29 Aπριλίου: Μέρα αφιερωμένη στον χορό.

Καθιερωμένη από την Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ)  - Unesco, το 1982, η Παγκόσμια Ημέρα Χορού εορτάζεται στις 29 Απριλίου με αφορμή την ημερομηνία  γέννησης του δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου, Ζαν - Ζορζ Νοβέρ (1727 - 1810).

 Κάθε χρόνο, μία προσωπικότητα του χορού αναλαμβάνει να γράψει ένα μήνυμα, με στόχο την ανάδειξη της σημαντικής αυτής τέχνης. Για το 2017,  το μήνυμα προέρχεται από τις σημειώσεις της διάσημης χορεύτριας, χορογράφου και θεωρητικού του χορού Trisha Brown, που απεβίωσε στις 18 Μαρτίου 2017, στην πολύ στενή συνεργάτιδά της, Susan Rosenberg.

Ας το απολαύσουμε:

« Έγινα χορεύτρια από την μεγάλη μου επιθυμία να πετάω. Η υπέρβαση της βαρύτητας με κινητοποιούσε πάντα.  Δεν υπάρχει μυστικό νόημα στο χορό μου. Υπάρχει  πνευματική άσκηση σε μια φυσική μορφή . Ο χορός επικοινωνεί και διευρύνει τη διεθνή γλώσσα της επικοινωνίας, δημιουργεί χαρά,  ομορφιά και  προάγει  την ανθρώπινη γνώση. Ο χορός είναι μια αέναη δημιουργικότητα στη σκέψη, στην προετοιμασία, στην πράξη και στην εκτέλεση. Τα σώματά μας είναι ένα εργαλείο έκφρασης και όχι το μέσο για μια παράσταση.  Αυτή η αντίληψη απελευθερώνει  τη δημιουργικότητά μας κι αυτό είναι  το ουσιώδες μάθημα και το δώρο της τέχνης. Η ζωή ενός καλλιτέχνη δεν σταματά εξαιτίας της ηλικίας όπως πιστεύουν κάποιοι κριτικοί . Ο χορός φτιάχνεται από ανθρώπους, από ανθρώπους και ιδέες.  Ως κοινό, μπορείτε να πάρετε τη δημιουργική αυτή αίσθηση μαζί σας και να ομορφύνετε την καθημερινότητά σας.»

Η τέχνη της μούσας Τερψιχόρης, λοιπόν, ο χορός, ξεπερνώντας τα πολιτικά, πολιτιστικά και εθνικά όρια δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να εκφράσει τα συναισθήματά του, να εκτονωθεί, να δημιουργήσει αλλά και να επικοινωνήσει με τον συνάνθρωπό του, με όργανο το σώμα του που ακολουθεί τον ρυθμό της μουσικής και προσπαθεί να συντονιστεί μαζί της προσφέροντας αισθητική απόλαυση. Πέρα από αυτό όμως, ο χορός λειτουργεί  και ως ψυχοθεραπεία. Όπως και με κάθε άλλη έντονη σωματική δραστηριότητα, αυξάνει τη σεροτονίνη και την ενδορφίνη στον εγκέφαλο, ανεβάζοντας τη διάθεση και την ενέργεια, μειώνοντας το άγχος και την κατάθλιψη.

Είναι, λοιπόν, μια εξαίσια γυμναστική που απαιτεί σώμα, μυαλό και αίσθηση. Το σώμα πάλλεται , συνεργάζεται αρμονικά με τα όργανα των αισθήσεων και τις εντολές του εγκεφάλου για να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης ..πρόσκαιρο είναι η αλήθεια με τη βοήθεια πάντα της μουσικής.

Αυτή η ομορφιά γίνεται αντικείμενο απόλαυσης από όλους εμάς τους θεατές, μας ξεκουράζει και ομορφαίνει τις στιγμές μας.

Πόσες φορές δεν μείναμε αποσβολωμένοι παρακολουθώντας σκηνές από μπαλέτα με κλασικούς χορευτές  όπως ο Νουρέγιεφ και η Μαργκό Φοντέιν αλλά και κινηματογραφικές ταινίες όπου οι χορευτές αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας μας μάγευαν και μας έκαναν να απογειωνόμαστε μαζί τους… Ας θυμηθούμε τον Φρεντ Ασταιρ και τη Τζίντζερ Ρότζερς (Top hat) τον Τζιν Κέλι (Singin' in the Rain), τον Τζόν Τραβόλτα ( Saturday Night Fever), τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ (White Nights), τους Πάτρικ Σουέηζ και Τζένιφερ Γκρέι ( Dirty Dancing) και τόσες άλλες…

Δεν είναι τυχαίο επομένως που σε εποχές κρίσης  όπως και η σημερινή, οι άνθρωποι όχι μόνο αρέσκονται στο να παρακολουθούν τους χορευτές να δημιουργούν αλλά και χορεύουν οι ίδιοι. Θυμούνται τους παλιούς χορούς π.χ swing, tango, waltz, rock and roll, disco, latin….. αλλά  χορεύουν και σύγχρονους χορούς όπως  hip-hop,  break dance, funky  jazz, zumba….  χωρίς να παραμελούν και τους παραδοσιακούς  και λαϊκούς μας χορούς. (ίσως ο πιο γνωστός παγκοσμίως ελληνικός χορός.)

Σύμφωνα με τις στατιστικές του GDD,του Παγκόσμιου Καταλόγου Χορού, ο κλάδος του χορού αυξάνεται με ρυθμό 35% παγκοσμίως. Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περίπου 1000 σχολές χορού, με την ίδια αναλογία (1 σχολή ανά 10.000 κατοίκους) να ισχύει γενικά παγκοσμίως… Βάση των ίδιων στατιστικών, ένας στους 1.000 κάτοικους είναι επαγγελματίας χορευτής…

  Ας μάθουμε, λοιπόν, να αφηνόμαστε στα χέρια της μούσας Τερψιχόρης κι αυτή θα ομορφύνει την καθημερινότητά μας

Let’ s Danse!!!!!!!