Tchaikowsky - Swan Lake - Rudolf Nureyev - Margot Fonteyn

Σήμερα θα ξεπληρώσουμε το χρέος μας για τον Τσαϊκόφσκυ αλλά και θα τιμήσουμε μια μεγάλη χορεύτρια.

Ο Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι (7 Μαΐου 1840 – 6 Νοεμβρίου 1893 ήταν Ρώσος συνθέτης της Ρομαντικής Εποχής. Όσο το ύφος του διευρυνόταν, ο Τσαϊκόφσκι έγραψε μουσική σε ένα μεγάλο φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων συμφωνίας, όπερας, μπαλέτου, οργανικής μουσικής, μουσικής δωματίου και τραγουδιού. Έγραψε μερικά από τα πιο δημοφιλή ορχηστρικά και θεατρικά μουσικά έργα στο σύγχρονο κλασικό ρεπερτόριο, όπως τα μπαλέτα Η Λίμνη Των Κύκνων, Η Ωραία Κοιμωμένη, Ο Καρυοθραύστης, Η Ουβερτούρα 1812, το Πρώτο Κοντσέρτο για Πιάνο, επτά συμφωνίες και η όπερα Ευγένιος Ονέγκιν.

Αν και απόλαυσε πολλές επιτυχίες, δεν ήταν ποτέ συναισθηματικά ασφαλής και η ζωή του ήταν γεμάτη με προσωπικές κρίσεις και περιόδους κατάθλιψης. Παράγοντες που συντέλεσαν σε αυτό ήταν η καταπιεσμένη του ομοφυλοφιλία και ο φόβος της διαπόμπευσης, ο καταστροφικός του γάμος και η ξαφνική κατάρρευση της μοναδικής μεγάλης διάρκειας σχέσης στην ενήλικη ζωή του, της δεκατριάχρονης σχέσης του με την πλούσια χήρα Ναντέζντα Φον Μεκ. Εν μέσω προσωπικών αναταραχών, η φήμη του Τσαϊκόφσκι μεγάλωνε.

Τιμήθηκε από τον τσάρο, του χορηγήθηκε ισόβια σύνταξη και εγκωμιαζόταν στα μουσικά μέγαρα όλου του κόσμου. Ο ξαφνικός του θάνατος σε ηλικία 53 ετών αποδίδεται γενικά σε χολέρα. αλλά κάποιοι τον αποδίδουν σε αυτοκτονία.

Πάμε τώρα στην κυρία που χόρευε στο τραγούδι της ημέρα, την λίμνη των κύκνων, σύνθεση του Τσαϊκόφσκι, δίπλα σε έναν από τους μεγαλύτερους χορευτές όλων των εποχών τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ.

Η Μαργκότ Φοντέιν (Margot Fonteyn, 18 Μαΐου 1919 – 21 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Αγγλίδα μπαλαρίνα. Θεωρείται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες χορεύτριες κλασικού μπαλέτου όλων των εποχών. Πέρασε ολόκληρη την καριέρα της ως χορεύτρια του βρετανικού Βασιλικού Μπαλέτου.

Τα πρώτα βήματα στον χορό τα έκανε στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων και δεν σταμάτησε να ασχολείται με τον χορό παρά μόνο όταν έφτασε στην ηλικία των 67 χρόνων.

Το 1934 έγινε μέλος των μπαλέτων Βικ-Γουέλς (μετέπειτα μπαλέτο Σάντλερς Γουέλς και στη συνέχεια Βασιλικά Μπαλέτα), τον επόμενο χρόνο διαδέχθηκε σε ορισμένους ρόλους τη διάσημη Αγγλίδα χορεύτρια Αλίσια Μάρκοβα και μέχρι το 1940 είχε αναδειχθεί σε πρίμα μπαλαρίνα του συγκεκριμένου μπαλέτου. Η Φοντέιν έκανε το ντεμπούτο της στον Καρυοθραύστη το 1934 και μέχρι το 1961, αναδείχθηκε σε μία από τις πλέον γνωστές μπαλαρίνες στον κόσμο, κάνοντας μια λαμπρή καριέρα.

Στις 6, 7 και 8 Σεπτεμβρίου 1961, η Φοντέιν με το Βασιλικό Μπαλέτο της Αγγλίας χόρεψε στη σκιά της Ακρόπολης εντυπωσιάζοντας στον ρόλο της Οντίλ στη Λίμνη των Κύκνων. Οι εμφανίσεις της στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, έμειναν αλησμόνητες.

Η Φοντέιν δημιούργησε «σχολή» χάρη στη λυρική και αρμονική της κίνηση, και την τέλεια τεχνική της. Αν και οι ρόλοι που την έκαναν διάσημη ήταν κυρίως κλασικοί (Ζιζέλ, Σύλβια, Σταχτοπούτα κ.ά.), εκτιμήθηκε περισσότερο στις ερμηνείες σύγχρονου μπαλέτου. Εκτός από την παγκόσμια φήμη της, τιμήθηκε με αναρίθμητα βραβεία για την προσφορά της στην τέχνη.Το 1962, δημιούργησε θρυλικό ντουέτο με τον Σοβιετικό χορευτή Ρούντολφ Νουρέγιεφ, που αυτομόλησε στη Δύση. Εκτός από συνεργάτες οι δυο τους ήταν πάρα πολύ στενοί φίλοι. Η συνεργασία της Φοντέιν με τον Νουρέγιεφ σκιάστηκε από ερωτηματικά και φήμες που ήθελαν τη 43χρονη τότε Μαργκότ Φοντέιν να «ξαναζωντανεύει» και να κάνει δεύτερη καριέρα, εις βάρος εξίσου καλών ή ικανότερων χορευτριών.

Αποσύρθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά μέχρι τον θάνατό της παρέμεινε ενεργό μέλος της χορευτικής κοινότητας.