Ο Τζον Χάουαρντ Κάρπεντερ (John Howard Carpenter, 16 Ιανουαρίου1948 - ...) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, μοντέρ και συνθέτης. Αν και έχει εργαστεί σε πολλά είδη ταινιών, ξεχωρίζει κυρίως για τις ταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1970 και του 1980.
Όμορφο παραδοσιακό τραγούδι που εμπεριέχει ένα μήνυμα πολύ ανθώπινο και ταυτόχρονα θεικό.ΑΓΑΠΗ σημαινει ΄΄πέρα απο ορια΄΄.μια κατασταση νου και καρδιάς χωρίς κρίση . Αποδοχή . αποδοχη, αποδοχή . Έτσι επιτρέπεις αυτο που ΄΄είναι΄΄ να βιώνεται μέσα σου.... κι αυτό γινεται βίωμα μόνο όταν το επιτρέπεις, δηλαδή. το επιλέγεις. Συνεπώς, όταν αγαπάς έναν άνθρωπο,επιλέγεις το άνοιγμα μέσα σου που σε αυτό μπορεί να χωρέσει ολόκληρος ο κόσμος, το "όλον"......Τι άλλο πέρα από αυτό μπορεί να χρειάζεσαι για να νιώθεις πλήρης;!....
Την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου και την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για τα Πενταμελή και το Δεκαπενταμελές του Σχολείου μας για το σχολικό έτος 2017-2018. Συγχαρητήρια σε όλους τους εκλεγέντες και καλή επιτυχία στο έργο τους. Για να δείτε τις συνθέσεις των συμβουλίων κάντε κλικ στον αντίστοιχο σύνδεσμο:
“ Δουλεύαμε από την αυγή ως τη δύση του ηλίου 7 μέρες την εβδομάδα. Όσες δούλευαν σε μηχανές τις κουβαλούσαν στην πλάτη τους φθάνοντας και φεύγοντας από τη δουλειά. Ήταν κανονικό εργοστάσιο σκλάβων. Αν συζητούσαν οι πωλήτριες απολύονταν αμέσως. Το σφύριγμα των μηχανών, το ουρλιαχτό του επιστάτη έκαναν τη ζωή ανυπόφορη”
Ο Ενρίκε Ιγκλέσιας (Enrique Miguel Iglesias Preysler, 8 Μαΐου 1975) είναι Ισπανός τραγουδιστής, στιχουργός, ηθοποιός, παραγωγός. Θεωρείται ευρέως ως ο βασιλιάς της λάτιν ποπ μουσικής. Ο Ιγκλέσιας ξεκίνησε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 1990 σε μια αμερικανική ισπανόφωνη εταιρεία, την Fonovisa Records, με το όνομα Ενρίκε Μαρτίνες προτού αρχίσει να χρησιμοποιεί το Ενρίκε Ιγκλέσιας και γίνει ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της μουσικής στην Λατινική Αμερική και στην ισπανική αγορά των ΗΠΑ. Με την έναρξη της νέας χιλιετίας, είχε πραγματοποιήσει μια σημαντική επιτυχία στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών και υπέγραψε συμβόλαιο με την Universal Music Group για να κυκλοφορήσει την δισκογραφία του, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ισπανικά.
Ο Ενρίκε Ιγκλέσιας έχει πουλήσει πάνω από 170 εκατομμύρια δίσκους (και των singles) παγκοσμίως και έγινε ένας από τους Ισπανούς καλλιτέχνες με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων. Είναι ο γιος του επίσης Ισπανού τραγουδιστή Χούλιο Ιγκλέσιας.
Στις 12 Ιουλίου, 1995, o Ιγκλέσιας κυκλοφόρησε το άλμπουμ Enrique Iglesias, μια συλλογή με ροκ μπαλάντες, συμπεριλαμβανομένων επιτυχίες όπως το "Si Tú Te Vas", "Experiencia religiosa", και άλλα. Ο δίσκος πούλησε μισό εκατομμύριο αντίτυπα την πρώτη εβδομάδα , ένα σπάνιο γεγονός για ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε σε μια γλώσσα εκτός της αγγλικής, πήγαινε για Χρυσό στην Πορτογαλία από την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα μέσα στους επόμενους τρεις μήνες.
Το τραγούδι του «Por Amarte» περιλήφθηκε στην τηλενουβελα Marisol, αλλά αντί "Por amarte Daria mi vida" (To love you, i'd give my life - Για να σ'αγαπήσω θα έδινα την ζωή μου), οι λέξεις ήταν "Por amarte Marisol, moriría" (To love yo, Marisol , i'd die - Για να σ'αγαπήσω Μαρισολ,θα πέθαινα). Το CD παρήγαγε επίσης εκδόσεις στα ιταλικά και πορτογαλικά , με τα περισσότερα τραγούδια μεταφρασμένα σε αυτές τις γλώσσες.
Πέντε από τα τραγούδια από αυτό το άλμπουμ ξεχωρίζουν, το «Por Amarte», «No Llores Por MI", και "Trapecista". Το άλμπουμ οδήγησε τον Ενρίκε να κερδήσει Grammy Award για Την Καλύτερη Λατινική Ποπ Εμφάνιση (Best Latin Pop Performance)
Την ίδια μέρα, τριάντα χρόνια νωρίτερα, γεννήθηκε ο Keith Jarrett.
Ο Κιθ Τζάρετ (γεννημένος στις 8 Μαΐου 1945) είναι Αμερικανός πιανίστας και συνθέτης της τζαζ και της κλασικής μουσικής. Ο Τζάρετ ξεκίνησε την καριέρα του με τον Αρτ Μπλέικι, παίζοντας με τον Τσαρλς Λόιντ και τον Μάιλς Ντέιβις. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήταν επίσης αρχηγός του γκρουπ και σόλο ερμηνευτής σε τζαζ, τζαζ fusion και κλασική μουσική. Οι αυτοσχεδιασμοί του αντλούνται από τις παραδόσεις της τζαζ και άλλων ειδών, ιδιαίτερα της δυτικής κλασικής μουσικής, του γκόσπελ, του μπλουζ και της έθνικ λαϊκής μουσικής.
Το 2003, ο Jarrett έλαβε το Polar Music Prize, τον πρώτο βραβείο σύγχρονου και κλασικού μουσικού, και το 2004 έλαβε το βραβείο μουσικής Léonie Sonning. Το άλμπουμ του, The Köln Concert, που κυκλοφόρησε το 1975, έγινε η ηχογράφηση με τις περισσότερες πωλήσεις πιάνου στην ιστορία. Παίζοντας ο Jarrett συμμετείχε σωματικά, σιγοτραγουδούσε και άφηνε ελεύθερα εκείνα τα χαρακτηριστικά επιφωνήματά του, τα οποία, όπως ο ίδιος έχει εξηγήσει, δεν είναι αντιδράσεις στη μουσική του, αλλά αυθόρμητες, προσωπικές εκφραστικές επεκτάσεις της.
Ο Τζάρετ δεν μπορεί να παίξει από τότε που υπέστη εγκεφαλικό τον Φεβρουάριο του 2018. Ένα δεύτερο εγκεφαλικό, τον Μάιο του 2018, τον άφησε μερικώς παράλυτο και δεν μπορεί να παίξει με το αριστερό του χέρι.
Το σημερινό εξώφυλλο που διαλέξαμε είναι από το άλμπουμ «Escape» του Ενρίκε Ιγκλέσιας, το οποίο έγινε η μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία μέχρι και σήμερα. Το συγκεκριμένο αγγλόφωνο άλμπουμ του κυκλοφόρησε το 2001 πετυχαίνοντας μεγάλες πωλήσεις σε μια περίοδο που οι πωλήσεις των περισσότερων τραγουδιστών λατινικού ποπ έπεφταν. Καθόλου τυχαίο που αναφέρεται συχνά ως "ο βασιλιάς του λατινικού ποπ". Επίσης μας τράξηξε την προσοχή και η πολύ ωραία φωτογραφία του Ενρίκε που αποτυπώνει πετυχημένα το λατινικό του ταμπεραμέντο! Το άλμπουμ περιέχει το τραγούδι «Hero» που είναι η πιο επιτυχημένη μπαλάντα του Ενρίκε Ιγκλέσιας και παρέμεινε σε κορυφαίες θέσεις για πολλές εβδομάδες τόσο στην Αμερική, όσο και σε όλο το κόσμο. Φαίνεται πως πολλοί ψάχνουμε τον ήρωά μας ή θα θέλαμε να είχαμε τον ρόλο αυτό.
Ο Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, Σμύρνη, 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1971) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ Λογοτεχνίας, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Ο Τζον Λορντ (John Douglas Lord, 9 Ιουνίου1941 - 16 Ιουλίου2012) ήταν Άγγλος πιανίστας, συνθέτης και κιμπορντίστας γνωστότερος για τη συνεργασία του με τα συγκροτήματα των Deep Purple, των Whitesnake και των Paice, Ashton & Lord.
Ο Χάρρυ Κλυνν (Καλαμαριά, 7 Μαΐου 1940 – Καλαμαριά, 21 Μαΐου 2018), γεννημένος ως Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ήταν Έλληνας κωμικός και σατιρικός ηθοποιός.
Γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη. Εξαιτίας των δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 ετών. Παράλληλα φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη άλλαξε τη ζωή του καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, «κέρδισε» και μια πρόταση από τον Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.
Για τρία χρόνια, ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις σπουδές του στην Δραματική Σχολή του Kατσέλη, εμφανίστηκε περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα. Άρχισε να γίνεται πιο γνωστός μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια»), στις αρχές της δεκαετίας του 1960, και μετά τις πρώτες θεατρικές εμφανίσεις του στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου.
Το 1964 έκανε μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος διήρκεσε 10 χρόνια και δούλεψε τόσο στις HΠA όσο και στον Kαναδά σε κέντρα της ελληνικής διασποράς και σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο είδος, που το εισήγαγε αργότερα στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάστηκε επίσης για πολλά χρόνια με τα περιοδικά «Playboy», «Village» και «On the double» και με την εφημερίδα «Daily Worker».
Στο Σικάγο παντρεύτηκε την γυναίκα του, Χαρίκλεια, και απέκτησε το πρώτο από τα τρία παιδιά του, τον Νίκο. Τότε του προτάθηκε να παίξει στη γνωστή ταινία «Καμπαρέ», πρόταση που τελικά δεν δέχτηκε. Αργότερα απέκτησε τον δεύτερο γιο του, τον Αποστόλη, στο Μόντρεαλ. Η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.
Τον χειμώνα του 1974 γύρισε στην Ελλάδα και πρωτοεμφανίστηκε σε μπουάτ της Πλάκας αλλά και σε διάφορα νυχτερινά κέντρα. Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός μετά την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός ο δίσκος αλλά και οι υπόλοιποι δίσκοι του βρίσκονται για χρόνια στις πρώτες θέσεις των δισκογραφικών charts ενώ οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.
Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.
Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 ζούσε μόνιμα στη γενέτειρά του, την Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, όπου έγραφε βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), έπαιζε στο θέατρο, ζωγράφιζε (έχει κάνει 8 ατομικές εκθέσεις) και ηγούνταν της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.
Η σχέση του Χάρρυ Κλυνν με την τηλεόραση άρχισε με πολλά διαφημιστικά σποτ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν βραβευθεί από τα Φεστιβάλ Ελληνικής Διαφημιστικής Δημιουργίας της EΔEE.
Ο Χάρρυ Κλυνν ξεκίνησε να γράφει από νεαρή ηλικία. Μόλις στα 15 του δημοσίευσε ένα ποίημά του στην εφημερίδα Μακεδονία. Μέχρι την ηλικία των 18 ετών πολλά από τα ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε φιλολογικά περιοδικά της εποχής. Η συγγραφική του δραστηριότητα είναι συνεχής από τότε και πολύ υλικό του δεν έχει δει ακόμα το φως της δημοσιότητας.
Μεγάλη αγάπη του υπήρξε ο αθλητισμός και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Το 1980 ηγήθηκε μίας ομάδας Ποντίων και φίλων του συλλόγου της γενέτειράς του, του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Σκοπός της ομάδας αυτής ήταν η αποκατάσταση του ονόματος του ποδοσφαιρικού σωματείου. Η προσπάθεια κρίνεται επιτυχημένη αφού η ομάδα κατά το διάστημα της προεδρίας του αποκτά γήπεδο, επανέρχεται στην Α΄ Εθνική Κατηγορία μετά από 20 χρόνια, αποκτά υποδομές, φυτώριο και γύρω της συσπειρώνει παλιούς και νέους φίλους. Ο Χάρρυ Κλυνν προχωρά και σε προτάσεις αναδιάρθρωσης του θεσμικού πλαισίου του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αναδεικνύεται σε ηγετική μορφή της σύγκρουσης του 1988 μεταξύ συλλόγων και πολιτείας που οδηγεί για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά σε διακοπή του πρωταθλήματος.
Την εποχή εκείνη το επαγγελματικό ποδόσφαιρο περνάει νέα μεγάλη κρίση. H πολιτεία αφαιρεί τη διοργάνωση του πρωταθλήματος από την ΕΠΑΕ και την παραχωρεί στην ΕΠΟ. Ομόφωνα όλες οι ομάδες προτείνουν για πρόεδρο της ΕΠΑΕ τον Xάρρυ Kλυνν. O Xάρρυ Kλυνν αναλαμβάνει την προεδρία, αναδιοργανώνει την EΠAE, έρχεται σε επαφές με τη FIFA και την UEFA και προτείνει όρους που είναι εξαιρετικά ελκυστικοί και η πολιτεία δεν μπορεί να αρνηθεί. Το πρωτάθλημα τελικά ξαναγυρίζει στην ΕΠΑΕ. Τρία χρόνια αργότερα αποχωρεί από την προεδρία.Η πρότασή του για την καθιέρωση ημιεπαγγελματικού ποδοσφαίρου απορρίφτηκε από την πλειοψηφία των ΠΑΕ.
Ένα αιώνα πριν ακριβώς γεννιέται ο Ο Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι (7 Μαΐου1840 – 6 Νοεμβρίου1893).
Δεν θα τον αδικήσουμε (θα ήταν τεράστιο λάθος!!!) και θα του αφιερώσουμε κάποια άλλη μέρα που δεν δώσανε ραντεβού τόσο μεγάλοι καλλιτέχνες. Θα σας δώσουμε όμως μια μικρή γεύση.
Σαν σήμερα όμως έγινε και ένα πολύ σημαντικό γεγονός της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας. Τη Δευτέρα 7 Μαΐου του 1824 έγινε πρεμιέρα της «Ενάτης Συμφωνίας» του γερμανού συνθέτη Λούντβιχ βαν Μπετόβεν στο Κερντνερτορτεάτερ της Βιέννης. Για πολλούς, αποτελεί το κορυφαίο ανθρώπινο δημιούργημα στον τομέα της μουσικής και ασφαλώς το σπουδαιότερο έργο του γερμανού συνθέτη. Ένας ύμνος στη χαρά και την παγκόσμια συναδέλφωση. Χρειάστηκε έξι χρόνια για να το ολοκληρώσει, από το 1818 ως το 1824, αλλά καλλιεργούσε εδώ και χρόνια την ιδέα της μελοποίησης του ποιήματος του Φρίντριχ Σίλερ «Για τη Χαρά» ή όπως το γνωρίζουμε «Ωδή στη Χαρά». Έχουν υπάρξει πολλές εκτελέσεις από διάφορες ορχήστρες. Εμείς διαλέξαμε το σημερινό εξώφυλλο από τα άλμπουμ με τις εννιές συμφωνίες του Μπετόβεν με τον Χέρμπερτ φον Κάραγιαν και την Φιλαρμονική του Βερολίνου, γιατί θαυμάζουμε το έργο του και ήταν ελληνικής καταγωγής! Και το συνοδεύουμε με κάποιους αντιπροσωπευτικούς στίχους του ποιήματος : «Χαρά, όμορφη σπίθα των θεών! ... Αυτό το φιλί για όλο τον κόσμο!»
Η Φλέρυ Νταντωνάκη (πραγματικό όνομα: Ελευθερία Παπαδαντωνάκη, 11 Μαΐου 1937 - 18 Ιουλίου 1998) ήταν Ελληνίδατραγουδίστρια, γνωστή για τη συνεργασία της με τον Μάνο Χατζιδάκι και την ερμηνεία της στο δίσκο του Ο Μεγάλος Ερωτικός.
Από μικρή καταπιάστηκε με τις τέχνες και κυρίως με την υποκριτική, γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στο ότι ο πατέρας της ήταν σκηνοθέτης, ηθοποιός και κινηματογραφικός παραγωγός. Με την ενηλικίωσή της πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου σπούδασε ιστορία και φιλολογία ενώ σύντομα ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού, συμμετέχοντας σε παραστάσεις στη Νέα Υόρκη. Η ενασχόληση της με το τραγούδι ξεκίνησε μέσα από τυχαίες ευκαιρίες, στις οποίες τραγουδούσε δημοτικά τραγούδια για τους φίλους της. Σταδιακά άρχισε να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές, με ένα ευρύ ρεπερτόριο που περιλάμβανε λαϊκή μουσική της Ελλάδας, της Ισπανίας, αλλά ακόμη και της Βραζιλίας. Το 1965 κυκλοφόρησε ο πρώτος της δίσκος με τίτλο Fleury: The isles of Greece (μετάφραση: Φλέρυ, τα νησιά της Ελλάδας), που περιλάμβανε ένα ετερόκλητο ρεπερτόριο από λαϊκά άσματα του Απόστολου Καλδάρα, βραζιλιάνικες μπόσα νόβα και τρία κομμάτια του Μίκη Θεοδωράκη.
Τις πρώτες μέρες που ακολούθησαν το πραξικόπημα της χούντας, η Νταντωνάκη ήταν η πρώτη καλλιτέχνιδα που τοποθετήθηκε δημοσίως στην αμερικανική τηλεόραση ενάντια στη χούντα, κατηγορώντας την αμερικανική κυβέρνηση για τον ρόλο της. Έπειτα τάχθηκε υπέρ του αντιδικτατορικού κινήματος και έδειξε την υποστήριξή της τραγουδώντας σε συγκεντρώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Συνάμα γνωρίστηκε με τη Μελίνα Μερκούρη, την οποία μάλιστα αντικατέστησε σε μια από τις παραστάσεις του «Ilya darling» του Ζυλ Ντασέν.
Το 1970 γνωρίστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος ακούγοντας τη φωνή της εντυπωσιάστηκε· ηχογράφησαν στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη μια σειρά από κλασικά ρεμπέτικα των Τσιτσάνη, Μάρκου Βαμβακάρη κ.ά. Πολλά χρόνια αργότερα, η ηχογράφηση αυτή κυκλοφόρησε ως δίσκος με τίτλο Η Φλέρυ Νταντωνάκη στα Λειτουργικά του Μάνου Χατζιδάκι και αποτελεί την τελευταία δισκογραφική ενασχόληση του Χατζιδάκι με τα ρεμπέτικα τραγούδια. Στο σημείωμά του, στο εξώφυλλο του δίσκου, ο συνθέτης ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: "Η Φλέρυ είναι ανεπανάληπτη ακόμα και όταν δοκιμάζει... Της είχα πει πως μια αληθινή τραγουδίστρια περιέχει την τεχνική τελειότητα της Σβάρτσκοπφ και τη γήινη αμεσότητα της Νίνου και η Φλέρυ αποδεικνύει περίτρανα πως είναι μια αληθινή τραγουδίστρια
Δύο χρόνια πριν την οριστική πτώση της Χούντας, ο Μάνος Χατζιδάκις και η Νταντωνάκη επέστρεψαν στην Ελλάδα. Το 1972 αποτέλεσε έτος σταθμός στην καριέρα της Νταντωνάκη, με πιο σημαντικό γεγονός την έκδοση του δίσκου Ο Μεγάλος Ερωτικός, που περιλαμβάνει μελοποιήσεις αρχαίας και νέας ελληνικής ποίησης με θέμα τον έρωτα. Στην ερμηνεία συμμετείχε και ο Δημήτρης Ψαριανός. Στα τέλη του ιδίου χρόνου η Νταντωνάκη επέστρεψε στο στούντιο με τον Χατζιδάκι για την ηχογράφηση του Καπετάν-Μιχάλη, ενώ συμμετείχε και στον δίσκο Δώδεκα τραγούδια του Γιώργου Ποταμιάνου, του ομώνυμου Έλληνα εφοπλιστή, με τον οποίο τη συνέδεε μεγάλη φιλία από τον καιρό που ήταν στις Η.Π.Α.
Έκτοτε αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Έμεινε απομονωμένη με τη μητέρα της και την κόρη της Ζωή, ενώ μάταια αρκετοί καλλιτέχνες την προσέγγιζαν, με σκοπό την επανεμφάνισή της. Η μοίρα την χτυπά διπλά. Αποξενωμένη, με την ψυχική της υγεία διαταραγμένη, προσβλήθηκε και από καρκίνο. Επί υπουργίας Θάνου Μικρούτσικου, της δόθηκε ένα εφάπαξ ποσό της τάξεως των 5.000.000 δραχμώνΠέθανε στις 18 Ιουλίου του 1998, σε μια κλίνη του νοσοκομείου Μεταξά, καταρρακωμένη και σε σύγχυση. Το μνήμα της βρίσκεται στο κοιμητήριο της Παιανίας, πλάι σ' αυτό του Μάνου Χατζιδάκι.
Το σημερινό εξώφυλλο από τον δίσκο «Οι γειτονιές του φεγγαριού/ Χωρίον Ο Πόθος» με μουσική Μάνου Χατζηδάκι και τη Φλέρη Νταντωνάκη και τον Ευτύχιο Χατζηττοφή, είναι πολύ καλαίσθητο. Η πολύ όμορφη ζωγραφιά που έχει, ταιριάζει με τον ρομαντισμό και την γλυκύτητα των τραγουδιών που περιέχει.
Την Τρίτη 29/9/2015 και την Πέμπτη 1/10/2015 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για τα Πενταμελή και το Δεκαπενταμελές του Σχολείου μας για το σχολικό έτος 2015-2016. Συγχαρητήρια σε όλους τους εκλεγέντες και καλή επιτυχία στο έργο τους Για να δείτε τις συνθέσεις των συμβουλίων κάντε κλικ στον αντίστοιχο σύνδεσμο:
Ο Σταύρος Ξαρχάκος (14 Μαρτίου 1939) είναι Έλληνας συνθέτης και πολιτικός. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες του έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και στο Julliard School of Music της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τραγούδια σε περισσότερους από 42 δίσκους, μουσική για 21 ταινίες και 15 τηλεοπτικές παραγωγές. Ακόμα, έχει συνθέσει μουσική για αρχαία τραγωδία, δράματα και διεθνή μπαλέτα.
Ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Jon Gilmour, Κέμπριτζ, 6 Μαρτίου 1946) είναι Βρετανός κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης ο οποίος έγινε γνωστός ως μέλος του συγκροτήματος Pink Floyd, στους οποίους εντάχθηκε στα τέλη του 1967 ως αναπληρωματικός κιθαρίστας του Σιντ Μπάρετ. Λίγο αργότερα, όταν ο Μπάρετ εγκατέλειψε την μπάντα λόγω των προβλημάτων που είχε με το LSD, ο Γκίλμορ έγινε ο βασικός κιθαρίστας και βοηθός του Ρότζερ Γουότερς στα φωνητικά.