Τέλος...χρονιάς.

Τελειώνει σήμερα το 2018… Δύσκολος χρόνος, όμως, δεν είναι κι ο μοναδικός. Περάσαμε πολλά δύσκολα χρόνια… Είδαμε φίλους μας να χάνονται, όνειρα  να διαψεύδονται, ιδέες να προδίδονται όμως τι κάνουμε; Κλεινόμαστε στον εαυτό μας και βλέπουμε όλους και όλα πίσω από το θολό μαγνάδι στης κακεντρέχειας;

ή  όπως θα έλεγε ο ποιητής μας Γιώργος Σαραντάρης…

 εγκαταλείπουμε τον αγώνα, 
παρατάμε τη χαρά στους ανίδεους, 
τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
και στη σκόνη του καιρού.

Να έχουμε, λοιπόν, μια όμορφη χρονιά που θα φέρει αρμονία στις ψυχές μας και καλοσύνη!!!

Τελειώνουμε με ένα σχετικό ποίημα του Τόλη Νικηφόρου

να είσαι καλός

κάτι σαν άγγιγμα ή χαμόγελο
κάτι σαν φύλλο

να είσαι καλός
ανυπεράσπιστος 
μπροστά στην αθωότητα
εκστατικός
μπροστά στο θαύμα
αιώνια πιστός στην ουτοπία

στη χώρα που δεν έχει δρόμο
στον δρόμο που δεν έχει τέλος
στο τέλος που δεν έχει ελπίδα

να είσαι καλός

(από τα επιλεγμένα ποιήματα, Ίχνη του δέους, 2018)