Θεατρικό

Τίτλος: «ΑΡΚΟΥΔΟΑΓΩΝΙΑ- ΑΡΚΤΙΚΟΑΓΩΝΙΑ»

Πρόσωπα: Αφηγητής

Πόλυ (θηλυκή πολική αρκούδα)

Σίμπας (αρσενική πολική αρκούδα)

Μπρούνο (μικρό αρκουδάκι)

Μαυροσκουφίτσα (φώκια)

Τζακ (φώκια)

Αφηγητής: «Μακριά στην Αρκτική κυριαρχεί το κρύο φθινόπωρο που μόλις άρχισε. Στην παγοφωλιά του Σίμπα και της Πόλυ συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο.»

Πόλυ: Αχ. Έλα να δεις Σίμπα. Το σπιτάκι μας άλλαξε. Έγινε σαν γυάλινη μπάλα.

Μπρούνο: Κοίτα μαμά τα παράθυρα μα μεγάλωσαν .Απ’ την σκεπή όλα φαίνονται πια.

Πόλυ: Δηλαδή βλέπω τα πάντα γύρω μου.

Σίμπας: Ωχ! Όχι. ΚΙ εμένα βλέπεις? Μόλις έφαγα το τελευταίο ψάρι που άφησες χτες στην παγοπιατέλα.

Πόλυ: Πονηρούλη μόνος σου προδόθηκες. Αχ δεν σε βλέπω καθαρά, είναι τόσο ζεστές οι ακτίνες του ήλιου.

Σίμπας: Μπα καλή μου γέρασες. Δεν βλέπεις καλά.

Πόλυ: Εγώ; Τι προάλλες..

Σίμπας: Εσύ δεν έβλεπες από μακριά μια φώκια να βούτα συνεχώς το κεφάλι της στο νερό;

Πόλυ: Ναι. Και σου έλεγα τρέξε εξασφαλίσαμε το βραδινό.

Σίμπας: Καλά που δεν έτρεξα κομμάτι πάγου ήταν που βυθιζόταν.

Πόλυ: Συνεχώς με κοροϊδεύεις. Κοίταξε τώρα.

Αφηγητής: Εκείνη τη στιγμή δύο πολύ καλοί κολυμβητές φάνηκαν να περνούν, η Μαυροσκουφίτσα και και ο Τζακ.

Σίμπας: Άντε πάλι. Εσύ δεν διορθώνεσαι.

Μαυροσκουφίτσα: Θα σας διορθώσω εγώ.

Τζακ: Άντε τρέξτε αρκουδοχοντρούληδες.

Πόλυ: Μη μας προκαλείς..γιατί..

Μαυροσκουφίτσα: Γιατί; Τι; Πως θα μας πιάσετε. Όποια παγοσανίδα ανεβαίνετε σπάει απ’ το βάρος σας.

Τζακ: Παντού πια ακούμε τους πάγους να σπάνε.

Σίμπας: Ελάτε πλησιάστε κι άλλο μέσα, και τι νόστιμη που θα είναι η μουσουδίτσα.

Μαυροσκοφίτσα - Τζακ: Γεια σας.. Γεια σας..

Αφηγητής: Για πολύ λίγο μόνο οι ανάσες των αρκούδων ακούγονται. Άραγε να έχουν θυμώσει; Πάντως δεν μιλούν. Να όμως που σε λίγο ανάμεσα στις αρκούδες ο πάγος σπάει..

Πόλυ: Βοήθεια! Βοήθεια! Σίμπα βυθιζόμαστε.

Μπρούνο: μπαμπά έλα θα πνιγούμε.

Σίμπας: Έρχομαι. Μια στιγμή, κόλλησε το χέρι μου στην πόρτα. Τι παράξενα φαινόμενα συμβαίνουν;

Μπρούνο: Έλα γρήγορα, σε παρακαλώ μπαμπά.

(Ντουκ ντουκ.. Ο Σίμπας χτύπα με δύναμη και η σκεπή της παγοφωλιάς διαλύεται..)

Σίμπας: Καλή μου πάει το σπιτάκι μας. (κλαίει)

Πόλυ: Καλέ βοήθησε μας.

Σίμπας: Πως; Α θα ανεβώ στην πόρτα. Έρχομαι.

Αφηγητής: Κι ο Σίμπας μετά από αρκετή προσπάθεια τους ανέβασε δίπλα του. Έτσι οι τρεις λευκές αρκούδες άρχισαν να περπατάνε στον πάγο. Μετά από λίγο..

Πόλυ: Ξέρεται τι σκέφτομαι;

Σίμπας: Τι;

Πόλυ: Τελικά δεν πειράζει που χάσαμε το σπιτάκι μας.

Μπρούνο: Άλλο θα φτιάξουμε μαμά.

Πόλυ: Αρκεί να μη χάσουμε τον τόπο μας με το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Σίμπας: Που να πάμε καλέ; Για τρέλες στις Σεϋχέλλες;

Πόλυ: Μη κοροϊδεύεις.

Μπρούνο: θυμάμαι ένα φίλο μου που μου έλεγε ότι όταν βρέθηκε στις χώρες εκείνες..

Σίμπας: Ποιες;

Μπρούνο: Εκεί... που καίει ο ήλιος πολύ…

Σίμπας: Α! ναι..

Μπρούνο: Έλεγε ότι εμάς τις αρκούδες μας έβαζαν μέσα σε γυάλινες μπάλες… και χάζευαν κάθε Χριστούγεννα… και τις πουλούσαν σε μεγάλα παζάρια..

Σίμπας: Σώπαα! Τι λές;

Πόλυ: Έτσι έμοιαζε πριν λίγο το σπιτάκι μας…

Σίμπας: Καλύτερα στον τόπο μας!!!

Πόλυ: Καλύτερα στον πάγο μας!!!

Σίμπας-Πόλυ-Μπρούνο: Καλύτερα στον Αρκτικο-αρκουδο-χώρο μας!!!

Αφηγητής: Έτσι η Πόλυ κι ο Σίμπας και ο όμορφος Μπρούνο συνέχιζαν να περπατούν στους απέραντους πάγους, αφήνοντας πίσω τους την ΑΡΚΤΙΚΟΑΓΩΝΙΑ, έχοντας την ελπίδα πως δε θα τις αγκαλιάσει τόσο δυνατά του ήλιου και του θερμοκηπίου η αχτίδα.