το δεύτερο σε πωλήσεις LP, το ”Dark Side of the Moon” των Pink Floyd, κατά σχεδόν 200.000 μονάδες. Ενώ το “Guardians of the Galaxy Awesome Mix Vol. 1”, κατέλαβε την τρίτη θέση συνολικά με 367.000 πωλήσεις.
Όσον αφορά συγκεκριμένα το 2019, το Abbey Road κυριάρχησε επίσης ως το βινύλιο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της χρονιάς με 246.000 πωλήσεις. Συνολικά, οι πωλήσεις vinyl LP το 2018 είχαν αυξηθεί κατά 14,5% από το 2018, με 18,8 εκατομμύρια αντίτυπα συνολικά. Ωστόσο, οι νέες κυκλοφορίες δίσκων αντιπροσώπευαν το 33% αυτού του συνόλου, ενώ οι εκδόσεις παλαιότερων δίσκων αποτελούσαν τα υπόλοιπα δύο τρίτα των πωλήσεων.
Οι 10 κορυφαίοι σε πωλήσεις δίσκοι βινυλίου της δεκαετίας είναι οι ακόλουθοι:
01. The Beatles – Abbey Road (558.000)
02. Pink Floyd – Dark Side of the Moon (376.000)
03. Guardians of the Galaxy Awesome Mix Vol. 1 (367.000)
04. Bob Marley & The Wailers – Legend (364.000)
05. Amy Winehouse – Back to Black (351.000)
06. Μάικλ Τζάκσον – Θρίλερ (334.000)
07. The Beatles – Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (313.000)
08. Fleetwood Mac – Rumors (304.000)
09. Miles Davis – Kind of Blue (286.000)
10. Lana Del Rey – Born To Die (283.000)
Σας προτείνουμε να απολαύσετε τα ξεχωριστά τραγούδια των Beatles, ιδανικά από το βινύλιο, και να αφεθείτε στο υπέροχο μουσικό ταξίδι...Και να μην ξεχνάμε με το μυαλό, με τη ψυχή, με τη μουσική να ταξιδεύουμε και να ελπίζουμε...
Ένας από τους νέους στόχους που θέσαμε για την νέα σχολική χρονιά στην ομάδα μας είναι να μάθουμε να περπατάμε σε ξυλοπόδαρα. Μία τέχνη του Τσίρκου που προϋποθέτει ασκήσεις ισορροπίας και κυρίως να ξεπεράσουμε το φόβο μας. Ξεκινήσαμε πρώτα από ξυλοπόδαρα χαμηλού ύψους (30 εκατοστά) και μετά περάσαμε στα ψηλότερα που διαθέτουμε (65 εκατοστά). Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες – περιορισμένος εξοπλισμός και ανάγκη για μέτρα ασφάλειας - δοκίμασαν πάνω από 14 μέλη της ομάδας και κατάφεραν να περπατήσουν 10. Και δεν σταματάμε εδώ. Το σύνθημα μας είναι «Πάμε ψηλότερα - Go Higher».
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1963, απονέμεται στο Γιώργο Σεφέρη το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Είναι ακριβώς 62 χρόνια (10 Δεκεμβρίου πάλι, του 1901 όμως) που απονέμονται τα πρώτα βραβεία Νόμπελ. Την ίδια ακριβώς ημέρα του 1906 ο Ο Αμερικανός πρόεδρος Θεόδωρος Ρούζβελτ κερδίζει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τη διαμεσολάβησή του στο Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο και γίνεται ο πρώτος Αμερικανός που κερδίζει βραβείο Νόμπελ.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης (Άνω Σύρος, 10 Μαΐου 1905 - Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 1972) υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός Έλληναςμουσικός του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα τραγούδια του. Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια και μπαγλαμάδες, η οποία παραμέρισε την προηγούμενη λαϊκή ορχήστρα των σαντουροβιολιών.
O Ρίτσαρντ Ράιτ (Richard Wright, 28 Ιουλίου 1943 - 15 Σεπτεμβρίου 2008) ήταν Άγγλος μουσικός, που έπαιξε πιάνο και πλήκτρα στο βρετανικό progressive συγκρότημα Pink Floyd. Ήταν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, στο οποίο συμμετείχε από το 1965 ώς το 1981 και ξανά από το 1987 ώς και το 2008. Ο Ράιτ σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο Regent Street όπου γνώρισε άλλα δύο ιδρυτικά μέλη των Pink Floyd, τους Ρότζερ Γουότερς και Νικ Μέισον.
Ο Τεοντόρ «Τέντι» Πέντεργκρας (Theodore DeReese "Teddy" Pendergrass, 26 Μαρτίου 1950 – 13 Ιανουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός της R&B και σόουλ μουσικής.
Ο Μπράιαν Χάρολντ Μέι (Brian Harold May, Λονδίνο, 19 Ιουλίου 1947) είναι Άγγλος μουσικός, συνιδριτικό μέλος του ροκ συγκροτήματος Queen και αστρονόμος. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Έγραψε το τραγούδι We Will Rock You, το οποίο είναι ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια των Queen.
Ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι (Giuseppe Fortunino Francesco Verdi, 10 Οκτωβρίου 1813 – 27 Ιανουαρίου 1901) ήταν Ιταλός μουσικοσυνθέτης, από τους διασημότερους στο είδος της όπερας. Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του ανήκουν οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα και Αΐντα, μέρη των οποίων ("La donna è mobile", "Va, pensiero", "Libiamo" και θριαμβικό εμβατήριο αντίστοιχα) είναι πασίγνωστα.