Η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ (Barbara Joan "Barbra" Streisand, 24 Απριλίου 1942) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, ηθοποιός, συγγραφέας, παραγωγός ταινιών και σκηνοθέτης. Έχει βραβευτεί με δύο βραβεία Όσκαρ (ένα Α' Γυναικείου Ρόλου κι ένα Καλύτερου Τραγουδιού), οχτώ Βραβεία Γκράμι, πέντε Βραβεία Έμμυ, ένα ειδικό Βραβείο Τόνυ, βραβείο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου και βραβείο Peabody και είναι μίας από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει Όσκαρ, Έμμυ, Γκράμι και Βραβείο Τόνι.
Είναι μία από τις πιο επιτυχημένες καλλιτέχνες στη μοντέρνα ιστορία της καλλιτεχνικής βιομηχανίας με πωλήσεις πάνω από 71,5 εκατομμύρια δίσκους στις Ηνωμένες Πολιτείες και 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Είναι η μεγαλύτερη σε πωλήσεις γυναίκα καλλιτέχνης στι λίστα των Μεγαλύτερων σε Πωλήσεις Καλλιτεχνών της RIAA, η μόνη γυναίκα που βρίσκεται μέσα στο top 10 και η μόνη καλλιτέχνης εκτός της σκηνής του ροκ. Μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα, τη Σερ και τη Σίρλεϊ Τζόουνς, μοιράζεται τη διάκριση να έχει βραβευτεί με Όσκαρ υποκριτικής και να έχει φτάσει στην κορυφή του U.S. Billboard Hot 100 chart.
Σύμφωνα με την RIAA, η Στράιζαντ κατέχει το ρεκόρ για τα περισσότερους δίσκους στο τοπ 10 από όλες τις γυναίκες καλλιτέχνες - σύνολο 32 από το 1963. Συνολικά έχει 51 χρυσούς δίσκους, 30 πλατινένιους και 13 πολυπλατινένιους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πέρα από την καριέρα της στο χώρο της μουσικής, η Στράιζαντ έχει διαγράψει λαμπρή πορεία στο χώρο του κινηματογράφου. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση το 1968 στο μιούζικαλ Ένα Αστείο Κορίτσι (Funny Girl) σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ, ενώ ήταν ήδη καταξιωμένη στο χώρο της μουσικής. Η ταινία της χάρισε Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου το οποίο μοιράστηκε με την Κάθριν Χέπμπορν επίσης νικήτρια εκείνη τη χρονιά για την ταινία Το Λιοντάρι του Χειμώνα (Lion in the Winter). Έπειτα ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένες ταινίες όπως: Άλο, Ντόλι! (Hello Dolly, 1969), Μια Τρελή Τρελή Καταδίωξη (What's up Doc?, 1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (The Way We Were, 1973) (για το οποίο έλαβε την δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου[) και Ένα Αστέρι Γεννιέται (A Star Is Born, 1976).
Το 1982 σκηνοθέτησε και έκανε την παραγωγή της ταινίας Yentl, ενώ το δεύτερό της σκηνοθετικό εγχείρημα, η ταινία του 1991 Ο Πρίγκηπας της Παλίρροιας (The Prince of Tides) της χάρισε μια υποψηφιότητα για την παραγωγή της ταινίας. Το 1996 σκηνοθέτησε τη ρομαντική κωμωδία Ο καθρέφτης Έχει δυο πρόσωπα (The Mirror Has Two Faces) στην οποία είχε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της χάρισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ερμηνείας σε μιούζικαλ ή κωμωδία. Πιο πρόσφατος αξιοσημείωτος κινηματογραφικός της ρόλος είναι εκείνος της Ροζ Φόκερ στην κωμωδία Πεθερικά της Συμφοράς (Meet the Fockers, 2004) (σίκουελ της ταινίας του 2000 Γαμπρός της Συμφοράς (Meet the Parents) ) και στο σίκουελ Γονείς της Συμφοράς (Little Fockers, 2010).
Για το σημερινό εξώφυλλο είχαμε πολλές επιλογές, καθώς η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ έχει κυκλοφορήσει πολλούς δίσκους και έγιναν μάλιστα χρυσοί και πλατινένιοι. Διαλέξαμε το συγκεκριμένο εξώφυλλο από το 12ο άλμπουμ “Stoney End”, που κυκλοφόρησε το 1971, για την ταξιδιάρικη αύρα που εκπέμπει και γιατί αποτέλεσε μια συνειδητή αλλαγή κατεύθυνσης για την Στρέιζαντ σε έναν πιο αισιόδοξο σύγχρονο ποπ/ροκ ήχο με παραγωγό τον Ρίτσαρντ Πέρι. Επιλέγουμε λοιπόν συνειδητά στροφή προς αισιόδοξες κατευθύνσεις!
H Κάθριν Χάουτον Χέπμπορν (Katharine Houghton Hepburn, 12 Μαΐου 1907 – 29 Ιουνίου 2003) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου.
Ένας θρύλος της οθόνης, η Χέπμπορν, μέσα από την πολυετή καριέρα της (73 χρόνια) διατηρεί το ρεκόρ για τα περισσότερα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, τέσσερα τον αριθμό, από δώδεκα υποψηφιότητες (η Μέριλ Στριπ κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων υποψηφιοτήτων με δεκαεννέα). Η Χέπμπορν κέρδισε βραβείο Έμμυ τo 1976 για το ρόλο της στην τηλεταινία Love Among the Ruins (Αγάπη Ανάμεσα στα Ερείπια). Ήταν επίσης υποψήφια για τέσσερα ακόμα Emmy, δύο βραβεία Τόνι και εφτά Χρυσές Σφαίρες. Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την αξιολόγησε πρώτη στη λίστα με τις καλύτερες γυναίκες ηθοποιούς όλων των εποχών.
Η Χέπμπορν γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ. Ήταν Σκωτσέζικης και Αγγλικής καταγωγής.
Η Χέπμπορν μορφώθηκε στο Oxford School, σημερινό Kingswood-Oxford School, στο Δυτικό Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, πριν πάει στο Κολέγιο του Bryn Mawr. Ενώ ήταν στο κολέγιο, η Χέπμπορν αποβλήθηκε λόγω παραβίασης της απαγόρευσης εξόδου και καπνίσματος, το οποίο δεν προωθούνταν εκείνη την εποχή στις γυναίκες. Δεκαετίες αργότερα, η Χέπμπορν θα επιβεβαίωνε ότι όταν έπεφτε το σκοτάδι, συνήθιζε να κολυμπά γυμνή στο συντριβάνι του κολεγίου. Έλαβε πτυχίο Ιστορίας και Φιλοσοφίας το 1928, την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ με ένα μικρό ρόλο στο έργο Νυχτερινή Οικοδέσποινα.
Με το ιδιαίτερο στυλ της, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να καθιερωθεί στην συνείδηση του κοινού.
Κάτι που έχει κάνει τη Χέπμπορν ιδιαίτερα αγαπητή σήμερα-το συμβίβαστο, ευθύ, "αντι-χόλιγουντ" ύφος της-άρχισε να "ξινίζει" το κοινό. Ελευθερόστομη και πνευματική με μια καυστική γλώσσα, αψήφησε τα στερεότυπα της "ξανθιάς σεξοβόμβας" της εποχής, προτιμώντας να φορά ταγιέρ με παντελόνια και περιφρονώντας το μακιγιάζ. Ήταν, επίσης, γνωστό πως είχε μια ιδιότυπη σχέση με τον τύπο, απορρίπτοντας τις περισσότερες συνεντεύξεις που δε βοηθούσαν την προβολή της στο κοινό.
Στις 19 Ιουνίου 2003 η Χέπμπορν πέθανε από φυσικά αίτια στην οικογενειακή κατοικία των Χέπμπορν στην πόλη Old Saybrook του Κονέκτικατ. Ήταν 96 χρονών και θάφτηκε στο νεκροταφείο Cedar Hill στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ. Προς τιμήν της εκτεταμένης θεατρικής προσφοράς της, τα φώτα του Μπρόντγουεϊ χαμήλωσαν για ώρα.
Το σημερινό εξώφυλλο είναι από τη μουσική της ταινίας το «Λιοντάρι του Χειμώνα» (1968) με πρωταγωνιστές τους Κάθριν Χέπμπορν, Πίτερ Ο'Τουλ καιΤζέιν Μέροου. Η ταινία αυτή έδωσε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου στη Χέπμπορν, χαρίζοντας την τρίτη της βράβευση, Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής για τον Τζον Μπάρι και Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Γκόλντμαν. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό ιστορικό δράμα, όπου βγάζει στην επιφάνεια την ανθρώπινη διάσταση απλησίαστων μελών της κοινωνίας, των μελών μίας βασιλικής οικογένειας. Εστιάζει περισσότερο στις σχέσεις ανάμεσα στον βασιλιά, τους γιούς του και την αποξενωμένη σύζυγό του, δίνοντας το μήνυμα ότι τα προβλήματα, οι δυσκολίες των ανθρώπινων σχέσεων μπορεί να εμφανιστούν ανεξάρτητα από τη θέση ή την οικονομική κατάσταση των ανθρώπων. Άλλωστε από πολύ παλιά το είχε διαπιστώσει ο σοφός Αριστοτέλης και έγραψε: «Η ευτυχία δεν κρύβεται στα πλούτη, αλλά στην ηρεμία της ψυχής.»
Κάθε χρόνο το τρίτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ελεύθερου Λογισμικού (Software Freedom Day).
Είναι μία πρωτοβουλία της Διεθνούς του Ελεύθερου Λογισμικού (SFI), με στόχο την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού για τα οφέλη από τη χρήση των προγραμμάτων και των εφαρμογών του ελεύθερου λογισμικού (ΕΛ) και του λογισμικού ανοιχτού κώδικα (ΛΑΚ) στην εκπαίδευση, το σπίτι και τις επιχειρήσεις.
Ο Ζωρζ Μελιές (Maries-Georges-JeanMéliès, 8 Δεκεμβρίου 1861 – 21 Ιανουαρίου 1938) ήταν Γάλλος κινηματογραφιστής, γνωστός για τις τεχνικές καινοτομίες που εισήγαγε. Θεωρείται ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου και συνέβαλε σημαντικά στην μετεξέλιξη του από τεχνική σε μία νέα μορφή τέχνης.
Ο Τζάστιν Ντρου Μπίμπερ (Justin Drew Bieber, 1 Μαρτίου 1994) είναι Καναδός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός, παραγωγός. Το 2007 τον ανακάλυψε ο μάνατζερ ταλέντων Σκούτερ Μπράουν, από τα βίντεο που είχε αναρτήσει στο YouTube ο Μπίμπερ. .
O Μπίμπερ κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, My World, ο οποίος έγινε πλατινένιος στις Η.Π.Α, τον Νοέμβριο του 2009 και ανακηρύχθηκε ο πρώτος καλλιτέχνης, που έχει έπτα τραγούδια από το ντεμπούτο του στο Billboard Hot 100.
Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι (Snow White and the Seven Dwarfs) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων παραγωγής 1937. Η παραγωγή ανήκει στην Walt Disney Productions. Βασίζεται στο ομότιτλο Γερμανικό παραμύθι των Αδελφών Γκριμ και αποτελεί την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney. Ο επικεφαλής σκηνοθέτης ήταν ο Ντέιβιντ Χαντ ενώ οι Ουίλιαμ Κοτρέλ, Ουίλφρεντ Τζάκσον, Λάρι Μόρεϊ, Περς Πιρς και Μπεν Σάρπστιν σκηνοθέτησαν τις μεμονωμένες σκηνές της ταινίας.
Στα πλαίσια των Βιωματικών Δράσεων της Γ' Γυμνασίου δημιουργήθηκε μια πολύ ωραία παρουσίαση που αφορά την Ιστορία του Ευόσμου και τον ναό του Αγίου Αθανασίου. Η παρουσίαση ήταν αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας από τους παρακάτω μαθητές και μαθήτριες του τμήματος Γ1:
English
Deutsch
Ελληνικά