Η Τζούλι Άντριους (Julie Andrews) γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1935 και είναι Αγγλίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, τραγουδίστρια και συγγραφέας βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA, Έμμυ, Γκράμι και Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών.
Η Άντριους ξεκίνησε την καριέρα της ως τραγουδίστρια και θεατρική ηθοποιός από την παιδική της ηλικία και μετά από μια σειρά πετυχημένων εμφανίσεων στην Αγγλία έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ το 1954.
Στις 16 Οκτωβρίου1923 Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ και ο αδελφός του, Ρόι Ντίσνεϋ, ιδρύουν την Walt Disney Company. 'Eκτοτε τα όνειρα των παιδιών σε όλο τον κόσμο έγιναν πιο όμορφα και πιο φωτεινά μια και γέμισαν με νέους ήρωες...τον Μίκυ, τον Ντόναλντ, τον Γκούφη, τη Μίνι, και τόσους άλλους νεώτερους όπως τον Ταρζάν, την Ποκαχόντας, τη Μουλάν ......
Ο Γιάννης Χαρούλης (Λασίθι Κρήτης, 13 Ιανουαρίου 1981) είναι Έλληνας μουσικός και ερμηνευτής που ασχολείται με την έντεχνη, την ροκ και την Κρητική παραδοσιακή μουσική.
Έχει ηχογραφήσει τέσσερις προσωπικούς δίσκους, ένας εκ των οποίον έγινε χρυσός και έναν ζωντανό δίσκο, ο οποίος ανέβηκε στο νούμερο 1 των Ελληνικών μουσικών chart.
O Τζίμι Χέντριξ (James Marshall "Jimi" Hendrix, 27 Νοεμβρίου 1942 – 18 Σεπτεμβρίου 1970), γεννημένος ως Τζόνι Άλεν Χέντριξ, ήταν Αμερικανόςκιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός.
Ανακοινώθηκε το προσωρινό πρόγραμμα με τις ώρες που οι γονείς μπορούν να επισκέπτονται τους καθηγητές προκειμένου να ενημερώνονται για την επίδοση των παιδιών τους. Για οποιαδήποτε αλλαγή θα υπάρξει νέα ανακοίνωση. Για να δείτε και να εκτυπώσετε το πρόγραμμα κάντε κλικ ακόλουθους συνδέσμους:
Ο Τζάνγκο Ράινχαρντ Τζάνγκο Ράινχαρντ (Django Reinhardt, 23 Ιανουαρίου 1910 - 16 Μαΐου 1953) ήταν πρωτοποριακός βιρτουόζος κιθαρίστας της τζαζ και συνθέτης, που ξεχώρισε για την τεχνική και τη δεξιοτεχνία του, ενώ εφηύρε ένα εντελώς νέο στυλ τεχνικής τζαζ κιθάρας, που πλέον είναι μουσική παράδοση στη γαλλική τσιγγάνικη κουλτούρα. Ανάμεσα στις δημοφιλέστερες συνθέσεις του οι οποίες θεωρούνται πλέον κλασικά κομμάτια της τζαζ μουσικής, είναι τα Minor Swing, Daphne,Belleville, Djangology, Swing '42, Nuages
Η Δούκισσα (πλήρες ονοματεπώνυμο Δούκισσα Φωταρά, Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1941 - Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε αρχικά με το χορό και στη συνέχεια με το τραγούδι. Συνεργάστηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας της με τους Μανώλη Χιώτη, Γιώργο Μητσάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θόδωρο Δερβενιώτη, Γιώργο Ζαμπέτα, Τάκη Μουσαφίρη κ.ά. Ασχολήθηκε για μικρό διάστημα και με τον κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε κάποιες ταινίες με συμπρωταγωνιστή τον Τόλη Βοσκόπουλο.
Για μόλις δεύτερη φορά, γιορτάζεται σήμερα η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας», η οποία καθιερώθηκε το 2017, με την υπ. αριθμ. 17889 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β’ 1384/24/04/2017).
Η 9η Φεβρουαρίου είναι παράλληλα ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Ο Μανώλης Χιώτης (21 Μαρτίου 1921 - 21 Μαρτίου 1970) ήταν Έλληνας συνθέτης, από τους σημαντικότερους του λαϊκού τραγουδιού, και σπουδαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα επινοώντας την τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο "κοσμικό κέντρο".
Ο Έρικ Κλάπτον (Eric Patrick Clapp, 30 Μαρτίου 1945) είναι Άγγλος κιθαρίστας, συνθέτης και τραγουδιστής της ροκ και της μπλουζ.
Γεννήθηκε στο Ripley της κομητείας του Surrey στο σπίτι των γονέων της ανύπαντρης μητέρας του, Patricia Molly Clapton. Ο πατέρας του ήταν ο Edward Walter Fryer, Καναδός στρατιώτης ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Patricia και μετακόμισαν στον Καναδά και αργότερα στη Γερμανία.
Ο Φρανσίς Λαι (Francis Lai, 26 Απριλίου 1932 - 7 Νοεμβρίου 2018) ήταν Γάλλος ακορντεονίστας και συνθέτης, γνωστός κυρίως από τις συνθέσεις του για κινηματογραφικές ταινίες.
Ο Φράνσις Λάι γεννήθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας. Λίγο μετά τα 20 του εγκαταλείπει την πόλη που γεννήθηκε, μετακομίζει στο Παρίσι όπου και γίνεται μέλος της ιδιαίτερα δραστήριας μουσικής σκηνής της Μονμάρτρης. Το 1965 γνωρίζει τον σκηνοθέτη Κλωντ Λελούς και συνεργάζονται στη συγγραφή της μουσικής για την ταινία του Λελούς Ένας Άντρας Μια Γυναίκα(Un homme et une femme).
Ο Μάρκος Βαμβακάρης (Άνω Σύρος, 10 Μαΐου 1905 - Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 1972) υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός Έλληναςμουσικός του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα τραγούδια του. Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια και μπαγλαμάδες, η οποία παραμέρισε την προηγούμενη λαϊκή ορχήστρα των σαντουροβιολιών.
Συμμετείχε μαζί με τον Γιώργο Μπάτη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Ανέστη Δελιά στο πρωτοποριακό για την εποχή μουσικό σχήμα «Η Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς». Το 1933, έπειτα από την πιεστική παρότρυνση του Σπύρου Περιστέρη, ο Μάρκος φωνογράφησε το πρώτο εμπορικά επιτυχημένο τραγούδι με μπουζούκι στην Ελλάδα, το «Καραντουζένι» (ή «Έπρεπε να 'ρχόσουνα ρε μάγκα μου») ερμηνεύοντάς το ο ίδιος, παρόλες τις επιφυλάξεις που είχε για την ποιότητα της φωνής του. Η επιτυχία αυτής της ηχογράφισης σημάδεψε την ιστορία της Ελληνικής Δισκογραφίας, αφού από τότε ξεκίνησαν πολλοί μεγάλοι συνθέτες του ρεμπέτικου όπως ο Κώστας Σκαρβέλης, ο Σπύρος Περιστέρης και ο Παναγιώτης Τούντας να κάνουν ηχογραφήσεις συνοδεία λαϊκης ορχήστρας με μπουζούκια.
Η περίοδος λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ίσως η παραγωγικότερή του. Μεταξύ άλλων, το 1935 έγραψε και φωνογράφησε τη «Φραγκοσυριανή» (το γνωστότερο ίσως τραγούδι του), το οποίο όμως έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία 25 χρόνια αργότερα με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ο ίδιος αφηγείται για τη δημιουργία του τραγουδιού:
«Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
Λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά...
Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή.»
<
Μετά την απελευθέρωση και κατά την περίοδο 1948-1959, περνάει δύσκολες ώρες, καθώς η ελληνική μουσική βιομηχανία, τα ηνία της οποίας περνούν σε χέρια ανθρώπων που ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε βοηθήσει να αναδειχτούν, φέρεται αχάριστα στον πρωτοπόρο του μπουζουκιού που θεωρείται πια «ξεπερασμένος». Γίνεται προσπάθεια να αλλάξει ο χαρακτήρας της Ελληνικής Λαϊκής Μουσικής εισάγοντας ρυθμούς από την Ινδία. Οι δισκογραφικές εταιρίες παύουν να τον καλούν για ηχογραφήσεις και τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα τού αρνούνται τη συνεργασία. Περνά σοβαρές περιπέτειες με την υγεία (παραμορφωτική αρθρίτιδα στα δάχτυλα) και την οικονομική του κατάσταση, ενώ αφορίζεται από την Καθολική Εκκλησία γιατί παντρεύτηκε την δεύτερη φορά με ορθόδοξο γάμο (ο αφορισμός αυτός ωστόσο ήρθη το 1966).
Ο Μάρκος Βαμβακάρης καταφέρνει να επιβιώσει αλλά και να αποκαταστήσει το πρόβλημα υγείας του πηγαίνοντας στα ιαματικά λουτρά της Ικαρίας. Το 1954 επισκέφτηκε τη Σύρο όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό και παρέμεινε για έναν χρόνο.
Αυτά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50, όταν μετά από πρωτοβουλία του Τσιτσάνη, η δισκογραφική εταιρία Columbia αποφασίζει να κυκλοφορήσει παλιά και καινούρια τραγούδια του Βαμβακάρη, τραγουδισμένα από τον ίδιο και από καλλιτέχνες όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Καίτη Γκρέι, η Άντζελα Γκρέκα κ.ά. Το 1960 αρχίζει η «δεύτερη καριέρα» του, όπως χαρακτηρίζεται από τον ίδιο.
Την ίδια μέρα γεννιέται κι ένα μεγάλο αστέρι του Χόλυγουντ, ο Φρεντ Ασταίρ (αγγλικά: Fred Astaire, 10 Μαΐου 1899 – 22 Ιουνίου 1987), γεννημένος ως Φρέντερικ Αούστερλιτς στην Ομάχα της Νεμπράσκα, ήταν ένας βραβευμένος με Όσκαρ Αμερικανός χορευτής, χορογράφος, τραγουδιστής και ηθοποιόςτου κινηματογράφου και του θεάτρου. Η καριέρα του στο θέατρο και στον κινηματογράφο διήρκεσε για εβδομήντα έξι ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποίησε τριάντα μία μουσικές ταινίες. Ιδιαίτερα ονομαστή ήταν η καλλιτεχνική του συνεργασία με την Τζίντζερ Ρότζερς, με την οποία συμπρωταγωνίστησε σε δέκα ταινίες.
Οι Τζωρτζ Μπαλανσίν και Ρούντολφ Νουρέγιεφ τον κατονόμασαν ως τον μεγαλύτερο χορευτή του εικοστού αιώνα και έχει γενικότερα αναγνωριστεί ως ο χορευτής με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία των κινηματογραφικών και τηλεοπτικών μιούζικαλ. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει ως τον 5ο Μεγαλύτερο Άρρενα Αστέρα Όλων Των Εποχών.
Στις 10 Μαΐου 1960 στο Δουβλίνο γεννήθηκε και ένας άλλος ξεχωριστός και ιδιαίτερα αγαπητός καλλιτέχνης. Γεννήθηκε ο Μπόνο (Bono) ή Πολ Ντέιβιντ Χιούζον, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ο τραγουδιστής του πετυχημένου ροκ συγκροτήματος U2, ο οποίος είναι μία από τις ηγετικές προσωπικότητες της σύγχρονης ροκ μουσικής. Απέκτησε το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο από ένα κατάστημα με ακουστικά βαρηκοΐας στο Δουβλίνο ονόματι “Bonavox“. Πρόκειται για δύο λατινικές λέξεις, bona- vox, που μαζί σημαίνουν “καλή φωνή“. Ένας φίλος του Χιούσον το είδε και έκτοτε τον αποκαλούσε “Bona Vox“. Ο Ιρλανδός τραγουδιστής κράτησε την πρώτη λέξη: Bono.Ο ιρλανδός ρόκερ είναι ένας άνθρωπος που διακρίνεται για τη βαθιά θρησκευτικότητά του, η οποία αποτυπώνεται στην ακτιβιστική του δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πως όμως ξεκίνησε αυτό το συγκρότημα που για 48 χρόνια συνεχίζει την λαμπρή πορεία του; Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1976, στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, ο 14χρονος Λάρυ Μιούλεν Τζούνιορ ξεκινούσε τη δική του μπάντα. Ο ίδιος ήταν ντράμερ και αναζητούσε τα υπόλοιπα μέλη της στο σχολείο του. Σύντομα, βρήκε τον Bono στα φωνητικά, τον Ντέιβιντ Έβανς The (γνωστός ως «The Edge») στην κιθάρα και τα πλήκτρα, τον Άνταμ Κλέιτον στο μπάσο και ακόμη 3 συμμαθητές του. Ο Σεπτέμβριος του 1976 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του Bono, καθώς εκτός ότι έγινε μέλος της μπάντας που θα τον οδηγούσε στην τεράστια επιτυχία του συγκροτήματος U2, βγήκε το πρώτο επίσημο ραντεβού με την Άλισον Στιούαρτ, την γυναίκα της ζωής του που έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά και ζούνε τόσα χρόνια αγαπημένοι. Η μπάντα αρχικά ονομάστηκε Feedback, όμως το όνομα αυτό κράτησε μόλις ένα χρόνο και έδωσε τη θέση του στην ονομασία The Hype. Λίγους μήνες αργότερα, στο συγκρότημα είχαν μείνει μόλις 4 άτομα και είχε έρθει η ώρα το όνομα να αλλάξει και πάλι. Τελικά, ο Bono, ο The Edge, ο Λάρυ Μιούλεν Τζούνιορ και ο Άνταμ Κλέιτον θα έμεναν στην ιστορία της ροκ μουσικής σκηνής ως U2. Το U2 προτάθηκε, ανάμεσα σε άλλα, από τον γραφίστα Στιβ Άβεριλ και, τελικά, υιοθετήθηκε το 1978. “Δεν είναι ότι από όλες τις προτάσεις, το όνομα U2 ήταν αυτό που πραγματικά ψάχναμε. Ήταν απλώς αυτό που μισούσαμε λιγότερο. Κι αυτό που μας άρεσε ήταν ότι, στο άκουσμα του ονόματος αυτού, δεν γινόταν προφανές σε κάποιον η ταυτότητα του συγκροτήματος“, είχε δηλώσει ο Edge.
Οι U2 είχαν αρχίσει να ξεχωρίζουν στο μουσικό στερέωμα. Την μεγάλη επιτυχία τους όμως ήρθε το 1987 να σφραγίσει το πλέον πολύ-βραβευμένο άλμπουμ τους «The Joshua Tree», το οποίο κατάφερε να εκτοξεύσει τη φήμη του συγκροτήματος στα ύψη. Με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 140 εκατομμύρια άλμπουμ και 22 Βραβεία Γκράμι, οι U2 είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο επιτυχημένα και αγαπημένα συγκροτήματα του μουσικόφιλου κοινού.
Σας ετοιμάσαμε παρακάτω ένα μουσικό αφιέρωμα με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος! Ας τις απολαύσουμε!
Sunday Bloody Sunday, 1983
Χωρίς αμφιβολία, το κομμάτι αυτό του συγκροτήματος με την έντονη πολιτική χροιά, είναι και ένα από τα πιο δυναμικά δημιουργήματά του. Με θέμα τα αποτρόπαια γεγονότα της Ματωμένης Κυριακής, όταν το 1972 ο Βρετανικός Στρατός πυροβόλησε και σκότωσε 14 άοπλους διαδηλωτές στην πόλη Ντέρι της Βόρειας Ιρλανδίας, αυτό το τραγούδι βρίσκεται στην καρδιά μας για το πανανθρώπινο μήνυμά του, κατά του πολέμου. Και φυσικά, οι U2 δεν «φοβήθηκαν» και έκαναν την ανατροπή, τραγουδώντας το «Sunday Bloody Sunday», στο Στάδιο Γουέμπλεϊ, ένα από τα πιο γνωστά στάδια της Βρετανίας, όταν είχαν εμφανιστεί εκεί για τις ανάγκες του Live Aid το 1985.
Mysterious Ways, 1991
Η δεκαετία του ’90 επέβαλε τις δικές της αλλαγές, και μέσα σε αυτές ήταν και ο ήχος των U2, ο οποίος άρχισε να εντάσσεται στα νέα δεδομένα της ηλεκτρονικής μουσικής. Πάντα με μία πιο ρομαντική διάθεση, το συγκρότημα βρέθηκε στον δρόμο της πανκ μουσικής και «γέννησε» το ρυθμικό «Mysterious Ways», το οποίο όπως τονίζει και ο τίτλος, κρύβει στις αρμονίες και τις νότες του αρκετό μυστήριο…
Where the Streets Have No Name, 1987
Με τον στίχο «θέλω να γκρεμίσω τους τοίχους που με κρατούν μέσα», το συγκρότημα κατάφερε να περάσει για ακόμα μια φορά ένα δυναμικό μήνυμα, το οποίο αφορά το σπάσιμο των δεσμών που επιβάλει στους ανθρώπους η κοινωνία, αλλά και την πολυπόθητη παγκόσμια ισότητα. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως το μήνυμα αυτό εδώ και 35 χρόνια βρίσκει τους αποδέκτες του.
I Still Haven’t Found What I’m Looking For, 1987
Παρόλο που οι U2 τραγουδούν πως δεν έχουν βρει αυτό που έψαχναν και κάνουν χιλιάδες κόσμο να ταυτίζεται με αυτούς τους στίχους, είχαν βρει την πολυπόθητη επιτυχία και αναγνώριση, η οποία επιβεβαιώθηκε το 1987 και επισφραγίστηκε το 1988, με τη νίκη δύο βραβείων Γκράμι για το άλμπουμ «The Joshua Tree». Στο άλμπουμ αυτό βρισκόταν και το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο μιλά ακόμα και σήμερα στις ψυχές μας, την ίδια στιγμή που μάς θυμίζει πως η διαδικασία της αναζήτησης είναι αυτή που αξίζει τελικά.
Pride (In The Name Of Love), 1984
Το «An Unforgettable Fire» ήταν ένα από τα πιο δημιουργικά και γεμάτα νόημα άλμπουμ των U2 και κεντρικό σινγκλ του ήταν το Pride (In The Name Of Love). Το τραγούδι αναφέρεται στην περηφάνια, την οποία δεν έχασαν ποτέ αυτοί που πάλεψαν για τις αξίες και τα πιστεύω τους και σήμερα έχει γίνει ένας από τους πιο ελπιδοφόρους «ύμνους» της μουσικής σκηνής.
With or Without You, 1987
Το τραγούδι αναφέρεται στην περηφάνια, την οποία δεν έχασαν ποτέ αυτοί που πάλεψαν για τις αξίες και τα πιστεύω τους και σήμερα έχει γίνει ένας από τους πιο ελπιδοφόρους «ύμνους» της μουσικής σκηνής.
One, 1991
Το «One» των U2 είναι ένα τραγούδι με όμορφο μήνυμα αλλά ακόμα πιο όμορφο σκοπό. Τα έσοδα του πήγαν στην έρευνα για το AIDS και βοήθησαν τελικά στη δημιουργία της ONE Campaign, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης του Bono, που καταπολεμά τη φτώχεια και τις ασθένειες, ευαισθητοποιώντας το κοινό παγκοσμίως, όπως ακριβώς κάνει και το «One», το οποίο θυμίζει στους ακροατές του πως όλοι είμαστε «ένα» και πρέπει να λειτουργούμε συλλογικά, αλτρουιστικά και με την αγάπη ως οδηγό.
Beautiful Day, 2000
Το 2000, μετρώντας σχεδόν 15 χρόνια μεγάλων επιτυχιών, οι U2 ένιωσαν την ανάγκη να επιστρέψουν στον παλιό τους ήχο και να δημιουργήσουν ένα πιο νοσταλγικό άλμπουμ. Πράγματι, το «All That You Can’t Leave Behind» ήταν γεμάτο νοσταλγία και περιείχε το κλασικό και αγαπημένο πλέον «Beautiful Day», ένα τραγούδι που υπάρχει για να μας θυμίζει πως ακόμα και στα δύσκολα, ο ήλιος θα λάμψει, η μέρα μας θα γίνει όμορφη ξανά και εμείς πρέπει να την αδράξουμε!
Το σημερινό εξώφυλλο είναι από το άλμπουμ «The Joshua Tree». Το συγκεκριμένο άλμπουμ «The Joshua Tree» (1987) το διαλέξαμε γιατί περιέχει το τραγούδι «With Or Without You», μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των U2, όπου το συνέθεσαν και τα τέσσερα μέλη τους συγκροτήματος δηλαδή οι Edge, Bono, Adam Clayton και Larry Mullen Jr. Επίσης ήταν το πρώτο τραγούδι των U2 που πήγε στο Νο 1 του αμερικάνικου chart κι έμεινε τρεις εβδομάδες και κυρίως γιατί είναι από τα αγαπημένα μας τραγούδια!!!
O Πρινς Ρότζερς Νέλσον (Prince Rogers Nelson, 7 Ιουνίου 1958 – 21 Απριλίου 2016), ευρύτερα γνωστός ως Prince, Ήταν Αμερικανός μουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός σημαντική μορφή της ποπ μουσικής από την αρχή της δεκαετίας του '80. Ήταν γνωστός ως ανανεωτής για το εκλεκτικό έργο του, τη σκηνική παρουσία του και την ευρεία φωνητική του γκάμα. Θεωρείται πρωτοπόρος του Minneapolis sound. Η μουσική του συνδύαζε την rock, το R&B, τη σόουλ, το funk, το hip hop, την disco και την ψυχεδελική μουσική, την jazz και την ποπ.
O Καρλ Ορφ (Carl Orff, 10 Ιουλίου1895 - 29 Μαρτίου1982) ήταν Γερμανός συνθέτης και μουσικοπαιδαγωγός του 20ού αιώνα. Από τα πλέον γνωστά έργα του είναι η καντάταCarmina Burana, γραμένη το 1937 για σολίστες, χορωδίες και μεγάλη ορχήστρα.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας (25 Ιανουαρίου 1925 - 10 Μαρτίου 1992) ήταν Έλληνας συνθέτης, τραγουδιστής και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Γεννήθηκε στο Μεταξουργείο αλλά είχε καταγωγή από την Κύθνο. Γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, που ήταν κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη, ανηψιά γνωστού βαρύτονου της εποχής.
Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, (λόγω του θανάτου του στις 9 Φεβρουαρίου 1857) έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, σύμφωνα με την υπ. αριθμ. 17889 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β’ 1384/24/04/2017).
O Κώστας Βάρναλης (26 Φεβρουαρίου 1884 – 16 Δεκεμβρίου 1974) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής και δημοσιογράφος. Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος (14 Μαρτίου 1939) είναι Έλληνας συνθέτης και πολιτικός. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες του έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και στο Julliard School of Music της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τραγούδια σε περισσότερους από 42 δίσκους, μουσική για 21 ταινίες και 15 τηλεοπτικές παραγωγές. Ακόμα, έχει συνθέσει μουσική για αρχαία τραγωδία, δράματα και διεθνή μπαλέτα.
English
Deutsch
Ελληνικά