Ταξίδι

Δεν ταξιδεύουν τα καράβια

Μόνο οι ευαίσθητες ψυχές

Σιωπηλά περιπλανιούνται

με εκείνη τη γλυκόπικρη γεύση στο στόμα

και μ’ ένα αέρινο άγγιγμα

που κάνει αισθητή την παρουσία τους.

Περιμένουν στα κατώφλια

με χέρια αδειανά,

με χαμένο βλέμμα.

Αθόρυβες οι ανάσες τους

Γεμίζουν τη θάλασσα οι σιωπές τους.

Οι καρδιές τους πάλλονται.

Τα ρολόγια της μοίρας χτυπούν

Και κάθε χτύπος,

σκαμπίλι στα μάγουλα του κόσμου

Αναστασία Κακάμη Γ τάξη