Beliebte Inhalte

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου 1935 - 24 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία Μία αιωνιότητα και μία μέρα. 

Ο Γκίζερ Μπάτλερ (Terence Michael Joseph "Geezer" Butler, 17 Ιουλίου 1949) είναι Άγγλος μπασίστας, στιχουργός και συνθέτης, γνωστότερος ως ιδρυτικό μέλος του χέβι μέταλ συγκροτήματος Black Sabbath. Επίσης, υπήρξε μέλος του προσωπικού σχήματος του Ozzy Osbourne και των Heaven and Hell.

Ο Μπάτλερ γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, παίρνοντας το ψευδώνυμο "Geezer" κατά την παιδική του ηλικία, λόγω του ότι αυτός αποκαλούσε όλους τους άνδρες με αυτό τον τρόπο. Ξεκίνησε να διαβάζει βιβλία σχετικά με τον αποκρυφισμό στα εφηβικά του χρόνια.

17 Απριλίου 1961, ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύεται με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για το τραγούδι Τα Παιδιά του Πειραιά, που ακουγόταν στην ταινία Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασέν.

"Τα παιδιά του Πειραιά" γράφτηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι, με την βοήθεια του Γ. Ζαμπέτα. Στην αυθεντική ελληνική τους έκδοση οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν και αυτοί από τον Μάνο Χατζιδάκι μέσα σε ένα αυτοκίνητο που τον πήγαινε στο στούντιο να ηχογραφήσει τα τραγούδια για την ταινία και παρουσιάστηκαν για την ταινία Ποτέ την Κυριακή από την Μελίνα Μερκούρη.

Άσχετο που είχε γενέθλια την προηγούμενη ημέρα, θα κάνουμε σήμερα αφιέρωμα στον συνθέτη Ρίτσαρντ Σέρμαν.

Χρόνια πολλά Πόπη!!! Να είσαι γερή και να μας εμπνέεις για αγώνες 

Tι είναι αγάπη;

Αγάπη είναι να μην κουράζεσαι. Να μην κουράζεσαι να κάνεις, να μην κουράζεσαι να λες. Αγάπη είναι να μην ακούς, να μη σκέφτεσαι, να μην αξιολογείς. Αγάπη είναι να συνεχίζεις να βλέπεις την αγαπημένη σου εικόνα, ακόμα και όταν όλα γύρω σου καταρρέουν. Να βλέπεις το φως πίσω από τα σύννεφα. Αγάπη είναι να ξετρυπώνεις την πιο απίστευτη λεπτομέρεια και την αγκαλιάζεις. Και να μην την αφήνεις, να την κάνεις ένα με το είναι σου – τόσο πολύ ώστε στο τέλος να μη θυμάσαι καν τη στιγμή που την πρόσεξες. Να είναι σα να υπήρχε από την αρχή του κόσμου.